Βρε πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή… Το φιλοσοφώ, διότι ο απόλυτος, αδιαμφισβήτητος και εκκωφαντικός θρίαμβος γύρω από το όνομα του Δημήτρη Γιαννούλη, εδώ και εννιά μήνες, ήταν απόρροια ενός… αυτογκόλ!
Στο 10ο λεπτό του πρώτου αγώνα με τον Άγιαξ, ένα δικό του αυτογκόλ έδωσε το προβάδισμα στους Ολλανδούς μέσα στην Τούμπα. Ήθελε να ανοίξει η γη να τον καταπιεί… Ο Τεν Χαγκ είχε στείλει τον Χακίμ Ζίγεχ πάνω του, όμως ο 24χρονος Κατερινιώτης μπακ στα υπόλοιπα λεπτά «εξαφάνισε» τον Μαροκινό ζογκλέρ του «Αίαντα».
Το πρώτο «παράσημο» μιας σεζόν, που κύλησε ιδανικά για τον ίδιο, τοποθετήθηκε στην «ασπρόμαυρη» φανέλα και το όνομά του ξέφυγε από τα ελληνικά σύνορα και η μετοχή του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο έκανε διαδοχικά limit-up. Έπαιζε με το «πόδι πατημένο στο γκάζι» μέχρι να μπει «λουκέτο» σε κάτι αθλητική δραστηριότητα, λόγω της πανδημίας, σκέφτομαι ότι μόνον ο κορονοϊός, άντε και οι κάρτες, μπορούσαν να βάλουν ένα στοπ στην απίστευτη κούρσα του.
Στο πρωτάθλημα είχε 25/26 παρουσίες, όλες γεμάτες από 90λεπτα, συνολικά μέτρησε 34 συμμετοχές (1 γκολ, 5 ασίστ) με 3.034’ λεπτά στο γήπεδο. Κάποιοι θα είχαν λυγίσει, ωστόσο όπως λέει, μιλώντας αποκλειστικά στη FORZA, «ήθελα να δοκιμάσω τα όρια μου»!
– Δημήτρη, πολλοί λένε ότι αυτή είναι η χρονιά σου Αλήθεια, θυμάσαι πως ξεκίνησαν όλα;
«Περίεργα… Επέστρεψα με τον κ. Λουτσέσκου και εκεί που ένιωθα έτοιμος να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις της ομάδας, προέκυψε η απότομη φυγή του. Ήταν ένα σοκ. Ήρθε ο κ. Φερέιρα, ένας διαφορετικός προπονητής, με νέα φιλοσοφία, ο οποίος μου έδειξε εμπιστοσύνη, το ίδιο και η ομάδα, τα υπόλοιπα είναι ιστορία».
– Σ’ έναν άκρως πρωταγωνιστικό ρόλο…
«Έφυγε η πίεση από μέσα μου. Επιστρέφοντας από τον Ατρόμητο, η ομάδα ήταν σε πορεία κατάκτησης του πρωταθλήματος, ένιωθα ότι σε κάθε ματς παίζαμε το κεφάλι μας. Από τις πρώτες μέρες στην Ολλανδία, το κατάλαβα, αντιλήφθηκα καλά ότι έπρεπε να πάρω περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες στο γήπεδο».
– Στην Ολλανδία βλέπαμε έναν διαφορετικό Γιαννούλη. Σωστά;
«Ήμουν ή τουλάχιστον προσπάθησα να γίνω ένας άλλος Δημήτρης, να μεγαλώσω και να διευρύνω την σκέψη μου. Όταν άρχισαν οι αγώνες ήξερα τι πρέπει να κάνω και πως να ανταποκριθώ στις εντολές του νέου προπονητή. Άλλαξαν πολλά. Ο τρόπος άμυνας, επίθεσης και διαχείρισης δυνάμεων. Στην αρχή τουλάχιστον ήταν αρκετά δύσκολα για να τα αφομοιώσεις, αλλά τα κατάφερα».
– Πώς διαχειρίστηκες την απουσία του αρχηγού της ομάδας και όλη αυτή την κουβέντα για το αριστερό μπακ;
«Ο Αντρέ (σ.σ. Βιεϊρίνια) είναι ο ηγέτης μας. Το πρότυπο μου. Η απουσία του, προσωπικά, λειτούργησε ως κίνητρο. Ήξερα ότι θα ήμουν πρώτος στην επιλογή του προπονητή. Υπήρχε πίεση, γιατί ήθελα να ανταπεξέλθω, να σταθώ όρθιος, να βοηθήσω την ομάδα».
– Μετά τη μυθική χρονιά με το νταμπλ, ήρθε το πρώτο γκολ με την φανέλα του ΠΑΟΚ, αλλά και η απότομη προσγείωση με τον αποκλεισμό από την Ευρώπη.
«Με τον Άγιαξ φτάσαμε ένα γκολ μακριά από την πρόκριση. Όμως, ο αποκλεισμός από την Σλόβαν ήταν ένα πραγματικό σοκ. Θυμάμαι το πρώτο μου γκολ, το χάρηκα, αλλά μου έχει μείνει η πικρία του αποκλεισμού, αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Στη φάση του Λημνιού η μπάλα χτύπησε στο πρόσωπο του τερματοφύλακα και έφυγε κόρνερ αντί να μπει μέσα…».
– Τί δεν πήγε καλά στη συνέχεια;
«Η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία επηρέασε, χρειαζόταν χρόνος για να αντιληφθούμε όλοι τα νέα δεδομένα. Δεν σας κρύβω ότι υπήρξαν στιγμές που δεν παίξαμε αυτό που μπορούμε, μείναμε λίγο πίσω στο πρωτάθλημα, αλλά είμαστε μέσα στο κύπελλο, θεωρώ ότι έχουμε το προβάδισμα για να φτάσουμε στον τελικό. Δεν ξέρω τι θα γίνει με τους μείον επτά βαθμούς της τιμωρίας, θεωρώ ότι δεν έχει τελειώσει τίποτα αν μείνουμε στο μείον επτά από τον Ολυμπιακό. Θα ήταν ιδανικό να κλείσουμε τη χρονιά με κάποιον τίτλο, ωστόσο είναι το τελευταίο που μετράει αυτή την στιγμή».
– Ο επικοινωνιακός ντόρος του Ολυμπιακού έπαιξε ρόλο στην εξέλιξη του πρωταθλήματος;
«Καταρχήν, θεωρώ απαράδεκτο όλο αυτό που έγινε τους τελευταίους μήνες. Περισσότερο επηρέασε όλους όσοι κινούνται γύρω από την ομάδα, τον κόσμο, τη διοίκηση και σίγουρα λιγότερο τους παίκτες».
– Πάμε σ’ έναν άλλον… θόρυβο. Αυτό που έχει δημιουργήσει το όνομά σου και όλα όσα ακούγονται γύρω από μια πιθανή μεταγραφή, Πώς τα διαχειρίζεσαι;
«Ψύχραιμα! Είμαι σίγουρος ότι θα γίνει το καλύτερο τόσο για μένα, όσο και για την ομάδα. Έχω εμπιστοσύνη ότι θα βρεθεί η καλύτερη λύση στο σωστό τάιμινγκ. Το έχω πει και το ξαναλέω, είναι ένα όνειρο μου να παίξω σε μια μεγάλη ομάδα του εξωτερικού».
– Ο Φερέιρα είπε: “Στη θέση του αριστερού μπακ έχουμε έναν παίκτη που τον υπολογίζω ως ποδοσφαιριστή παγκόσμιας κλάσης. Σε δύο χρόνια θα παίζει σε ομάδα του εξωτερικού”. Τί λες;
«Σίγουρα είναι κολακευτικό, νιώθω ευχαρίστηση, αλλά όπως είπε ο προπονητής, σε… δύο χρόνια, τώρα μένω συγκεντρωμένος στην ομάδα και συνεχίζω. Δεν με επηρεάζει καθόλου όλος αυτός ο θόρυβος. Ούτε κοιμάμαι, ούτε ξυπνάω με το άγχος της μεταγραφής. Έχω ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο και δεν το σκέφτομαι καθόλου. Νιώθω ασφαλής στον ΠΑΟΚ».
– Η παγκόσμια πανδημία αλλάζει τα δεδομένα στο ποδόσφαιρο, μήπως αποτελέσει την αφορμή οι ομάδες να κοιτάξουν περισσότερο τις ακαδημίες τους;
«Ίσως, να προκύψει κάτι καλό μέσα από όλο αυτό που ζούμε. Υπάρχουν πολλά άξια παιδιά στην Ελλάδα, που υπό διαφορετικές συνθήκες ίσως να μην έχουν την ευκαιρία να παίξουν στην πρώτη ομάδα. Να αξιολογηθούν νωρίτερα, ίσως θα βγουν κερδισμένα και τα παιδιά και οι ομάδες».
– Και στον ΠΑΟΚ υπάρχει άφθονο ταλέντο στις ακαδημίες;
«Υπάρχει μια διστακτικότητα, αλλά αυτό μπορεί και να αλλάξει. Γενικότερα πρέπει ο κόσμος να αποβάλλει την καχυποψία απέναντι στους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Να αρχίσει να τους εμπιστεύεται και να μη διαμορφώνει ένα κλίμα εναντίον τους. Παρακολουθώ την πορεία της Κ19. Υπάρχουν αξιόλογα παιδιά, ο Μιχαηλίδης, ο Τσιγγάρας, ο Γαϊτανίδης, ας τους εμπιστευτούμε και να μην τους σταυρώνουμε με το πρώτο λάθος».
«Να πάμε στο Παγκόσμιο με την Εθνική»
Ο Τζον Φαν’τ Σιπ καθιέρωσε τον Κατερινιώτη μπακ του ΠΑΟΚ στο αριστερό άκρο της Εθνικής ομάδας, με τον Γιαννούλη να καρδώνεται και με το δίκιο του όταν ακούει ότι αποτελεί ένα κομμάτι της αλλαγής, προς το καλύτερο, που συντελέστηκε τους τελευταίους μήνες στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
«Ασφαλώς είναι κάτι σημαντικό, νιώθω μεγάλη χαρά που είμαι ενεργό κομμάτι της εθνικής. Δείξαμε ένα καλό πρόσωπο, ελπίζω ότι μπορούμε να συνεχίσουμε αυτή τη θετική εικόνα και να πάμε την εθνική εκεί που της αξίζει». Στο 3/3 της γαλανόλευκης, στο φινάλε της προκριματικής φάσης, ο Γιαννούλης μέτρησε τρία 90λεπτα με εντυπωσιακή παρουσία. «Νιώθω δικαιωμένος», λέει και κοιτάζει το μέλλον. «Στην Εθνική υπάρχουν σημαντικοί νεαροί παίκτες, που μαζί με τα παιδιά τα οποία δεν ήταν στις τελευταίες κλήσεις, τον Σωκράτη, τον Μανωλά, τον Σάμαρη κι άλλους, μπορούμε να βάλουμε τις σωστές βάσεις και να πάμε με την εθνική στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο».
Πηγή : FORZA