Όσο και να θέλεις να αγιάσεις, όσο και να θέλεις να ασχοληθείς μόνο με το ποδόσφαιρο, στην Ελλάδα δε σε αφήνουν ποτέ. Να κριτικάρεις την ομάδα σου βρε αδερφέ, να τα βάλεις με τους παίκτες, με τον προπονητή. Να κάνεις μια αγωνιστική εκτίμηση. Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία και μάλλον ποτέ δε θα ασχοληθούμε με αυτό καθαυτό το άθλημα που μας αρέσει. Δε θα μπορέσουμε ποτέ να υποστηρίξουμε μια άλλη ελληνική ομάδα σε ευρωπαϊκό αγώνα, γιατί ξέρουμε τι έχει κάνει αυτή η ομάδα εις βάρος του ΠΑΟΚ, και υπέρ της ίδιας, για να υπερισχύσει.
Το πρόβλημα δεν είναι ποινές και οι νόμοι. Το πρόβλημα είναι ότι ο Δικέφαλος είναι αυτός που πάντα θα ακούσει τον ήχο της… καμπάνας, είτε φταίει είτε δε φταίει. Το πρόβλημα είναι ότι δεν αποτελεί πλέον έκπληξη να πλήττεται μόνο ο ΠΑΟΚ από δικαστικές αποφάσεις, να πρέπει να διαχειριστεί αφαίρεση βαθμών, τιμωρίες έδρας, παικτών ή αξιωματούχων. Για τον ΠΑΟΚ, όλα αυτά θεωρούνται φυσιολογική εξέλιξη. Για τις υπόλοιπες ομάδες του κέντρου, το φυσιολογικό είναι να αθωωθούν, ή να ξεχαστούν, ή να περάσουν έτσι απλά στην ιστορία χωρίς καμιά συνέπεια.
Μαζί με την απόφαση-σκάνδαλο του πρωτοβάθμιου πειθαρχικού της Superleague, και φυσικά εφόσον αυτή παραμείνει στην έφεση και στο CAS, οι νταμπλούχοι Ελλάδας μετρούν τα τελευταία έξι χρόνια την αφαίρεση συνολικά 36 βαθμών από αυτούς που κατέκτησαν μέσα στο γήπεδο! Με άλλα λόγια, οι ποδοσφαιριστές είδαν να τους στερούν 12 νίκες που πήραν καθαρά στους αγωνιστικούς χώρους. 12 νίκες που σβήστηκαν σε κάποια αίθουσα δικαστηρίου.
Όλα αυτά, την ίδια ώρα που εγκληματικές συμμορίες και στημένα παιχνίδια παρέμεναν σε συρτάρια γραφείων, κι όταν τελικά δικάζονταν, όλα είχαν ξεχαστεί με έναν μαγικό τρόπο. Την ίδια ώρα που ναρκοπλοία εξαφανίζονταν ή ταξίδευαν μόνα τους, μάρτυρες δολοφονούνταν, διαιτητές ξυλοκοπούνταν, λευκά πόλο χάνονταν στην εθνική οδό, ηχογραφημένες συνομιλίες έμεναν στα αρχεία, κάμερες γηπέδων έκλειναν, φανερές σχέσεις εξαρτημένων ομάδων περιορίζονταν στους τέσσερις τοίχους ενός καφενείου.
Όλα αυτά την ώρα που ομάδες έπαιρναν αδειοδότηση απλά λόγω brand name και μετά ζητούσαν και τα ρέστα. Όλα αυτά την ώρα που το “ντου” στα αποδυτήρια αποτελούσε μια συνηθισμένη πρακτική, το bullying κατά διαιτητών κι αντιπάλων στη διάρκεια του ημιχρόνου έμοιαζε με βόλτα στο πάρκο, το… πιάσιμο γεννητικών οργάνων αντιπροσώπευε την ελληνική λεβεντιά.
Ο ΠΑΟΚ είτε έκανε κάτι, είτε δεν έκανε, την “πλήρωνε” και την “πληρώνει” ακριβά. Είτε είναι νομικά βάσιμο, είτε νομικά αβάσιμο. Είτε δίκαιο, είτε άδικο. Είτε ηθικό, είτε ανήθικο. Είναι ο μοναδικός σύλλογος που έχει τέτοιες επιπτώσεις. Και ο Ιβάν Σαββίδης ο μοναδικός που τιμωρήθηκε για ένα λάθος. Το οποίο μάλιστα δέχθηκε ο ίδιος στα όρια της αυτοτιμωρίας, ενώ όλοι οι υπόλοιποι ομόλογοί του… σφύριζαν κλέφτικα για κάθε τι που τους αφορούσε. Η Νέμεσις βρίσκει εφαρμογή μόνο στα στενά όρια της Τούμπας. Ο,τιδήποτε έξω από αυτήν την περιοχή υπόκειται σε άλλους νόμους, μιας άλλης χώρας…
Πηγή: Forza
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas
