Ο Χρήστος Παπανικολάου, γνωστός ως «Αρχηγός» στις τάξεις του κόσμου του ΠΑΟΚ έχει μάθει να μιλάει έξω από τα δόντια.
Αυτή τη φορά με μια ανάρτησή του στο facebook στράφηκε κατά του Σταύρου Καλαφάτη, ο οποίος έμεινε αμέτοχος στην κόντρα του ΠΑΟΚ με την Κυβέρνηση και τον Λευτέρη Αυγενάκη για όσα έγιναν και γίνονται με την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού σε βάρος του Δικέφαλου.
Αναλυτικά έγραψε:
«Για σένα ΔΟΥΛΕυταρά…
Είμαι σίγουρος ότι ήξερες πως δε θα γλιτώσεις…
Το ήξερες πολύ καλά από την πρώτη στιγμή…
Ήσουν ως τώρα απίστευτα τυχερός, αλλά έτσι είναι η ρουφιάνα η ζωή!
Ακόμα και να σου τα προσφέρει όλα, χωρίς να προσπαθήσεις καν, θα έρθει η ώρα που θα πρέπει να σταθείς στο ύψος κάποιας περίστασης κι αν δεν μπορέσεις αλίμονο σου…
Ήσουν τυχερός, γιατί η ζωή σε έφερε κάποια στιγμή να καθίσεις δίπλα σε λιοντάρια, για να μάθεις…
Για να μην πεις ότι δεν ήξερες…
Η κότα όμως φίλε, όσο κοντά στο λιοντάρι και να πλησιάσει κότα θα παραμείνει και το μεγαλύτερο της κατόρθωμα θα είναι να κλωσήσει τα αυγά της!
Έπνιξες λες την αγάπη σου για τον ΠΑΟΚ για χάρη της κοινωνικής συνοχής…
Ποιος μιλάει για κοινωνική συνοχή, εσύ; Κι αν ναι σε ποια ακριβώς κοινωνία αναφέρεσαι; Την κοινωνία των βαστάζων του Κρυσταλλίδη και του Ακριβόπουλου; Την κοινωνία των κουτραδόρων που ζητιάνευαν για ένα τσιγάρο ή αυτών που ενώ “έψαχναν” τα αποφάγια του Πάχτα, το έπαιζαν φερέλπιδες πολιτικοί με την αντίπαλη παράταξη;
Γιατί εγώ σε αυτή την κοινωνία σε πρωτογνώρισα!
Και είπαμε τότε με ένα στόμα” δεν πειράζει, είναι τουλάχιστον ΠΑΟΚτσάκι! Καλύτερα αυτός παρά κανένας άλλος!” Και σε στηρίξαμε με χαρά και βρέθηκες εκεί που βρίσκεσαι!
Χωρίς να έχεις κανένα απολύτως προσόν! Χωρίς να προσπαθήσεις, χωρίς να ματώσεις! Μόνο στο όνομα του ΠΑΟΚ! Αλήθεια, αναλογίστηκες ποτέ, αν όλοι εμείς που δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε σε αυτή την ασπρόμαυρη ιδέα, ότι μπορεί και ότι έχει ο καθένας, θεωρούμε ότι χρωστάμε στον ΠΑΟΚ, εσύ τι πρέπει να λες; Και ακόμα περισσότερο, τι πρέπει να κάνεις;
“Προτίμησα να δουλέψω” είπες,” παρά να μιλήσω!”
Εσύ; Και που έχεις δουλέψει εσύ ρε Σταυράκη; Σε πόσες δίκες έχεις αγορεύσει ως δικηγόρος;
Όλα σου τα ένσημα είναι μπλε, κολλημένα πάνω σε ασπρόμαυρο κάδρο με το δικέφαλο αετό!
Ναι αυτό το κάδρο που η συμμορία, το πήρε να το πετάξει από το παράθυρο κι εσύ έκατσες στα αυγά σου και έβγαλες το σκασμό!
Αν είχες μάθει στη ζωή σου να δουλεύεις δε θα φοβόσουν ούτε τη διαγραφή, ούτε την αποπομπή από το κόμμα! Τουλάχιστον θα μιλούσες!
Θυμάμαι σαν τώρα τον συγχωρεμένο τον μπάρμπα Θανάση, τον πατέρα σου, να κλαίει από χαρά και να ψελλίζει ότι δε θα μας προδώσεις ποτέ! Είμαι σίγουρος ότι δεν θα ξέρει που να κρυφτεί τώρα!
Ξέρεις όμως μέσα σου από πρώτο χέρι τι συμβαίνει!
Ξέρεις ότι εμείς είμαστε ΠΑΟΚ, με τα καλά μας και τα στραβά μας!
Δε θα πέσουμε στην κατάντια σου ποτέ, ούτε θα σου χαρίσουμε κάτι περισσότερο από την περιφρόνηση μας, πολιτικά αλλά κυρίως σαν άνθρωποι!
Ναι ρε σαν άνθρωποι απλοί, καθημερινοί!
Αυτοί που θα συναντάς στο δρόμο, περπατώντας με τα παιδιά σου και θα αλλάζεις πεζοδρόμιο, για να μη βλέπουν την περιφρόνηση στο βλέμμα μας…
Μπορεί η πολιτική σου καριέρα, να μείνει στην κληρονομιά τους, αλλά να είσαι σίγουρος, ότι η περιφρόνηση μας θα σε ακολουθεί σαν υστεροφημία!
Σε λυπάμαι…»
