Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για την απαξίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου που αγγίζει όσους έχουν επιτρέψει τα τελευταία χρόνια να μετατραπεί σε ζούγκλα.
Οι καταστάσεις με αναγκάζουν και σήμερα, να μην αφιερώσω το blog μου στο ποδόσφαιρο. Με όσα συμβαίνουν γύρω από το ποδόσφαιρο, δεν μπορεί κανείς να πετά… αετό, πουλώντας βαθυστόχαστες αναλύσεις την ώρα που το παρασκήνιο οργιάζει με φανερό στόχο να χάσουμε ξανά τα Σαββατοκύριακα μας.
Δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε πολέμιοι της βίας όταν αθωώνουμε παραβατικές συμπεριφορές ή δεν τις καυτηριάζουμε. Η απαξίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει ονοματεπώνυμο. Αγγίζει όσους έχουν επιτρέψει τα τελευταία χρόνια να μετατραπεί το ποδόσφαιρο σε μια απέραντη ζούγκλα, όπου ο καθένας λειτουργεί όπως τον βολεύει και όχι όπως ορίζουν οι κανόνες και οι νόμοι.
Ακριβώς αυτή η ανοχή παραβατικών συμπεριφορών, επιτρέπει σε ανθρώπους όπως ο Σάββας Θεοδωρίδης, να απειλούν με μηνήσεις εισαγγελικούς λειτουργούς, γιατί είχαν το… θράσος να τον καλέσουν σε απολογία, μετά το μπαράζ υβριστικών επιθέσεων που εξαπέλυσε.
Η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο όταν ο Θεοδωρίδης και ο κάθε Θεοδωρίδης θεωρεί ότι, είναι πάνω από τους νόμους. Όταν θεωρεί ότι, έχει το δικαίωμα να απειλεί διαιτητές, εκβιάζοντας αποτελέσματα. Πάρτε μέτρα, πριν είναι πολύ αργά για όλους.
Προχωρώ με θέματα σαφώς πιο ποδοσφαιρικά. Το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ έβγαλε αντίδραση στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Παναθηναικό (ανεξάρτητα με το γεγονός ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν άφησε κανέναν ικανοποιημένο στον ασπρόμαυρο οργανισμό) και πάλεψε για την ισοφάριση, ακόμα και μετά το σοκ του 1-2, σε συνδυασμό με την απόπειρα του Φερέιρα να αναπροσαρμόσει τα αγωνιστικά του πλάνα προσαρμόζοντας τα περισσότερα στην αγωνιστική ταυτότητα των παικτών, το θεωρώ ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για το μέλλον.
