Σε μία χώρα όπου παραδοσιακά η μεγάλη μπάλα παίζεται εκτός γηπέδων, το επόμενο πρωτάθλημα θα κριθεί σχεδόν σίγουρα στα χαρτιά. Στα συμβόλαια δηλαδή.
Η σεζόν φέτος τσάπτρα – πάτρα, κουτσά – στραβά θα ολοκληρωθεί.
Πώς; Όπως.
Πότε; Όποτε.
Δεν έχει καμία σημασία πια. Αρκεί να τελειώσει. Παντού.
Αυτός ήταν ο πρώτος στόχος της ΟΥΕΦΑ από την αρχή, όχι γιατί την έπιασε ο πόνος για το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα στη Λετονία (τυχαίο το παράδειγμα), αλλά επειδή ήθελε μία ενιαία γραμμή σε όλες τις λίγκες, ούτως ώστε να ολοκληρωθούν τα 5 πιο εμπορικά πρωταθλήματα της Ευρώπης (εκεί που κινείται όλο το χρήμα με τα τηλεοπτικά συμβόλαια με τις ασύλληπτες ρήτρες σε περίπτωση αθέτησης των συμφωνιών) και να αποφευχθεί το οικονομικό κραχ, που θα έφερνε τσουνάμι στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Το γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα σε όλα τα ομαδικά αθλήματα (μπάσκετ, βόλεϊ, πόλο, χόκεϊ, χάντμπολ) έριξαν από νωρίς τίτλους τέλους, εκτός από το ποδόσφαιρο (και την Euroleague) μαρτυρά ένα και μόνο πράγμα. Την απόφαση δεν την πήρε η δημόσια υγεία, η αγάπη για το σπορ ή κάτι τέτοιο. Την πήρε από μόνο του το χρήμα. Ας είμαστε ειλικρινείς.
Ωστόσο, ό,τι κι αν γίνει στην σεζόν 2019-20, ό,τι κι αν γράψει στο φινάλε, όποια ομάδα κι αν σηκώσει κούπα φέτος, ο ιστορικός του μέλλοντος για γράψει για μία αλλοιωμένη χρονιά. Μία χρονιά που θα κουβαλά για πάντα έναν αστερίσκο.
Ομάδες που «πετούσαν» και βρίσκονταν στο πικ της φόρμας τους, ενδέχεται να… σέρνονται μετά την διακοπή.
Ομάδες που το είχαν παρατήσει, ενδέχεται να βρεθούν να κάνουν ζημιές δεξιά κι αριστερά.
Ομάδες πρότυπα υγείας, ενδέχεται να γίνουν μπάχαλο από πιθανή στάση πληρωμών.
Ομάδες με πολλούς τραυματίες θα έχουν βρει το χρόνο να τους έχουν ξανά στην διάθεση τους.
Ομάδες που δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα, ενδέχεται να έχουν παίκτες που πέρασαν και οι ίδιοι τον κορωνοϊό ή παίκτες που επηρεάστηκαν ψυχολογικά, συναισθηματικά από την πανδημία.
Με λίγα λόγια, αυτό λέγεται αλλοίωση της σεζόν -αδιάφορο αν υπάρχει υπαιτιότητα των ομάδων ή όχι.
Αν η τύχη της φετινής σεζόν αποφασίστηκε μέσα σε κλειστές αίθουσες από τύπους που ενδεχομένως να μην έχουν κλωτσήσει ποτέ τόπι στην ζωή τους, η τύχη της επόμενης θα κριθεί αποκλειστικά από τους ελιγμούς των… χαρτογιακάδων! Κι αυτό γιατί θα πρέπει να καταστρώσουν ένα ασφαλές σχέδιο πτήσης, δίχως να ξέρουν τίποτα για την κατάσταση του οχήματος τους, για τις καιρικές συνθήκες, για τυχόν αστάθμητους παράγοντες, υπολογίζοντας στην ακρίβεια κάθε λίτρο από το καύσιμο που θα χρειαστούν. Ζόρικα κόλπα που απαιτούν ευελιξία, ευστροφία, προνοητικότητα, σύνεση.
Η δήλωση της πέρασε στα ψιλά, όμως η γραμματέας του ιταλικού Υπουργείου Υγείας Σάντρα Τζάμπα είπε φόρα παρτίδα ότι αν δεν βρεθεί εμβόλιο, τότε τα γήπεδα της Serie A δεν θα φιλοξενήσουν ξανά κόσμο! Με νωπή ακόμα την «βιολογική βόμβα» της αναμέτρησης της Αταλάντα με την Βαλένθια, που ενδέχεται να έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να ξεκληριστεί το Μπέργκαμο, κανείς δεν πρόκειται να ρισκάρει πια το παραμικρό. Το ποδόσφαιρο, οι γεμάτες εξέδρες, είναι ήσσονος σημασίας μπροστά σε μία νέα πθανή αναζοπύρωση του ιού.
Τί σημαίνει πρακτικά αυτό; Αν, όντως, χρειαστεί περίπου ένας χρόνος μέχρι να είναι έτοιμο το εμβόλιο κατά του Covid-19, τότε ενδέχεται να ξαναδούμε κόσμο στις εξέδρες το 2021! Πώς μεταφράζεται μία τέτοια εξέλιξη; Ομάδες που στηρίζουν σημαντικό μέρος των εσόδων τους στα εισιτήρια και στα match day revenues (εμπορικά έσοδα από τις ημέρες αγώνων) θα δεχθούν ένα καίριο πλήγμα στον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς. Αν σε αυτό προσθέσουμε την σχεδόν σίγουρη κάμψη στα εισιτήρια διαρκείας της επόμενης σεζόν ένεκα της αβεβαιότητας για το μέλλον (πολύ σημαντική καλοκαιρινή ένεση ρευστότητας για κάθε σύλλογο), τότε το πλήγμα θα είναι ακόμα πιο ισχυρό.
Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποτελέσει εξαίρεση. Το διαβάσατε ήδη στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του SDNA, πως η κυβέρνηση ήδη εξετάζει πλάνο με αγώνες χωρίς θεατές για το ελληνικό πρωτάθλημα και την επόμενη περίοδο. Ας είμαστε ρεαλιστές. Γεμάτες εξέδρες θα κάνουμε πολύ καιρό να δούμε ξανά…
Όσοι περίμεναν αυτό το καλοκαίρι για να πουλήσουν παίκτες για να ανασάνουν οικονομικά ίσως βρεθούν προ εκπλήξεως. Με τις αγορές μουδιασμένες και διστακτικές, οι προσφορές είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα είναι λιγότερες από ότι άλλα καλοκαίρια. Οι τιμές ενδέχεται να ξεφουσκώσουν. Στο άτυπο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο του Transfermarkt, η συνολική αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων των ευρωπαϊκών συλλόγων (η αξία των ποδοσφαιριστών τους δηλαδή) υπέστη καθίζηση 9 δις μόλις σε ένα μήνα! Η αγορά εκτιμά ότι θα αργήσουμε πολύ να ξαναδούμε μεταγραφές 100 εκατομμυρίων ευρώ. Όποιος πρόλαβε, πρόλαβε. Όποιος (μόσχο)πούλησε, πούλησε. Κι αυτό -φυσικά- αφορά και τους δικούς μας.
Όπως συμβαίνει σε κάθε περίοδος ύφεσης, η πίεση μετακυλίει -σχεδόν πάντα- στους εργαζομένους. Στο τέλος αυτοί πληρώνουν την νύφη, αυτοί απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος της πίεσης, ώστε να… βγουν τα νούμερα. Το… αγγούρι θα το βρουν πρώτοι αυτοί που θα κληθούν να συζητήσουν αυτό το καλοκαίρι για νέα συμβόλαια, αυτοί που δεν έχουν “δέσει” το μέλλον τους.
Αίφνης οι «προνομιούχοι» (αυτοί που έχουν στα χέρια τους την ελευθερία και μπορούν να αποφασίσουν για το μέλλον τους) γίνονται οι ριγμένοι. Θα διαπιστώσουν πως οι εποχές των παχέων αγελάδων (τουλάχιστον για την χώρα μας) έχουν περάσει, αυτά που θα τους προταθούν δεν θα έχουν καμία σχέση με αυτά που θα περίμεναν πριν από την πανδημία. Πλέον όλες οι ομάδες, ακόμα και οι… large είναι αναγκασμένες να μετράνε και το ευρώ. Διότι -πολύ απλά- δεν ξέρουν ακριβώς τα έσοδα που θα έχουν. Οι ομάδες που θα προσφέρουν λίγα, αλλά θα είναι σε θέση να τα δώσουν εγγυημένα, πιθανότατα θα έχουν πολύ πιο ήρεμη διαδρομή από αυτές που ναι μεν θα τάξουν πολλά, αλλά στου δρόμου τα μισά θα αρχίσουν τα φέσια.
Ωστόσο, σχεδόν τα πάντα θα κριθούν στο επίπεδο των τηλεοπτικών. Με εξαίρεση τρεις ομάδες (συν τον ΠΑΟΚ που έχει και το… αποκούμπι του PAOK TV) όλες οι ομάδες θα είναι τηλεοπτικά άστεγες και θα κληθούν το καλοκαίρι να βρουν κανάλι που θα χρηματοδοτήσει (όπως κάθε χρόνο) το μεγαλύτερο μέρος του μπάτζετ τους.
Οποιαδήποτε πρόβλεψη για τα ποσά που θα παίξουν είναι παρακινδυνευμένη. Η πανδημία ενδέχεται να φέρει στο τραπέζι προτάσεις πετσοκομμένες σε σχέση με άλλα χρόνια για προφανείς λόγους (οικονομική εξαθλίωση του κόσμου, πτώση του διαφημιστικού ενδιαφέροντας και της αγοραστικής δύναμης της αγοράς, υποβάθμιση του γενικού ενδιαφέροντος για το ποδόσφαιρο), αλλά μπορεί να φέρει και την μεγάλη ανατροπή.
Ματς που ίσως διεξαχθούν αναγκαστικά κεκλεισμένων των θυρών σημαίνει αυτόματα διευρυμένο τηλεοπτικό κοινό, με κόσμο που διψάει για να δει ποδόσφαιρο. Άρα, περισσότερους εν δυνάμει συνδρομητές / τηλεθεατές. Κι αυτό πληρώνεται. Η ρευστότητα αυτή άλλους ενδέχεται να τους ωφελήσει, άλλους όχι. Η διαπραγματευτική ικανότητα κάθε ομάδας (σε περίπτωση που δεν πάμε σε κάποιο ενιαίο πακέτο) θα παίξει τεράστιο ρόλο στον σχεδιασμό της επόμενης ημέρας.
Που καταλήγουμε λοιπόν; Τα καλά, τα πετυχημένα συμβόλαια του καλοκαιριού πολύ πιθανό να κρίνουν την επιτυχία του Μαΐου (όσο επικίνδυνο είναι πια να προσδιορίζουμε με μήνες το τέλος μιας σεζόν). Οι καλές συμφωνίες, τα έξυπνα deal, οι σωστές πωλήσεις, τα συμβόλαια που βγάζουν υπεραξία, οι ψύχραιμες και ψαγμένες επιλογές θα είναι πιο καθοριστικές από ποτέ -τουλάχιστον στα μέρη μας.
Κάποιοι -ενδεχομένως- να σκάσουν, κάποιοι θα ζοριστούν και κάποιοι με τα πιο ποδοσφαιρικά πρότζεκτ θα βγουν από το κάγκελο, όπως λένε και στην αργκό του ιπποδρόμου. Τα περιθώρια ελιγμών, διορθωτικών κινήσεων και ενέσεων ρευστότητας θα είναι λιγότερα από ποτέ. Η φουρτούνα θα ξεχωρίσει τους καλούς καπετάνιους από τους ατζαμήδες.
