Τον ορισμό της αγωνιστικής μεταμόρφωσης είδαμε απόψε στην Τούμπα. Αν κάποιος παρακολουθούσε μόνο το πρώτο ημίχρονο, κάποιος άλλος μόνο το δεύτερο, και μετά συζητούσαν μεταξύ τους για το ματς με τον ΟΦΗ, το πιθανότερο είναι να κατέληγαν να πλακώνονται για το ποιος θα πρωτοφορέσει τον ζουρλομανδύα.
Η ομάδα του Αμπέλ Φερέιρα στα πρώτα 45 λεπτά πραγματοποίησε ίσως τη χειρότερη εμφάνιση της σεζόν. Μπορεί να καλύπτει μάλιστα και ακόμα μεγαλύτερο χρονικό εύρος. Η αλχημείες στην ενδεκάδα φάνηκαν να μη φτουράνε, ενώ -εκτός αυτού- έλειπαν και πάλι η συγκέντρωση και η ένταση στο παιχνίδι. 45 λεπτά χωρίς ούτε μία αξιόλογη ευκαιρία, χωρίς ούτε μία συνεργασία μεταξύ των παικτών, χωρίς ούτε μία προσπάθεια δημιουργίας είτε από τον άξονα, είτε από τα άκρα.
Συνεχόμενες πάσες σε χώρους μεταξύ κέντρου και άμυνας, απέναντι σε έναν παθητικό ΟΦΗ, ο οποίος μάλιστα έφτιαξε την πιο επικίνδυνη φάση του συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Το γεγονός ότι ο μόνος που προσπαθούσε να φτιάξει παιχνίδι ήταν ο Εσίτι, τα λέει όλα για την εικόνα του Δικεφάλου. Μπίσεσβαρ και Εσίτι “απόντες”, Ελ Καντουρί φανερά ανέτοιμος, Λάμπρου να θέλει να κάνει το εξεζητημένο και όχι το απλό.
Στην ανάπαυλα, ο Πορτογάλος προχώρησε σε δυο αλλαγές για να ένα πιο ορθολογικό σχήμα, ανέβηκε και η ένταση των ποδοσφαιριστών, οπότε είδαμε άλλο παιχνίδι. Με τον Λημνιό, ο ΠΑΟΚ είχε κάποιον να παίζει στα αριστερά, με τον Μαουρίσιο βελτιώθηκε η κυκλοφορία της μπάλας και απελευθερώθηκε ο Μίσιτς, ο Λάμπρου έγινε πιο απλός, ο Άκπομ επιτέλους τροφοδοτήθηκε.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι πυρηνική φυσική. Όταν γίνονται τα απλά και τα αυτονόητα σε μια ομάδα με τόση ποιότητα στο ρόστερ της, το αποτέλεσμα φαίνεται σχεδόν αμέσως. Όταν υπάρχει διάθεση και ένταση στο παιχνίδι, επίσης φαίνεται αμέσως. Από το μαύρο χάλι του πρώτου ημιχρόνου, ο ΠΑΟΚ ξανάγινε ΠΑΟΚ στο δεύτερο, ξέσπασε και κοιτάει μπροστά.
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas