Είχαμε ξεχάσει για λίγο πώς είναι ο ΠΑΟΚ με ένταση στο παιχνίδι του. Είχαμε ξεχάσει για λίγο πώς είναι να κυριαρχεί ολοκληρωτικά μέσα στο γήπεδο. Είχαμε ξεχάσει για λίγο πώς είναι να παίρνει αυτό που θέλει σε ένα ντέρμπι. Απόψε στην Τούμπα, τα θυμηθήκαμε όλα ξανά. Ο ΠΑΟΚ έβγαλε… τον ΠΑΟΚ από μέσα του, αυτόν που ξέρουν όλοι. Τον Νταμπλούχο Ελλάδας που αναζητούσαμε το τελευταίο διάστημα.

Όχι δεν πατήθηκε κάποιο κουμπί. Όχι δεν έγιναν θαύματα στον πρώτο προημιτελικό κυπέλλου. Ο Δικέφαλος δεν έλυσε τα αγωνιστικά προβλήματά του, άλλα έδειξε ότι μπορεί να τα ξεπεράσει.

Προσωπικά δεν έμεινα καθόλου ικανοποιημένος από το πρώτο ημίχρονο. Οι γηπεδούχοι έβγαλαν περισσότερη ένταση, αλλά ο Παναθηναϊκός φάνηκε ξανά διαβασμένος και σωστά στημένος μέσα στο γήπεδο. Η κατοχή ήταν μοιρασμένη, η δημιουργία φάσεων δύσκολη, και το γκολ-πέναλτι του Βιεϊρίνια το μοναδικό που θα μπορούσε να “χαλάσει” ή να “φτιάξει” το μυαλό. Αυτό φάνηκε στη δεύτερο μέρος. Εκεί όντως ο ΠΑΟΚ έπαιξε σαν τη γάτα με το ποντίκι τον αντίπαλό του, και εκτός από το 2-0 θα μπορούσε να πετύχει ένα ακόμα πιο ευρύ σκορ πρόκρισης. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι βοήθησαν και οι συγκυρίες για να γυρίσει το έργο. Ας είναι όμως, αν πρόκειται για το κλικ που χρειαζόταν για να δούμε τον πραγματικό ΠΑΟΚ από εδώ και πέρα.

Η ομάδα του Αμπέλ Φερέιρα θύμισε ξανά ΠΑΟΚ, ο -απίθανος απόψε- αρχηγός Βιεϊρίνια θύμισε ξανά Βιεϊρίνια, η αύρα της Τούμπας θύμισε ξανά Τούμπα. Όλοι θυμηθήκαμε σήμερα εκτός από τον Γιάννη Αλαφούζο. Ο ισχυρός άντρας του Παναθηναϊκού δεν εξάσκησε και πολύ τη μνήμη του στην κατάθεση για τα στημένα, αναγκάζοντας πλέον όλους τους άλλους να τον κρατήσουν για πάντα στη δική τους μνήμη ως υποστηρικτή του Μαρινάκη.

Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς

Twitter: Thodoros Hastas

Instagram: theohastas