Σαν σήμερα (23/5) πριν από έξι χρόνια (το 2014) η οικογένεια του ΠΑΟΚ και του ελληνικού αθλητισμού έχασαν ένα από τα «χρυσά» τους παιδιά, τον Παναγιώτη Ποικιλίδη, η απουσία του οποίου έχει αφήσει ένα τεράστιο δυσαναπλήρωτο κενό.
Ακόμη και σήμερα φαντάζει δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς πως ο Παναγιώτης Ποικιλίδης, «ο γίγαντας με τη χρυσή καρδιά» δεν είναι πια κοντά μας.
Αυτή η χρυσή του καρδιά, ήταν τελικά εκείνη που τον πρόδωσε!
Σε ηλικία 49 ετών έφυγε από τη ζωή, αφού πρώτα είχε διαγνωστεί με ανεύρυσμα αορτής και στη συνέχεια, αφού εγχειρίστηκε παρουσίασε επιπλοκές στην υγεία του. Μετά από αξονική τομογραφία στην οποία υποβλήθηκε αποδείχτηκε ότι είχε υποστεί εγκεφαλική αιμορραγία και τα ξημερώματα της 23ης Μαΐου 2014 κατέληξε.
Ο θάνατός του σκόρπισε θλίψη στο πανελλήνιο και περισσότερο στην οικογένεια του ΠΑΟΚ, τον οποίο ο Παναγιώτης Ποικιλίδης υπηρέτησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του από διάφορες θέσεις.
Λεβέντης από τους λίγους, δυνατός όσο κανείς, περήφανος και ευθυτενής άνθρωπος με περισσή ρώμη υπήρξε σπουδαίος αθλητής, πρωταθλητής της ελληνορωμαϊκής πάλης στα υπερβαρέα και συμμετείχε σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο Παναγιώτης Ποικιλίδης γεννήθηκε στην Καλαμαριά το 1965. Ήταν αθλητής του ΒΑΟ, όπως κι ο αδελφός του Γιώργος, τέσσερα χρόνια μεγαλύτερός του. Αυτός τον μύησε στα ταπί, από νωρίς, από το 1981. Με ύψος 1,88μ. δύναμη και μακριά χέρια, η κλίση του δεν του έδινε περιθώρια για άλλες επιλογές.
Εκτός αθλητισμού, ασχολήθηκε με τα κοινά στο δήμο Καλαμαριάς (αντιδήμαρχος το 1999 και το 2005), λάτρευε το μπάσκετ και το ψάρεμα και όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με τον ΠΑΟΚ, το έκανε ψυχή τε και σώματι.
Το 2000 μάλιστα, επανίδρυσε το τμήμα πάλης του ΠΑΟΚ το οποίο είχε καταργηθεί από την περίοδο της Κατοχής. Από το 2007 βρισκόταν στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ (με ένα μικρό κενό κάποια στιγμή) όπου έμεινε μέχρι το τέλος της δυστυχώς σύντομης ζωής του.
Ως παλαιστής, το 1984 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες ήταν τέταρτος, το 1992 στη Βαρκελώνη όγδοος στα βαρέα και το 1996 στην Ατλάντα ήταν πέμπτος Ολυμπιονίκης στα 130κ. Ποτέ δεν ξέχασε ότι το 1984 έχασε το ολυμπιακό μετάλλιο στις λεπτομέρειες, αν και ήταν ο μόνος που κέρδισε τον χρυσό Ολυμπιονίκη της κατηγορίας του!
Στη συλλογή του είχε και δύο μετάλλια, χάλκινο το 1987 και χρυσό το 1991, από Μεσογειακούς Αγώνες. Επίσης, κατέλαβε την 4η θέση δύο φορές (1991, 1993) σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, καθώς και την 6η θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (1986). Το 1983 κατέκτησε χρυσά μετάλλια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων στην ελευθέρα και ελληνορωμαϊκή πάλη.
