Η νίκη του ΠΑΟΚ στην Τρίπολη, αποτέλεσε φυσική συνέχεια των εμφανίσεων που πραγματοποίησε η ομάδα στις ισοπαλίες με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και τον Αρη στην Τούμπα.
Εχουμε δει, μόνο ένα δείγμα των δυνατοτήτων του ΠΑΟΚ και τίποτε περισσότερο. Το έγραψα και στην έναρξη της περιόδου και εξακολουθώ να το πιστεύω. Ο χρόνος είναι σύμμαχος του ΠΑΟΚ.
Το είδαμε τόσο στο παιχνίδι με τον Αρη, όσο και στο παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ. Ο Δικέφαλος δεν κέρδισε γιατί δεν του επέτρεψαν οι διαιτητικές αποφάσεις και όχι γιατί δεν ήταν καλύτερος από τους αντιπάλους του.
Σαφώς η εικόνα της ομάδας, στα παιχνίδια με την Σλόβαν και τις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, δεν ήταν αυτό που περιμέναμε. Στην πορεία επιβεβαιώνεται αυτό που πολλές φορές έχω τονίσει σε σχέση με τον χρόνο προσαρμογής που χρειάζεται ο Φερέιρα στα δεδομένα του ΠΑΟΚ.
Τον ίδιο χρόνο χρειάζονται και οι παίκτες. Μετά από δυο χρόνια συνεργασίας με τον Λουτσέσκου, βρίσκουν μπροστά τους έναν προπονητή με διαφορετική φιλοσοφία και ιδιοσυγκρασία. Είναι αδύνατον να αποκτήσουν χημεία προπονητής και παίκτες χωρίς να μεσολαβήσει ένα εύκολο χρονικό διάστημα.
Είναι θέμα χρόνου η ομάδα να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση που απαιτείται για να ξεπερνά και τις τρικλοποδιές… Η επιστροφή των Βιειρίνια και Μαουρίσιο στην καθημερινότητα του ΠΑΟΚ (παρά το γεγονός ότι δεν είναι έτοιμοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους), θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογία του συνόλου. Η παρουσία τους στον αγωνιστικό χώρο (επαναλαμβάνω όταν θα είναι απόλυτα έτοιμοι να προσφέρουν), θα απογειώσει τον ΠΑΟΚ.
Σε αγωνιστικό επίπεδο, είδαμε στην Τρίπολη έναν διαφορετικό ΠΑΟΚ. Προτίμησε να κυνηγήσει την ουσία των τριών βαθμών και όχι το θέαμα. Ο Φερέιρα έδωσε βάρος στην μεσαία γραμμή έχοντας το σκόρ, για να «κλειδώσει» τη νίκη και το πέτυχε. Μπορεί ο Αστέρας να πήρε μέτρα στο δεύτερο ημίχρονο αλλά δεν απείλησε ουσιαστικά την εστία του Ζίφκοβιτς.
Διαβάστε περισσότερα, εδώ
