Ο ΠΑΟΚ λοιπόν θα μείνει χωρίς τρόπαιο φέτος και ο κύκλος αυτής της φουρνιάς παικτών κλείνει ίσως με τον χειρότερο τρόπο.
Ο Δικέφαλος αυτή τη φορά παρουσιάστηκε διαφορετικός κόντρα στον Ολυμπιακό. Δεν εννοώ μόνο τον σχηματισμό και τα πρόσωπα που ορθά επέλεξε ο Φερέιρα για να αντιμετωπίσει τους «ερυθρολεύκους».
Οι «ασπρόμαυροι» έδειχναν ίσως για πρώτη φορά στη σεζόν να έχουν πλάνο και τακτική προσήλωση στον αγώνα. Ο ΠΑΟΚ περίμενε τον Ολυμπιακό πιο χαμηλά και με την τριάδα στο κέντρο θέλησε να εξουδετερώσει το… τρίγωνο του Μαρτίνς στο κέντρο. Ο Δικέφαλος τα πήγε περίφημα στο πρώτο ημίχρονο και με τους Εσίτι και Μαουρίσιο και Ελ Καντουρί να τρέχουν πολύ κατάφεραν να κάνουν τους γηπεδούχους να υποφέρουν, ενώ αν ο Λημνιός έβαζε σωστά το σώμα του ίσως η μπάλα να κατέληγε στα διχτυα του Σα και όχι στην κερκίδα.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στο σημείο που ο ΠΑΟΚ ελέγχει το παιχνίδι, ο Φερέιρα αποφασίζει να κάνει τρεις μαζεμένες αλλαγές. Βγάζοντας τον Τζόλη, που έχει εξαφανίσει τον Τσιμίκα και σχεδόν σε κάθε φάση τον κάνει… κουδούνια, αλλά και τον Άκπομ που είναι ο μοναδικός επιθετικός του ΠΑΟΚ, που μπορεί να βάλει δύσκολα στην άμυνα του Ολυμπιακού βάση σωματότυπου. Την αλλαγή του Λημνιού την καταλαβαίνω και κάρτα είχε και από δυνάμεις είχε μείνει.
