Ο ΠΑΟΚ του Γκαρσία έχει κάνει το 3/3 κυρίως λόγω της αυξημένης έντασης στο παιχνίδι του και της ανεβασμένης ψυχολογίας λόγω αλλαγής προπονητή. Τα αποτελέσματα ήρθαν με τη “φόρα” του Ουρουγουανού, πριν μπει ο ίδιος και οι παίκτες του στην ουσία.

Η ουσία έχει να κάνει με τη συνοχή και την ομογενοποίηση μιας ομάδας που έχει αλλάξει την πλειοψηφία του βασικού της κορμού μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να επανεντάξει το 4-3-3 στη λογική και στην πρακτική της. Δουλειές που πρέπει να γίνουν παράλληλα, εν μέσω επίσημων αγώνων και αναγκαστικά νικηφόρων αποτελεσμάτων.

Αν για το σύστημα τα πράγματα δε φαίνονται να είναι τόσο δύσκολα καθώς πρόκειται για κάτι γενικώς δουλεμένο, για να φέρεις όλους τους παίκτες “κοντά” και σε λειτουργική αρμονία εντός γηπέδου, το πιο βασικό που χρειάζεται είναι ο χρόνος.

Με εξαίρεση το δίδυμο των στόπερ, η αρχική ενδεκάδα του Δικέφαλου είναι πλέον αγνώριστη. Όχι μόνο σε σχέση με αυτή που έφερε το νταμπλ πριν ενάμισι χρόνο, αλλά σε σχέση ακόμα και με αυτή που παρουσιαζόταν στο γήπεδο στην αρχή της τρέχουσας σεζόν. Ας θυμηθούμε ότι ο ΠΑΟΚ έπαιξε το ματς κόντρα στην Μπεσίκτας με Πέλκα, Λημνιό, Άκπομ και Ζαμπά. Οι τρεις πρώτοι δεν υπάρχουν πλέον στο ρόστερ και ο τέταρτος αγνοείται!

Τι έχει λοιπόν ο Πάμπλο Γκαρσία να μοντάρει; Έναν νέο τερματοφύλακα με την άμυνά του, και σχεδόν ολόκληρη την μεσοεπιθετική μηχανή της ομάδας. Σβαμπ, Μουργκ, Τζόλης, Αουγκούστο (λόγω τραυματισμού), Αντρίγια Ζίβκοβιτς, Νινούα και Τσόλακ δεν υπήρχαν στην Τούμπα πριν λίγο καιρό.

Η αναμφισβήτητη ποιότητα των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ, από μόνη της δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Χρειάζεται δέσιμο, χρειάζεται συνήθεια, χρειάζεται επικοινωνία. Να μάθει ο ένας τις κινήσεις του άλλου. Να καταλάβουν πού θέλει την μπάλα ο Τσόλακ, πώς κινείται ο Ζίβκοβιτς ή ο Τζόλης, ποια κενά χώρου πρέπει να καλυφθούν από τα χαφ. Πώς τα χαφ θα αλληλοεπιδρούν σωστά με την άμυνα. Το καλό υλικό υπάρχει. Αλλά είναι ακόμα για… δέσιμο.

Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς

Twitter: Thodoros Hastas

Instagram: theohastas