Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για τη νοοτροπία του Ολυμπιακού σε όλα τα σπορ, ιδιαίτερα μετά την εκδήλωση της πανδημίας, που προδίδει την αδυναμία να κατανόησης του τι σημαίνει γνήσιος τίτλος.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, επιβεβαιώνεται η πεποίθηση που είχαμε ότι στον ερυθρόλευκο οργανισμό, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την έννοια του κάλπικου τίτλου από τον γνήσιο. Τον αληθινό τίτλο, τον ποτισμένο με ιδρώτα από την προσπάθεια των αθλητών.
Δεν αναφέρομαι μόνο στο ποδόσφαιρο. Οι συμπεριφορές, οι διαρροές, οι ανακοινώσεις και η νοοτροπία με την οποία τοποθετούνται επί μια σειρά θεμάτων που προέκυψαν πριν και μετά την εκδήλωση της πανδημίας, σε όλα σχεδόν τα σπορ, προδίδει την αδυναμία να κατανοήσουν τι σημαίνει γνήσιος τίτλος.
Κατακτώντας τίτλους με την βοήθεια διαιτητών, δικαστών, πρόθυμων «δορυφόρων», πολιτικών παραγόντων και φτηνών νομικών τρικ, δεν μπορούν πλέον να αντιληφθούν την διαφορά του αληθινού από το κάλπικο.
Τους είναι πλέον αδύνατο να συζητήσουν σοβαρά με τις υπόλοιπες ομάδες και τα θεσμοθετημένα όργανα, για τα σοβαρά προβλήματα του ποδοσφαίρου ή των υπολοίπων σπορ. Τους είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουν με επιχειρήματα την κριτική που δέχονται και καταφεύγουν σε μεθόδους που απλά τους εκθέτουν ανεπανόρθωτα στις συνειδήσεις όχι μόνο την κοινής γνώμης αλλά και των ίδιων των φιλάθλων τους που νιώθουν άβολα με την κατάσταση.
Μελετώντας λίγο πιο προσεκτικά τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του ερυθρόλευκου οργανισμού, διαπιστώνεις μια αποδοκιμασία (που δεν μπορεί να δημοσιοποιηθεί για ευνόητους λόγους), για τον χειρισμό των θεμάτων που αφορούν το ποδόσφαιρο, το βόλει το χάντμπολ και άλλα σπορ.
Μιλώντας περισσότερο για ποδόσφαιρο, διαπιστώνω πως αποδοκιμασία των πρακτικών που ακολουθούν, είναι πλέον η αντίδραση που εισπράττουν από την πλειοψηφία των ομάδων. Γεγονός που τους οδηγεί σε απομόνωση και τους αναγκάζει να ποντάρουν ακόμα περισσότερο στην βοήθεια που μπορεί να τους προσφέρουν, πρόθυμα κυβερνητικά στελέχη.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου του Κώστα Βασιλόπουλου ΕΔΩ.
