Λάβρος για μία ακόμη φορά ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο κ.Κοντονής στηλιτεύει την τροπολογία που έφερε η κυβέρνηση για την πολυιδιοκτησία, ενώ κάνει λόγο για… όνειρα επιστροφής της “παράγκας” από κύκλους κι εφημερίδας ιδιοκτησίας του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο πρώην υπουργός:
Πρώτα απ’ όλα, θέλουμε τη γνώμη σου για την περιβόητη τροπολογία της κυβέρνησης. Μπορεί να «σταθεί»;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει η ελαχίστη αμφιβολία ότι η κυβέρνηση, και στο ζήτημα του ποδοσφαίρου, λειτούργησε υπό το κράτος πανικού, εξ αιτίας ενός κύματος αντιδράσεων που δημιουργήθηκε από δικές της ενέργειες, οι οποίες κατ’ ελάχιστο μπορούν να χαρακτηριστούν ως προκλητικές για ένα κράτος δικαίου, παιδαριώδεις ως προς την υλοποίησή τους και αποκαλυπτικές του δόγματος του «πολιτικού κόστους» που διαπερνά συνολικά την ασκουμένη πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αναφέρω το γενικό πλαίσιο, γιατί δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο. Κοιτάξτε τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης, στο προσφυγικό, όπως επίσης στο τρόπο που διαχειρίζεται το ζήτημα του ονόματος της Βόρειας Μακεδονίας, μετά την ανεύθυνη και επικίνδυνη στάση της Γαλλίας και Ολλανδίας, για να μην αναφέρουμε την επένδυση στο Ελληνικό, όπου τα έργα θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει από τον Αύγουστο. Λαϊκισμός, δημαγωγία, ομηρία από επιχειρηματικά συμφέροντα, οδήγησαν την κυβέρνηση της δεξιάς να τα έχει κάνει «μούσκεμα» σε όσα ζητήματα είχαν ένα αυξημένο βαθμό δυσκολίας.
Ως προς το ειδικότερο της τροπολογίας, ας μη μείνουμε στα τυπικά στοιχεία, αλλά στην ουσία. Η τροπολογία αυτή βοηθά στην περαιτέρω διαφάνεια και εξυγίανση του πολύπαθου ποδοσφαίρου μας; Όταν, μεσούσης της διαδικασίας ελέγχου, παρεμβαίνει η κυβέρνηση, πρώτα με δηλώσεις του αρμόδιου υφυπουργού, ο οποίος αφενός μεν υπαινίσσεται ότι ο νόμος εφαρμόζεται με αυστηρότητα μόνο στους αδύναμους, ενώ για τους ισχυρούς επιφυλάσσεται διαφορετική μεταχείριση, αφετέρου δε χαρακτηρίζει την απόφαση της ΕΕΑ μη τεκμηριωμένη, τη στιγμή που δεν έχει δημοσιευτεί το σκεπτικό της και ακολούθως η κυβέρνηση διαμορφώνει νέο ποινολόγιο με την τροπολογία, τότε ο καθένας μπορεί να μιλήσει για διασάλευση της νομιμότητας και έκθεση της κυβέρνησης. Ιδίως, αν αποδειχθεί αληθινή η πληροφορία ότι ο πρόεδρος της ΕΕΑ που τοποθετήθηκε από τον υφυπουργό Αθλητισμού είναι οικογενειακός του φίλος, τότε πολύ φοβάμαι ότι η και πλέον νομικά άρτια απόφαση της ΕΕΑ θα αμφισβητηθεί ακόμα περισσότερο και θα δημιουργήσει εκρηκτικό κλίμα καχυποψίας.
Πώς φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο;
Σε αδιέξοδο φτάνουμε πάντα, όταν δεν εφαρμόζονται οι νόμοι ή όταν εφαρμόζονται επιλεκτικά. Το χειρότερο όλων είναι ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να παρέμβει βιαίως, σε μία διαδικασία που δεν εμπλεκόταν. Αυτό δημιούργησε πολλαπλές αντιδράσεις, αλληλοσυγκρουόμενες και αντιφατικές. Γι’ αυτό από τον πανικόβλητο πρωθυπουργό εκφωνήθηκε η πιθανότητα αποβολής των ελληνικών ομάδων από τις διεθνείς διοργανώσεις, όχι ως μέσον άρσης των παθογενειών του ελληνικό ποδοσφαίρου, αλλά ως φυγή από το πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Να σας θυμίσω ότι η ΝΔ όταν πραγματοποιήσαμε το 2015 την πρώτη νομοθετική παρέμβαση, μας κατηγορούσε, ότι οδηγούσαμε το ελληνικό ποδόσφαιρο σε Grexit, αναπαράγοντας μέσα στη Βουλή, τα επιχειρήματα μιας προκλητικά μεροληπτικής διοίκησης της ΕΠΟ και του κ. Μαρινάκη, σε σημείο τέτοιο που αναγκάστηκα να δηλώσω, ότι η ΝΔ είναι το κόμμα της «παράγκας» και ιμάντας προβολής επιχειρηματικών συμφερόντων στο Κοινοβούλιο. Είχαν φτάσει τότε στο σημείο να ζητήσουν ονομαστική ψηφοφορία, ευελπιστώντας ότι θα απετρέπετο η ψήφιση του νόμου, με τον οποίο τοποθετήθηκαν τακτικοί δικαστές στα δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου και παρείχετο η δυνατότητα στον υφυπουργό Αθλητισμού, όχι μόνο να επιβάλλει χρηματικά πρόστιμα, αλλά ακόμη και να διακόπτει αθλητικά πρωταθλήματα.
Δυστυχώς αυτή η προσπάθεια δεν είχε την ανάλογη συνέχεια και από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα αναφερθώ σε ακυρώσεις ψηφισμένων διατάξεων αυτή τη στιγμή, ούτε στη μη ψήφιση άλλων που είχαν δρομολογηθεί και έμειναν γράμμα κενό. Θα τονίσω ότι δυστυχώς, από ένα σημείο και μετά επελέγη σε ορισμένους τομείς, από τη δική μας κυβέρνηση η πολιτική «των ήρεμων νερών» και όχι της σύγκρουσης με συμφέροντα, συντεχνίες και αρνητικά φαινόμενα, που οδήγησαν τη χώρα στα βράχια, το λαό μας στη φτωχοποίηση και την δημοκρατία μας σε αμφισβήτηση. Η άσκηση κυβερνητικής πολιτικής για την αριστερά και τους κομμουνιστές είναι διαδικασία σύγκρουσης στο ψηλότερο επίπεδο και όχι πρόσκληση σε πάρτι. Ήταν λοιπόν λογική η κατάληξη αυτό να τελειώσει με μια οδυνηρή εκλογική ήττα, την οποία κατά την γνώμη μου μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει.
Με ποιο τρόπο, κατά τη γνώμη σου, μπορεί να τελειώσει ομαλά το φετινό πρωτάθλημα;
Η τήρηση της νομιμότητας είναι ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να εξασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Είναι απορίας άξιο το γεγονός, ότι συγκεκριμένοι κύκλοι, κυρίως εφημερίδες ιδιοκτησίας του κ. Μαρινάκη, αλλά και άλλοι που λειτουργούν συμπληρωματικά προς αυτόν, ονειρεύονται την επιστροφή στο καθεστώς της «παράγκας», τη στιγμή μάλιστα που όλοι ομολογούν ότι το τρέχον ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα είναι το πλέον ανταγωνιστικό και με τα λιγότερα διαιτητικά λάθη, με την λειτουργία του VAR, παρά την διαφωνία μου για την αγορά του με κρατικά χρήματα και την έλευση ξένων διαιτητών. Καθοριστικός και ελπίζω εποικοδομητικός μπορεί να είναι ο ρόλος που θα διαδραματίσουν οι διεθνείς ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, οι οποίες το 2015, αφού πείσθηκαν για τις ειλικρινείς προθέσεις της κυβέρνησής μας, στάθηκαν στο πλευρό μας στη λήψη εκ μέρους μας σοβαρών και πρωτόγνωρων μέτρων.
Οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατάφεραν να φέρουν βελτιώσεις στο ελληνικό ποδοσφαιρικό μοντέλο;
Συγκρίνοντας την κατάσταση που παραλάβαμε, αυτήν που διαμορφώσαμε και τη σημερινή, ο καθένας μπορεί να εξαγάγει ασφαλή συμπεράσματα. Όταν επιβάλαμε χρηματικά πρόστιμα, όταν κλείναμε γήπεδα, όταν διακόπταμε αθλητικές διοργανώσεις, όταν νομοθετούσαμε τη δημιουργία θεσμών διαφάνειας και ελέγχου, αυτά τα κάναμε γιατί θέλαμε να εμπεδωθεί η ισονομία και να γίνει συνείδηση ότι το κράτος και η κυβέρνηση τηρούσε αυστηρή ουδετερότητα έναντι όλων.
Ο κ. Ινφαντίνο, πρόεδρος της FIFA, φάνηκε πρόθυμος να συζητήσει το θέμα του αυτοδιοίκητου. Είναι θετικό αυτό το γεγονός;
Με τον Τζ. Ιφαντίνο είχα μία πολύ ειλικρινή και εποικοδομητική σχέση. Σε αυτό βοήθησαν, τόσο ο Θ. Θεοδωρίδης, όσο και ο Κ. Κουτσοκούμνης. Τον είχα καλέσει στην Αθήνα το 2015, παραμονές ψήφισης του νόμου για την καταπολέμηση της βίας και στο γραφείο μου συνομιλήσαμε με τους εκπροσώπους των δημοκρατικών κομμάτων, παρουσία και όλων των εμπλεκομένων φορέων. Εκτιμώ ότι τότε, ο σημερινός Πρόεδρος της FIFA, συνειδητοποίησε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μόνο στόχο είχε την επαναφορά της κανονικότητας στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την εναρμόνιση των κανονισμών της ΕΠΟ με αυτών των διεθνών ομοσπονδιών. Γι’ αυτό πολλοί τότε εξεπλάγησαν με την αγαστή συνεργασία της κυβέρνησης με τις διεθνείς ομοσπονδίες. Έτσι καταλήξαμε και στην τοποθέτηση προσωρινής διοικούσας επιτροπής στην ΕΠΟ, η οποία σάρωσε τη «παράγκα» και όλη αυτή την αθλιότητα που για χρόνια υφίστατο και κανένας δεν τολμούσε ν’ αγγίξει. Δεν μπορώ να ξέρω τι έχει σήμερα κατά νου ο Πρόεδρος της FIFA. Ελπίζω να λειτουργήσει και πάλι θετικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μήπως χρειαζόμαστε όντως και πάλι νέα διοίκηση στην ΕΠΟ;
Εκτιμώ ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αναγκαίο. Σας θυμίζω ότι η προσωρινή διοίκηση της ΕΠΟ το 2016 τοποθετήθηκε, μετά από δική μου παρέμβαση στη FIFA και UEFA και απόφασης αναστολής όλων των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων, εξ αιτίας της πραξικοπηματικής απόπειρας της τότε διοίκησης της ΕΠΟ να αλλάξει τους αθλητικούς τακτικούς δικαστές. Τότε ακριβώς, είχα καλέσει εγγράφως τις διεθνείς ομοσπονδίες να παρέμβουν, τονίζοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση θα νομοθετούσε άμεσα, οποιεσδήποτε και αν ήταν οι συνέπειες. Σήμερα τι απ’ όλα αυτά, που συνέβαιναν τότε, ισχύει για να δικαιολογεί μια τέτοια παρέμβαση; Πιστεύω πως παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν, πολύ σοβαρές, όπως η μεγίστη αριθμητική διεύρυνση του σώματος που θα εκλέξει τη νέα διοίκηση της ΕΠΟ, για να καταστεί αδύνατος ο χρηματισμός ή ο επηρεασμός ενός μικρού, αλλά κρίσιμου αριθμού εκλεκτόρων. Τέτοια μέτρα μπορούν να ληφθούν για να ενισχυθεί η διαφάνεια και το αδιάβλητο των διαδικασιών εκλογής νέας διοίκησης.
