Πριν αρχίσουν τα play off, είχα την εντύπωση -και τη διατύπωσα εγγράφως ο καημένος- ότι αυτό που θα παρακολουθήσουμε δε θα έχει καμιά σχέση με τα όσα γίνονταν πριν από τρεις μήνες. Η λογική (μου) έλεγε πως μέσα σε ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, και με τόσες σταθερές και δεδομένα να αλλάζουν, θα ήταν αδύνατον να δούμε τον ίδιο ΠΑΟΚ, τον ίδιο Ολυμπιακό, τον ίδιο Παναθηναϊκό, το ίδιο ποδόσφαιρο γενικότερα.
Κι όμως! Μοιάζει επιστημονικά και ποδοσφαιρικά ανεξήγητο, αλλά απόψε στην Τούμπα είδα το ίδιο ντέρμπι που περίμενα να δω στις 8 Μαρτίου! Αν προσπαθούσα να φανταστώ πώς θα ήταν η εικόνα του αγώνα τότε, θα περιέγραφα αυτό που παρακολούθησα απόψε, 7 Ιουνίου. Χωρίς σχεδόν καμιά διαφοροποίηση, ένα ματς άλλωστε που ο Ολυμπιακός το κέρδισε με τρόπο-καρμπόν όπως στην κανονική περίοδο.
Ας μη γελιόμαστε. Η απόδοση του ΠΑΟΚ είναι προβληματική από την αρχή της σεζόν, συνεχίστηκε και έτσι την είχαμε αφήσει πριν από την καραντίνα. Μέσα σε αυτό το διάστημα ήρθαν τα πάνω-κάτω στον κόσμο, στην κοινωνία, στην οικονομία, στην υγεία. Το μετριότατο αγωνιστικό πρόσωπο του Δικεφάλου όμως έμεινε εκεί ανέγγιχτο, απείραχτο. Να σε κάνει να παρακαλάς να βρίσκεσαι σε καραντίνα, παρά να βλέπεις αυτό το ποδόσφαιρο…
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ιδιαίτερες προσδοκίες από τα play off. Απλά τέλειωσαν οριστικά νωρίτερα. Και το χειρότερο είναι ότι τέλειωσαν χωρίς να ανοίξει μύτη. Χάνοντας ένα ντέρμπι χωρίς να τσατιστεί κανένας, ούτε πριν, ούτε κατά τη διάρκεια του, ούτε μετά. Χάνοντας ένα ντέρμπι χωρίς παλέψει κανένας. Χάνοντας ένα ντέρμπι που η καλύτερη ευκαιρία του ΠΑΟΚ ήταν ένα σουτ του Βιεϊρίνια πίσω από το κέντρο του γηπέδου!
Θέλετε να σας πω την πιο χαρακτηριστική και συνάμα τραγική εικόνα της βραδιάς; Ήταν από αυτές που δεν έδειξε η τηλεόραση. Αφού λοιπόν ολοκληρώθηκε το ματς και είχαν κατευθυνθεί οι περισσότεροι στα αποδυτήρια, ξέμειναν ο Λάμπρου με τον Μιχαηλίδη (οι δυο της αποστολής που δεν χρησιμοποιήθηκαν) και έπαιζαν ανέμελοι, ξένοιαστε και γελαστοί… πασούλες στον αγωνιστικό χώρο μπροστά από τον πάγκο του ΠΑΟΚ. Πιθανότατα τα παιδιά δε φταίνε σε τίποτα, αλλά το περιστατικό δείχνει πόσο κατάλαβαν αυτοί και οι υπόλοιποι πού βρίσκονται, πόσο τους έδωσαν να καταλάβουν τι γίνεται αυτοί που έπρεπε να το κάνουν…
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas
