Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό στο ντέρμπι της Τούμπας και επισημαίνει τις διαφορές των δύο οργανισμών σε όλα τα επίπεδα.
Μια ήττα και μια νίκη, είναι ο απολογισμός για τον οργανισμό του ΠΑΟΚ μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Θα ξεκινήσω από όσα συνέβησαν στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας και συνεχίζουμε…
Ο ΠΑΟΚ εμφανίστηκε κατώτερος του αναμενόμενου και υποχρεώθηκε σε ήττα από μια ομάδα που σε καμία περίπτωση δεν ήταν (και δεν είναι) καλύτερη του. Την ώρα που εξελισσόταν το παιχνίδι, σκέφτηκα ότι, οι δυο ομάδες συναγωνίζονταν για το ποια είναι η χειρότερη και όχι για να αποδείξουν ποια είναι η καλύτερη.
Αυτή ήταν η εικόνα που παρουσίασαν στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός. Το πιο δίκαιο αποτέλεσμα θα ήταν η ισοπαλία αλλά στο ποδόσφαιρο υπάρχει και ο παράγοντας τύχη, που αυτή τη φορά χαμογέλασε στον Ολυμπιακό. Πέρσι, στο παιχνίδι των δυο ομάδων στο Καραισκάκης, χαμογέλασε στον ΠΑΟΚ που κέρδισε χωρίς να το δικαιούται σε σχέση με την εικόνα του αγώνα.
Η στρατηγική του Μάρτινς ήταν πιο έξυπνη σε σχέση με τα πλάνα που κατέστρωσε για το παιχνίδι ο Φερέιρα. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε λύσεις απέναντι στην καλά οργανωμένη άμυνα του Ολυμπιακού που αγωνίστηκε σαφώς για την ισοπαλία και όπως προαναφέρω, ευτύχησε να κερδίσει με την βοήθεια της τύχης.
Διαιτητικά, το μελανό σημείο του αγώνα, ήταν η κακή θέση που είχε ο βοηθός που ήλεγχε την περιοχή του ΠΑΟΚ στο β΄ ημίχρονο, στο ένα και μοναδικό γκολ του αγώνα. Αν είχε σωστή θέση, θα είχε και ολοκληρωμένη εικόνα για το αν η μπάλα πέρασε ή όχι την γραμμή πριν καταλήξει στα δίχτυα του Πασχαλάκη από την επαφή με το σώμα του Γιαννούλη.
