Το κουμπί δε λειτουργεί πάντα. Μηχανήματα είναι αυτά, χαλάνε… Άσε που στον ΠΑΟΚ δεν το πάτησαν καν. Όχι γιατί δεν ήξεραν πώς να το πατήσουν, αλλά δεν ήξεραν ΠΟΙΟΣ θα το κάνει. Όταν λείπει και η πρωτοβουλία και η συνεννόηση και η οργάνωση, ακόμα και αυτή η απλή κίνηση φαντάζει βουνό. Κανείς δεν ξέρει αν με αυτό, ο Δικέφαλος θα κατάφερνε να σώσει κάτι από τη φετινή σεζόν. Δεν μπήκε όμως καν στη διαδικασία να προσπαθήσει. Τα παράτησε. Τα παράτησαν.

Το οργανωτικό μπάχαλο λοιπόν δε γινόταν να καλύπτεται για πάντα. Όταν ο καθένας κοιτάει την πάρτη του, κανένα σύνολο δεν μπορεί να προχωρήσει. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα που είδαμε επί του αγωνιστικού απόψε στην Ξάνθη. Έντεκα ποδοσφαιριστές που έκαναν ό,τι τους κατέβαινε μέσα στο γήπεδο, χωρίς κανένα πλάνο, χωρίς κανένα στόχο, χωρίς καμιά συγκέντρωση. Σαν παίκτες που μαζεύτηκαν λίγη ώρα πριν για παίξουν, και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερη όρεξη για πολλά-πολλά. Καμιά αγωνιστική κατεύθυνση. Έντεκα παίκτες μέσα στο τερέν με τον δικό του κόσμο ο καθένας, ένας προπονητής στον πάγκο σε άλλον κόσμο, και όλοι μαζί να λέγονται ΠΑΟΚ. Όχι παιδιά, δε γίνεται έτσι. Δεν είναι αυτό ΠΑΟΚ.

Όταν η κατάσταση είναι “όσα πάνε κι όσα έρθουν”, η όποια συγκέντρωση και η όποια συσπείρωση μπορεί να κρατήσει όσο είναι ορατός ακόμα ο στόχος. Όταν όμως η βάρκα αρχίζει να μπάζει νερά, ο καθένας ψάχνει σωσίβιο για να σωθεί. Η όποια ενότητα πάει περίπατο, ο ένας τα ρίχνει στον άλλον. Σταθερό τιμόνι δεν υπάρχει και ο καθένας κάνει ό,τι προλαβαίνει.

Η χαοτική αγωνιστική εικόνα των περσινών νταμπλούχων Ελλάδας, αυτή η μετάλλαξη μέσα σε μόλις μερικούς μήνες, φοβάμαι ότι δείχνει πως πλέον δεν υπάρχει κανένας να κρατάει τα γκέμια. Δεν ξέρω αν ήταν αυτός που έφυγε το καλοκαίρι, ξέρω ότι δεν υπάρχει κανείς τώρα. Κι όταν το χαλινάρι απουσιάζει, το άλογο κάνει ό,τι του ‘ρθει. Ακόμα και το κουτσό άλογο…

Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς

Twitter: Thodoros Hastas

Instagram: theohastas