Δευτέρα ο Αυγενάκης ανακοίνωσε ότι οι αγώνες θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών, Τετάρτη-Πέμπτη τον άδειασαν όλες οι Ομοσπονδίες της χώρας ακυρώνοντας τους αγώνες. Είναι υπουργός ή θεατής των εξελίξεων;
Ο βαρύς θεσμικός ρόλος που κουβαλάει είναι αυτός του Υφυπουργού Αθλητισμού. Για να το κάνουμε πιο λιανά είναι ο απόλυτος άρχων του ελληνικού αθλητισμού. Σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ που αναφέρει τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες του, είναι αυτός που παίρνει αποφάσεις, χαράζει στρατηγική, αυτός που ενίοτε γνωμοδοτεί για πράξεις κανονιστικού χαρακτήρα και διατάγματα.
Είναι δύσκολος, απαιτητικός και υπεύθυνος ρόλος που απαιτεί ανθρώπους με ισχυρή προσωπικότητα, ανεξαρτησία και ικανότητα στον χειρισμό κρίσεων.
Μία τέτοια είναι και αυτή η πολυεπίπεδη κρίση με την έξαρση του κορωνοϊού, που έριξε τα πλοκάμια της φυσικά και στον ελληνικό αθλητισμό. Η στάση του Λευτέρη Αυγενάκη ήταν μία κατεπείγουσα πράξη νομοθετικού περιεχομένου που ανακοινώθηκε την Δευτέρα και εν ολίγοις αφορούσε την αυστηροποίηση μέτρων σε όλες τις αθλητικές δραστηριότητες ως τις 23 Μαρτίου.
Σύμφωνα με αυτήν στους αγωνιστικούς χώρους δεν θα πρέπει να βρίσκονται συνολικά πάνω από 60 άτομα, μόνο το αναγκαίο προσωπικό, ενώ τέθηκαν περιορισμοί στον αριθμό των δημοσιογράφων ανά μέσο, ζητώντας από Ομοσπονδίες, Ενώσεις και Διοργανώτριες Αρχές να εναρμονισθούν άμεσα με την παρούσα εγκύκλιο.
Πριν αλέκτωρ φωνήσαι όμως, οι ομοσπονδίες άρχισαν να γράφουν την εγκύκλιο στα παλιότερα των υποδημάτων τους και να παίρνουν αποστάσεις από την δεσμευτικότητα της εγκυκλίου. Πρώτα η ΕΟΚ, μετά η ΕΟΠΕ (το πρωί της Τετάρτης) πήραν την πρωτοβουλία και ανακοίνωσαν την αναστολή των εθνικών πρωταθλημάτων, έχοντας συναίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης.
Ακολούθησαν διαδοχικές αναστολές όλων των πρωταθλημάτων σε όλα τα αθλήματα, κάτι απολύτως λογικό, όμως μαντέψτε: ο Λευτέρης Αυγενάκης είναι άφαντος από τότε. Δεν έχει φροντίσει καν να κάνει ένα… update της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που ο ίδιος έστειλε προς ψήφιση, ούτε μία δημόσια τοποθέτηση, ούτε μία καινούργια οδηγία.
Προσέξτε δεν μιλάμε για μία απλή περίοδο τριών ημερών. Αυτές οι τρεις ημέρες μοιάζουν με μία αιωνιότητα μπροστά στις καταιγιστικές εξελίξεις που συμβαίνουν λεπτό προς λεπτό στο θέμα της εξάπλωσης του κορωνοϊού, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην χώρα μας.
Για τον Υφυπουργό Αθλητισμού έχουμε μείνει ακόμα στην τέλεση αγώνων με 60 άτομα, την ώρα που οι ομοσπονδίες έβαλαν λουκέτο στα πρωταθλήματα τους, με τον Λευτέρη Αυγενάκη να παρακολουθεί σε ρόλο θεατή τις εξελίξεις.
Θεατή είπαμε; Γράψτε λάθος. Με δήλωση του το βράδυ της Πέμπτης ο Λευτέρης Αυγενάκης μίλησε για «μία μάχη με μαραθώνια διάρκεια στην οποία θα νικήσουμε». Εκτός από τα συνηθισμένα πολιτικά ευχολόγια, η δήλωση του είχε και μία αποστροφή με ιδιαίτερο νόημα. Την ώρα που η Super League συνεδρίαζε εκτάκτως με θέμα την αναστολή του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, ο Λευτέρης Αυγενάκης όχι μόνο δεν τόλμησε να πάρει θέση περί αναβολής, όχι μόνο δεν τόλμησε να επιβάλλει την άμεση διακοπή, αλλά έγραψε σχετικά: «Επιβάλλεται η μέγιστη ευαισθητοποίηση σε όσους συμμετέχουν, με τους ισχύοντες αυστηρούς περιορισμούς σε αθλητικές δραστηριότητες».
Με άλλα λόγια; Έμεινε στο ψήφισμα της Δευτέρας, δίνοντας ουσιαστικά την άδεια του (ή μήπως επιθυμία;) για συνέχιση της Super League αλλά με… «τους ισχύοντες αυστηρούς περιορισμούς»!
Ποιός άλλος ήταν άραγε ο μόνος που ήθελε να συνεχιστεί το πρωτάθλημα της Super League; Πολύ σωστά. Ο Ολυμπιακός!
Ο Λευτέρης Αυγενάκης και ο Ολυμπιακός ήταν οι μόνοι που ήθελαν να συνεχιστεί το πρωτάθλημα με αγώνες κεκλεισμένων των θυρών, σε απόλυτη αντίθεση με το λαϊκό και αίσθημα, αλλά και την κρισιμότητα της χρονικής συγκυρίας που βρίσκεται η χώρα μας.
Τυχαία άραγε αυτή η ταύτιση απόψεων και σε αυτό το θέμα; Ακόμα κι αν είναι τυχαία, το θέμα είναι άλλο. Σε μία στιγμή εθνικής κρίσης, ο απόλυτος άρχων του ελληνικού αθλητισμού με βάση τον θεσμικό του ρόλο, αποδεικνύεται ένας απλός παρατηρητής των γεγονότων. Κάποιος που δεν τον ακούει κανείς. Κάποιος που ενεργεί σπασμωδικά, δεν δείχνει καμία ευελιξία, ουδεμία ταχύτητα στην λήψη και στην τροποποίηση αποφάσεων, ένας άνθρωπος με εξαιρετικά αργά αντανακλαστικά, που δεν μπορεί καν να ταυτιστεί με την καθολική λαϊκή βούληση. Κι αυτό είναι ότι χειρότερο…
πηγή: sdna.gr
