Με αφορμή τα 94α γενέθλια του ΠΑΟΚ (12/4), ο Μεγαλέξανδρός του ελληνικού ποδοσφαίρου, Γιώργος Κούδας, φιλοξενήθηκε σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζοντας τον Δικέφαλο μεταξύ άλλων «δεύτερη οικογένεια» και «μεγάλο πανεπιστήμιο».
Αναλυτικά, τα όσα είπε:
Για το τι σημαίνει γι’ αυτόν ο ΠΑΟΚ:
«Είναι η δεύτερη οικογένειά μου, η ομάδα που με μεγαλούργησε, με σπούδασε σε αυτό το μεγάλο πανεπιστήμιο».
Για τους παράγοντες που ξεχωρίζει:
«Είχα την τύχη και την ευτυχία να μου δώσει ο Θεός αυτό το χάρισμα. Ήταν σαν να σπούδασα σε ένα ανοιχτό πανεπιστήμιο με όλους αυτούς τους παράγοντες, που στάθηκαν δίπλα μου σαν δάσκαλοι και δεύτεροι πατεράδες μου. Αυτοί με βοήθησαν να μεγαλουργήσω, ο καθένας με τις ιδιοτροπίες του και τη φιλοσοφία του. Οι άνθρωποι αυτοί, δίπλα στους οποίους “σπούδασα” με έκαναν αυτό που είμαι σε συνδυασμό με τις βάσεις που πήρα από την οικογένειά μου. Είναι πολλοί άνθρωποι και ο καθένας πρόσφερε με τον τρόπο που μπορούσε. Μετά ήταν ο Παντελάκης, αυτός που έκανε τη μεγάλη ομάδα για να φτάσουμε στο σήμερα».
Για τους προπονητές που ξεχωρίζει:
«Είχα το προσόν ή τη λογική, αν θέλετε, να σκέφτομαι πως από τον καθένα μπορείς να πάρεις κάτι. Το πρώτο στοιχείο που μπορώ να καταθέσω είναι ένα περιστατικό από την εποχή που παίζαμε “άσπροι-μαύροι” στα τσικό με προπονητή τον Βίλλυ. Έρχονταν τότε οι μεγάλοι και μας έβλεπαν. Ο Μιχαήλοβιτς ήταν προπονητής τότε. Με τον νεανικό μου ενθουσιασμό πήρα την μπάλα, ντρίμπλαρα όλη την ομάδα και γύρισα πίσω. Ο Μιχαήλοβιτς με φώναξε, μου τράβηξε το αυτί και μου είπε: “γιατί δεν έδωσες τη μπάλα;”. O Βίλλυ του απάντησε: “άστον, αν δεν το κάνει τώρα, δεν θα το κάνει ποτέ”. Ήταν στη συνέχεια ο Χόρβατ που έβαλε τις βάσεις για την ομάδα του Σάννον στην συνέχεια και άλλοι. Να μην παραγνωρίζουμε, όμως, και τους ανθρώπους που ήταν δίπλα στους προπονητές, τον Νίκο Γκολέμα, τον Νότη Τσίντογλου, τον Λευτέρη Παπαδάκη, τον Γιώργο Χασιώτη».
Για τη σχέση του με τον Μανώλη Ρασούλη και το δημοφιλές τραγούδι που αναφέρει το όνομά του:
«Τον γνώρισα σε μια τηλεοπτική εκπομπή. Ήταν ένας εκπληκτικός άνθρωπος, φιλοσοφημένος για τη ζωή. Στο αυτοκίνητο συνήθιζα να ακούω ραδιόφωνο. Μόλις άκουσα την κατάληξη “Κούδας” με καθυστέρηση συνειδητοποίησα πως ήταν τραγούδι. Φτάνοντας στη δουλειά μου με έπαιρναν συνεχώς τηλέφωνο για να μου πουν για το τραγούδι».
Για την ιδεολογική του τοποθέτηση στην αριστερά:
«Μετά τον εμφύλιο και όσα διαμορφώνονταν στην Ευρώπη η Αριστερά έκανε πολλά λάθη και συνεχίζει να κάνει λάθη. Εγώ είμαι αριστερός στην ιδεολογία μου μέσω της συμπεριφοράς μου. Κατά καιρούς μου έγιναν προτάσεις από διάφορα από πολλά κόμματα, από την άκρα αριστερά ως την άκρα δεξιά. Δεν μπορούσα να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο, δεν είναι αυτός ο χαρακτήρας μου. Έμαθα κάποια πράγματα και τα κράτησα για μένα. Δεν ξέρω αν ήταν σωστό που είχα δηλώσει κάποτε την ιδεολογική μου τοποθέτηση. Κρατώ μόνο τα θετικά. Αυτός ήμουν, είμαι και δεν αλλάζω».
