Σχεδόν αυτονόητη ήταν κατ’ εμέ η απόφαση του Ιβάν Σαββίδη να «επισημοποιήσει» τη συνέχιση της συνεργασίας του ΠΑΟΚ με τον Αμπέλ Φερέιρα. Αυτονόητη με βάση τις γενικές τρέχουσες συνθήκες, αλλά και την κοινή λογική. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση του θέματος από τον ισχυρό άντρα του Δικεφάλου θα προκαλούσε έκπληξη και θα “ξυπνούσε” μνήμες από το παρελθόν, με πρακτικές που αποδείχθηκαν ζημιογόνες.
Μετατρέποντας το μειονέκτημα της απόστασης σε πλεονέκτημα, και βλέποντας τα πράγματα πιο καθαρά, ο πρόεδρος της ΠΑΕ ζύγισε σωστά την κατάσταση. Κατέληξε στη σώφρονα λύση αναφορικά με την τεχνική ηγεσία της ομάδας και την “έντυσε” με τον κατάλληλο τρόπο. Τόσο για το φαίνεσθαι, όσο και για την ουσία. Να έχει νόημα τώρα αλλά και αποτελέσματα στη συνέχεια.
Πρώτος βασικός παράγοντας είναι ότι ο Αμπέλ Φερέιρα, ανεξάρτητα με τα όσα έκανε ή δεν έκανε στους πρώτους του μήνες στην Ελλάδα, έχει ένα τριετές συμβόλαιο με την ΠΑΕ. Ο εξορθολογισμός των οικονομικών που απαιτείται και στοχεύεται πλέον, δε θα επέτρεπε οποιαδήποτε σκληρή διαπραγμάτευση. Ούτε φυσικά μια αναγκαστικά τεράστια αποζημίωση.
Επιπλέον, οι πρωτόγνωρες συνθήκες ζωής και καθημερινότητας δε βοηθούν στην αναζήτηση νέων λύσεων. Ένας καινούριος προπονητής, ένα καινούριο γκρουπ βοηθών, μια καινούρια ίσως φιλοσοφία, μια καινούρια συνεργασία με νέες αντιπαρατάξεις απόψεων και φιλοσοφιών. Χωρίς τη δυνατότητα προσωπικών συναντήσεων εκ του σύνεγγυς, χωρίς να υπάρξει ξεκάθαρο τοπίο για το πότε και πώς θα ολοκληρωθεί η φετινή σεζόν, και το πότε και πώς θα ξεκινήσει η επόμενη. Μέσα στο γενικό μπάχαλο, δεν προσθέτεις ακόμα περισσότερο. Προσπαθείς να κρατήσεις τις σταθερές που έχεις.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο κορονοϊός “έσωσε” τον Φερέιρα στη δεδομένη φάση. Ίσως μια φυσιολογική ολοκλήρωση της σεζόν και μια ενδεχόμενη ολοκληρωτική αποτυχία, να δυσκόλευε περισσότερο τη θέση του. Όχι ότι -καλά και ντε- θα έπρεπε να μπει ο ΠΑΟΚ σε διαδικασία αντικατάστασης. Αλλά το κλίμα θα βάραινε περισσότερο. Η παραμονή του Πορτογάλου θα είχε περισσότερους κραδασμούς. Έστω κι αν -και πάλι- θα ήταν η δέουσα απόφαση.
Εκτός από τις ιδιότυπες εξωγενείς καταστάσεις και τον οικονομικό παράγοντα, η πίστωση δουλειάς και χρόνου στον Πορτογάλο ήταν αυτό που θα έπρεπε να κάνει οποιοδήποτε σοβαρό κλαμπ. Οι ιδιαιτερότητες που είχε να αντιμετωπίσει τη φετινή σεζόν ο Φερέιρα ίσως ήταν πάνω από αυτό που μπορούσε να διαχειριστεί ο οποιοσδήποτε προπονητής. Δεν κατάφερε να κάνει “δικό του” τον ΠΑΟΚ, σχεδόν όλα ήταν εναντίον του.
Με τη διεύρυνση ευθυνών και αρμοδιοτήτων, με τα μεταγραφικά και αγωνιστικά κλειδιά που του “παραχώρησε” πλέον ο Σαββίδης, ο Φερέιρα θα έχει και το καρπούζι και το μαχαίρι. Στο χέρι του είναι να διαλέξει το πιο γλυκό, αυτό με τα λιγότερα…. κουκούτσια, να το κόψει και να το μοιράσει σωστά για να χορτάσουμε ξανά όλοι…
Πηγή: FORZA
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas
