Ο πίβοτ του ΠΑΟΚ τα τελευταία 12 χρόνια, Νίκος Κοκώνης, προχώρησε σε μια αποκάλυψη στο INPAOK, όπου έκανε γνωστό πως όποια και να είναι η εξέλιξη στη σεζόν (είτε ολοκληρωθεί είτε όχι) θα σταματήσει το χάντμπολ!

Επίσης μίλησε για την φετινή σεζόν, για το αν θα παραμείνει στον Δικέφαλο από κάποιο άλλο πόστο, εφόσον του ζητηθεί, αλλά και για τον κορονοϊό, δίνοντας συμβουλές ως νοσηλευτής.

Αναλυτικά όσα δήλωσε και… αποκάλυψε αποκλειστικά στο INPAOK:

Για την φετινή σεζόν και τις αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο τμήμα:

«Η φετινή σεζόν άσχετα αν ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες δεν εξελίχτηκε όπως περιμέναμε για πάρα πολλούς λόγους με αποτέλεσμα να είμαστε σε μια βαθμολογική θέση που δεν έχουμε συνηθίσει».

Για το προσωπικό του μέλλον:

«Προσωπικά για μένα αυτή η χρονιά ακόμα και αν ολοκληρωθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες ήταν η τελευταία και το μόνο σίγουρο είναι ότι όπως και να τελειώσει θα μου αφήσει μια πικρή γεύση μέσα μου πιο πολύ λόγω μη επίτευξης στόχων».

Για το αν θα έμενε στον ΠΑΟΚ από άλλο πόστο εφόσον του ζητηθεί:

«Το μόνο σίγουρο είναι ότι στα 12 χρόνια που είμαι στο τμήμα δέθηκα πάρα πολύ με ανθρώπους που ήταν στην καθημερινότητα μου και αν μου ζητηθεί να βοηθήσω θα είμαι εκεί!»

Για τον Κορονοϊό:

«Είναι σίγουρα κάτι πρωτόγνωρο αυτό που ζούμε που θα γεράσουμε και θα έχουμε ιστορίες να λέμε. Κοιμηθήκαμε σε έναν κόσμο και ξυπνήσαμε σε έναν άλλον εντελώς άγνωστο. Προσωπικά επειδή έχω αγαπημένο άνθρωπο στις ευπαθείς ομάδες μου φαίνεται αδιανόητο η αγκαλιά και η χειραψία να θεωρείται κάτι κακό και να μην επισκέπτεσαι τους γονείς σου να θεωρείται πράξη αγάπης και υπευθυνότητας».

Τέλος, ο πίβοτ του Δικεφάλου, έδωσε τις δικές του συμβουλές για τον ιό:

«Σαν μήνυμα αυτό που θέλω να πω είναι ότι  όταν περάσει όλη αυτή η δοκιμασία να βγούμε από τα σπίτια μας πιο συνειδητοποιημένοι και να βάλουμε προτεραιότητες σε πράγματα που μέχρι πριν λίγο καιρό τα θεωρούσαμε δεδομένα και ανώφελα.

Προσωπικά, ως νοσηλευτής, δεν θέλω να με χειροκροτήσετε από τα μπαλκόνια σας. Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί, ώστε να κάνω τη δουλειά μου όσο γίνεται πιο ανθρώπινα.

Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί και όχι στις παραλίες, στις εκκλησίες κλπ ώστε να μην χρειαστεί να σας βοηθήσω.

Θέλω να παραμείνετε σε αυτά για όσο καιρό χρειαστεί και να ακούτε τις συμβουλές ανθρώπων με άσπρες ποδιές και όχι τις συμβουλές ανθρώπων με μαύρα ράσα.

Θέλω, όταν περάσει αυτή και αυτή η δοκιμασία, να φύγετε από τα μπαλκόνια και να βγείτε μαζί μου στο δρόμο, απαιτώντας ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα Υγείας για ΟΛΟΥΣ, ανεξαρτήτως εισοδήματος, ανεξαρτήτως εθνικότητας, ανεξαρτήτως κοινωνικής κάστας.

Χαιρετώ!»