Ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε χωρίς ιδέες και χωρίς μεγάλες ευκαιρίες δεν μπόρεσε να ξεκλειδώσει την σκληρή Ξάνθη. Οι Ακρίτες κράτησαν το 0-0 και πλέον ο ΠΑΟΚ με νίκη αύριο πιάνει κορυφή!
Ο Ολυμπιακός έπαιξε την Ξάνθη σαν τη γάτα με το ποντίκι για 90 λεπτά στα Πηγάδια, όμως… νερό δεν ήπιε στο τέλος. Η ακριτική ομάδα άντεξε στην άμυνά της, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν φλύαροι και άστοχοι με τη μπάλα στα πόδια, οπότε κόλλησαν σε αυτό το «μπλόκο» (0-0) αφήνοντας δύο πολύτιμους βαθμούς στη μάχη του τίτλου.
Όσον αφορά στην εικόνα του αγώνα, ο Ολυμπιακός μπήκε στο γήπεδο με πολύ έντονη πίεση στα 3/4 του αγωνιστικού χώρου και πολύ παιχνίδι από τα άκρα, με διαγώνιες μπαλιές στην πλάτη της άμυνας και συνεχείς σέντρες. Στο πρώτο τέταρτο, η μπάλα -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- παίχτηκε γύρω από την περιοχή της Ξάνθης, με τον Ολυμπιακό να έχει 3 τελικές και πολλές περισσότερες σέντρες και τελικές πάσες που κόπηκαν, εύκολα ή δύσκολα από την άμυνα των γηπεδούχων.
Η κατοχή μπάλας των «ερυθρόλευκων» ήταν σταθερά πάνω από το 60%, ωστόσο έλειψαν οι καλές κάθετες μπαλιές από τους τρεις κεντρικούς χαφ σε αυτό το 4-3-3του Μαρτίνς. Με τους φιλοξενούμενους να έχουν τον έλεγχο του αγώνα και να συνεχίζουν με περισσότερες τελικές προσπάθειες, ο ρυθμός ήταν καλός ως το μισάωρο, όμως από εκεί και μετά έπεσε αισθητά, με τα λάθη των δύο ομάδων αντίθετα να αυξάνονται αισθητά.
Η Ξάνθη με τα… πολλά άντεξε στην άμυνά της με 11 πίσω από τη μπάλα, ωστόσο έβγαλε τα πρώτα 45 λεπτά χωρίς τελική προσπάθεια, ενδεικτικό και αυτό της εικόνας του αγώνα.
Ίδια εικόνα είχε το παιχνίδι και στο δεύτερο 45λεπτο, με τον Ολυμπιακό να διατηρεί εύκολα τον έλεγχο όσων συνέβαιναν και να πιέζει για το γκολ. Η πίεση αυτή παρέμεινε επίσης σε πολύ υψηλά επίπεδα, όμως η διάθεση της Ξάνθης σε αυτό το ματς ήταν εμφανής: της αρκούσε να μην αφήσει τον Ολυμπιακό να νικήσει, μάλλον αδιαφορώντας πλήρως για το επιθετικό κομμάτι πλην 1-2 αντεπιθέσεων που βγήκαν από διωξίματα της άμυνας και λάθος πάσες των «ερυθρόλευκων».
Έτσι, από τη στιγμή που η τριπλή ζώνη άμυνας της ακριτικής ομάδας, έκανε τη δουλειά της με σταθερότητα και συνέπεια, ήταν δουλειά του Μαρτίνς και τον παικτών του να βρουν λύση στο πρόβλημα. Ο Πορτογάλος έκανε νωρίς τις αλλαγές του, άλλαξε το σχήμα σε 4-2-3-1, οι «ερυθρόλευκοι» βρήκαν κάποιες καλές στιγμές, όμως ο Αμπάντ και οι αμυντικοί του ήταν πάντα στη θέση τους, τις φορές που χρειάστηκε.
