Tο ποδόσφαιρο αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη διαπολιτισμική «θρησκεία», όπου εδώ και δεκαετίες αναπτύχθηκαν άμεσες και έμμεσες διαπλοκές με την πολιτική. Στη χώρα, όπου κυριαρχεί η λογική του «πάρε μπάρμπα χρήμα και οικόπεδο για να φτιάξεις γήπεδο», τις τελευταίες δυο δεκαετίες υπάρχουν πολλά κραυγαλέα και σκανδαλώδη παραδείγματα κυβερνητικής επιρροής και παρεμβάσεων.
Οι κυβερνήσεις αποφάσισαν πέραν από την άσκηση πολιτικής, εκεί που υπάρχουν πλήθη και μαζικότητα, να «παίξουν μπάλα» και στο κομμάτι της κατασκευής νέων γηπέδων, τελευταίο παράδειγμα το αφήγημα της σημερινής κυβέρνησης, με «σημαιοφόρο» τον υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, περί διπλής ανάπλασης στο Βοτανικό, με σκοπό την κατασκευή γηπέδου στον Παναθηναϊκό, που έχει ως μοναδική υποχρέωση την παραχώρηση της έκτασης στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, η οποία προσέξτε, όπως έχει αποκαλυφθεί, ανήκει στον Δήμο Αθηναίων!
Μήπως, όμως, το γήπεδο Καραϊσκάκη δεν αποτελεί μια «αμαρτωλή» ιστορία. Επί κυβερνήσεως Κ. Σημίτη, εν όψει τον Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, συνέβησαν κυριολεκτικά «πράγματα και θαύματα». Μέσα σε μια νύχτα, το «Καραϊσκάκη» πέρασε από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ΕΟΕ) στη ΓΓΑ και από εκεί στον Ολυμπιακό Σ.Φ.Π (για 49 χρόνια) που εκμεταλλευόμενος μια φωτογραφική διάταξη παραχώρησε τα δικαιώματα χρήσης σε ιδιωτική εταιρεία (Καραϊσκάκης ΑΕ) συμφερόντων του τότε προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Σωκράτη Κόκκαλη.
Πολύ εύκολα η άλλη ιστορική ομάδα του Πειραιά, ο Εθνικός έμεινε «άστεγος», το ίδιο εύκολα ξεχάσαμε όλοι ότι η Νέα Φιλαδέλφεια είχε μετατραπεί σε «εμπόλεμη ζώνη» με «έπαθλο» το νέο γήπεδο της ΑΕΚ. Εκεί, όπου επίσης πέραν από τις όποιες χαριστικές ρυθμίσεις έχουν δεσμευτεί είκοσι εκατομμύρια ευρώ από τη θητεία του Γ. Σγουρού στην περιφέρεια Αττικής (2010-2014) προκειμένου να ολοκληρωθούν και να παραδοθούν κύρια και συμπληρωματικά έργα σε σχέση με το γήπεδο.
Αυτά τα τρία γήπεδα στο λεκανοπέδιο της Αττικής, η κατασκευή από ιδιώτες των «AEL FC Arena» και «Xanthi FC Arena», όπως φυσικά και η προσπάθεια του ΠΑΟΚ να αποκτήσει νέο γήπεδο στην Τούμπα, είναι έξι διαφορετικές περιπτώσεις στις οποίες η FORZA ρίχνει σήμερα φως και θυμίζει τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια και τι πρόκειται να γίνει μέχρι την ολοκλήρωσή τους.
ΑΔΩΝΙ… ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ!
Ο λαλίστατος, ως συνήθως, Άδωνις Γεωργιάδης περιχαρής δηλώνει, όπου βρεθεί και όπου σταθεί, για το γήπεδο του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό: «Αυτή τη φορά θα γίνει. Η χρηματοδότηση είναι εξασφαλισμένη. Το χρονοδιάγραμμα είναι πάρα πολύ σφικτό. Το προεδρικό διάταγμα που εδράζεται αυτό το έργο είναι πάρα πολύ γερό. Τώρα δεν έχουμε κίνδυνο προσφυγών. Τώρα στηριζόμαστε σε προεδρικό διάταγμα το οποίος έχει ελεγχθεί και έχει εγκριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας ως νόμιμο. Οικονομικά έχουμε τα χρήματα από το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης και η πολιτική μας βούληση είναι δεδομένη. Άρα σε 36 μήνες θα έχουμε το γήπεδο. Θα πρέπει να γίνει μια παγκόσμια καταστροφή για να μη γίνει. Ο Ερασιτέχνης μας δίνει το γήπεδο της Λεωφόρου, όπου θα φτιαχτεί ένα μεγάλο πάρκο, που θα αλλάξει την Αθήνα. Στο Βοτανικό θα φτιάξουμε μια νέα γειτονιά. Άρα κερδίζει και ο Έλληνας και ο Αθηναίος». Τι, ωραία…
Η ιστορία του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού είναι μια «πονεμένη» ιστορία, ξεκινάει στα μέσα της δεκαετίας του 2000, με την περίπτωση του Βοτανικού και το λεγόμενο μοντέλο της «διπλής ανάπλασης».
Το 2003, η εταιρεία ΕΤΜΑ ανακοίνωσε την παύση των δραστηριοτήτων της στον συγκεκριμένο χώρο και ζήτησε από την τότε υπουργό Β. Παπανδρέου να γίνει απαλλοτρίωση κατ’ εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος Λαλιώτη (1995). Το οποίο προέβλεπε την δημιουργία χιλιάδων στρεμμάτων κοινόχρηστου πρασίνου, με επίκεντρο 350 στρέμματα στην περιοχή του Ελαιώνα.
Τον Ιανουάριο του 2004, ο Οργανισμός Αθήνας του ΥΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε ότι η απαλλοτρίωση δεν μπορεί να προχωρήσει λόγω κόστους, το οποίο ανερχόταν στα 45 εκατ. ευρώ. Τότε άρχισε να παίζει «μπάλα» ο Παναθηναϊκός, με την βοήθεια του δήμου Αθηνών και της Εθνικής Τράπεζας, που διέθετε 75 στρέμματα δίπλα στην ΕΤΜΑ. Τον Νοέμβριο του 2005, το δημοτικό συμβούλιο ενέκρινε την δημιουργία της εταιρείας «Διπλή Ανάπλαση». Το σχέδιο ήταν ξεκάθαρο. Να μην προχωρήσει η δημιουργία χιλιάδων στρεμμάτων κοινόχρηστου πρασίνου στον Βοτανικό και να κατασκευαστούν εκεί οι εγκαταστάσεις του Παναθηναϊκού και ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο.
ΝΑΥΑΓΙΟ
Και εκεί που το κράτος δεν έβρισκε τα απαραίτητα 45 εκατ. ευρώ για την απαλλοτρίωση, οι Γ. Σουφλιάς και Γ. Αλογοσκούφης εξασφάλισαν την χρηματοδότηση του έργου με 127,6 εκατ. ευρώ μέσω του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, ενώ εν μια νύκτα άλλαξαν και οι συντελεστές δόμησης στην περιοχή. Η τροπολογία για την «Διπλή Ανάπλαση» κατατέθηκε στην Βουλή τον Ιούνιο του 2006 και ψηφίστηκε από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τελικώς, η όλη προσπάθεια ναυάγησε εξαιτίας σύγκρουσης επιχειρηματικών συμφερόντων εντός της «παναθηναϊκής οικογένειας», αλλά και λόγω της πτώχευσης της κατασκευαστικής εταιρείας του Α. Βωβού, η οποία είχε αναλάβει την κατασκευή του έργου.
ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ ΠΛΗΡΩΜΕΝΑ
Το κράτος βγαίνει μπροστά
Στόχος της σημερινής κυβέρνησης είναι το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού του εγχειρήματος που αφορά τα έργα υποδομής σε Βοτανικό και Λεωφόρο Αλεξάνδρας και το γήπεδο ποδοσφαίρου να καλυφθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης με τελικό ιδιοκτήτη των έργων τον Δήμο Αθηναίων.
Το κόστος για τις υποδομές υπολογίζεται στα 25 εκατ. ευρώ και το πιθανότερο είναι να χρηματοδοτηθούν από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και το ΕΣΠΑ. Για το νέο γήπεδο το κόστος του υπολογίζεται περίπου στα 70 εκατ. ευρώ σε ένα σενάριο μεταξύ 33.000-40.000 θέσεων. Υπενθυμίζεται ότι στον χώρο ανάπλασης του Βοτανικού προβλέπονται εκτός από το γήπεδο και αθλητικές εγκαταστάσεις 7.500 τ.μ για τον Ερασιτέχνη και 4.500 τ.μ για τον δήμο.
Το γήπεδο ποδοσφαίρου, αλλά και το γήπεδο μπάσκετ που θα κατασκευαστεί σε παρακείμενη έκταση με το κόστος του να υπολογίζεται στα 20.000.000 ευρώ, θα ανήκουν στον Δήμο Αθηναίων και θα μισθωθούν μακροχρόνια στον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» θα εκμεταλλεύονται τους εμπορικούς χώρους και θα αποδίδουν μέρος των μισθωμάτων στον δήμο.
ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ
Συστημένο και τυλιγμένο με κόκκινη κορδέλα
Μέσα σε μια νύχτα, το «Καραϊσκάκη» πέρασε από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (ΕΟΕ) στη ΓΓΑ και από εκεί στον Ολυμπιακό για 49 χρόνια
Ήταν άνοιξη του 2003 όταν η πολιτεία και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παραχώρησε το στάδιο Καραϊσκάκη, για 49 χρόνια, στον Ολυμπιακό και κατόπιν στον Σωκράτη Κόκκαλη.
Το νέο «Στάδιο Καραϊσκάκη», στην ουσία, πήγε συστημένο στον τότε πρόεδρο της «ερυθρόλευκης» ΠΑΕ, που έκανε όλες τις σχετικές διαπραγματεύσεις και πήρε τις υπογραφές από τους Ευάγγελο Βενιζέλο και Γιώργο Λιάνη, οι οποίοι αποφάσισαν με τις ευλογίες της Βουλής, όπου υπερψηφίστηκε η σχετική σύμβαση, να παραχωρηθεί από το ελληνικό κράτος (συγκεκριμένα την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή) για 49 χρόνια.
«Ο Ολυμπιακός αποκτά τη χρήση και αναλαμβάνει την κατεδάφιση του παλιού και σαθρού Καραϊσκάκη και θα ανακατασκευάσει ένα υπερσύγχρονο ποδοσφαιρικό γήπεδο, που θα διασφαλίζει και τη φιλοξενία του Εθνικού. Της άλλης ιστορικής ομάδας του Πειραιά. H σύμβαση εγκρίθηκε τόσο από τη Βουλή όσο και από το ελεγκτικό συνέδριο», έλεγε ο κ. Βενιζέλος. Όσο είδατε εσείς, να παίζει ο Εθνικός στο νέο Καραϊσκάκη, άλλο τόσο το είδαμε και εμείς…
Η τότε κυβέρνηση Σημίτη θέλησε να έχει την εύνοια των οπαδών του Ολυμπιακού και τύλιξε το γήπεδο με κόκκινη κορδέλα και το’ κανε «δώρο», με τη σύμφωνη γνώμη και της Ν.Δ., στον τότε μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέλαβε να το γκρεμίσει και στη θέση του να ανεγείρει ένα καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο το οποίο θα εχρησιμοποιείτο και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Το έργο έτρεξε η εταιρεία «Καραϊσκάκης Α.Ε.» και χρειάστηκαν περίπου 60 εκατ. ευρώ για την πραγματοποίησή του. Απ’ αυτά τα 20 εκατ. ευρώ αποτελούσαν κεφάλαια του Κόκκαλη και τα υπόλοιπα 40 εκατομμύρια ευρώ προήλθαν από ομολογιακό δάνειο, που πήρε από την Εθνική Τράπεζα και το οποίο θα αποπληρωνόταν με τα έσοδα της εταιρείας.
Εδώ ήρθαν οι κυβερνήσεις να δώσουν άλλη μια χείρα βοηθείας στον τότε ιδιοκτήτη των «ερυθρόλευκων». Προκειμένου να μην αντιμετωπίσει μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, επί 15 χρόνια που θα αποπλήρωνε το δάνειο, δεν θα κατέβαλλε στη ΓΓΑ το 15% επί των πάσης φύσεως εσόδων (εισιτήρια, σουίτες, καταστήματα, διαφημίσεις, πάρκινγκ, συναυλίες) όπως ο νόμος ορίζει. Ταυτόχρονα, ο Κόκκαλης απαλλάχτηκε και από την υποχρέωση να καταβάλλει 10% επί των εσόδων στον ερασιτέχνη Ολυμπιακό, γι’ αυτό και τότε θέσπισε τις περίφημες εισφορές των μελών του Ολυμπιακός ΣΦΠ.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο Σωκράτης Κόκκαλης και με δεδομένο ότι η παραχώρηση του οικοπέδου τού είχε γίνει εντελώς δωρεάν, βρέθηκε, για 40 χρόνια, κύριος μιας προνομιακής επιχείρησης, χωρίς ουσιαστικά να έχει επενδύσει…
ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ;
Το γήπεδο Καραϊσκάκη κατά 50% ανήκει στον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και για το υπόλοιπο 50% ο Σωκράτης Κόκκαλης υποστηρίζει ότι έχει μεταβιβαστεί στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος αντιτείνει ότι παρότι πλήρωσε το τίμημα το 2011 δεν έχει γίνει ακόμα η μεταβίβαση. Επί της ουσίας κανένας δε θέλει να πληρώσει, συμμετέχοντας σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, όπως πιέζει και θέλει να γίνει η Eurobank για να πάρει τα λεφτά του δανείου πίσω.
Το γήπεδο Καραϊσκάκη έπαψε να είναι κερδοφόρο, την τελευταία εξαετία βγάζει ζημιές (κοντά στα 2,5 εκατ. ευρώ ετησίως) και πλέον δεν μπορεί να αποπληρώνει το ομολογιακό δάνειο, που έχει εκδοθεί το 2008 από όμιλο τραπεζών με επικεφαλής την Eurobank. Οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις διογκώθηκαν, προσεγγίζοντας τα 35 εκατ. ευρώ.
Λόγω μη καταβολής δόσεων το δάνειο έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο για ποσό άνω των 20 εκατ. ευρώ, οι τράπεζες θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε κατάσχεση του γηπέδου, αλλά ποιος έχει την τόλμη και το θάρρος να προχωρήσει στη διαδικασία έξωσης του Ολυμπιακού από το γήπεδο του;
Ένα φιάσκο και ένας… υποβιβασμός
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟΠΝΟΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΡΑΝΙΤΣΑ, ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΧΩΡΙΣ ΓΗΠΕΔΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ
Εδώ και δεκαεπτά χρόνια η ΑΕΚ περιμένει την στιγμή που θα μπει στο δικό της γήπεδο, το οποίο φέρει την ονομασία «Αγία Σοφία – OPAP Arena», καθώς ήδη έχουν εκχωρηθεί τα δικαιώματα ονοματοδοσίας στον ΟΠΑΠ Α.Ε., όπου μέτοχος είναι η οικογένεια Μελισσανίδη.
Το 2002 ο τότε πρόεδρος της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ, Γιάννης Γρανίτσας, αποφάσισε να ρίξει το παλιό γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια σχεδόν σίγουρος ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα βοηθούσε στην κατασκευή ενός νέου υπερσύγχρονου σταδίου για την Ενωση, ενώ ήταν σίγουρος ότι θα εντάξει την κατασκευή του καινούργιου γηπέδου στο Φάκελο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Στις 5 Μαΐου του 2003 οι μπουλντόζες μπήκαν στο «Νίκος Γκούμας», αλλά το μεγαλόπνοο σχέδιο Γρανίτσα μετατράπηκε σ’ ένα ιστορικό φιάσκο και ένα παράδειγμα προς αποφυγήν. Το 2005 ο Δημήτρης Μελισσανίδης στα πλαίσια της τότε υποψηφιότητας του για την προεδρία της ερασιτεχνικής ΑΕΚ παρουσίασε σχέδιο για νέο γήπεδο στη θέση του Νίκος Γκούμας με την ονομασία Αγιά Σοφιά, αλλά έχασε τις εκλογές και τα σχέδια επανήλθαν στο προσκήνιο το 2013, μετά τη χρεοκοπία της ΠΑΕ ΑΕΚ και τον υποβιβασμό της ομάδας στην Γ’ Εθνική.
Το αρχικό χρονοδιάγραμμα προέβλεπε έναρξη εργασιών στις αρχές του 2014 και ολοκλήρωσή του εντός διετίας, αλλά μετά από πολλές καθυστερήσεις λόγω νομικών διαμαχών με τον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας, η πρώτη αγωνιστική χρήση του γηπέδου εκτιμάται ότι θα γίνει είτε τον Αύγουστο, είτε τον Σεπτέμβριο του 2021. Φυσικά θα πρέπει να ξεπεραστεί μια νέα κωλυσιεργία που αφορά τη διαχείριση του γειτονικού Άλσους από το δήμο.
Το αρχικό κόστος του ανερχόταν στα 82,5 εκατ. ευρώ, αλλά δύο νέες συμφωνίες (για τα μπετά και το στέγαστρο) έριξαν το κόστος στα 65 εκατ. ευρώ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δεύτερη φάση, με τα έργα ανάπλασης των χώρων περιμετρικά του γηπέδου, θα χρηματοδοτηθεί από την Περιφέρεια Αττικής με το ποσό των 20,2 εκατ. ευρώ.
Δύο «αρένες» στην επαρχία
Τον Οκτώβριο του 2005 ο τότε μεγαλομέτοχος της ΑΕΛ, Κώστας Πηλαδάκης, ανακοίνωσε την πρόθεσή του για τη δημιουργία νέου γηπέδου, αφού πρώτα ενημέρωσε τον (Λαρισαίο) υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργο Σουφλιά.
Ως τοποθεσία επιλέχθηκε η περιοχή του Πυρήνα Β’ στη Νεάπολη Λάρισας και παρότι ήταν χαρακτηρισμένη για αθλητικές δράσεις, οι εξελίξεις δεν προχωρούσαν αφού απαιτούνταν η παραχώρηση της έκτασης από το δήμο Λαρισαίων στη ΓΓΑ και από αυτήν στην Ερασιτεχνική ΑΕΛ.
Φτάσαμε στο καλοκαίρι του 2008 όταν επιλέχθηκε ο… παραδοσιακός ελληνικός τρόπος άσκησης πίεσης. Οι οργανωμένοι φίλοι της ΑΕΛ προχώρησαν σε μία σειρά από καταλήψεις γραφείων βουλευτών, συλλογές υπογραφών, με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο του Ιουνίου του 2008 και διαμαρτυρήθηκαν για την καθυστέρηση.
Περίπου ένα μήνα μετά, το υπουργείο Πολιτισμού έφερε την τροπολογία της παραχώρησης της έκτασης στη Βουλή, η οποία στις 24 Ιουλίου ψηφίστηκε και τρεις μήνες αργότερα ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης υπέγραψε τη σύμβαση παραχώρησης της έκτασης από τη ΓΓΑ στο σύλλογο της Λάρισας. Στις 15 Δεκεμβρίου έγινε η υπογραφή της σύμβασης μεταξύ της ΠΑΕ και της Ερασιτεχνικής. Η έκταση παραχωρήθηκε για 49 χρόνια στην εταιρεία «Nέο Γήπεδο AE».
Το κόστος του γηπέδου, το οποίο είχε συμπεριληφθεί και στο φάκελο των Μεσογειακών Αγώνων του 2013, υπολογίστηκε στα 42 εκατομμύρια ευρώ, που βρέθηκαν από κεφάλια του κ. Πηλαδάκη και δάνειο της τράπεζας Marfin, το οποίο πέρασε στη συνέχεια στην «Πειραιώς».
Πρόσφατα το χρέος στην τράπεζα για το AEL FC ARENA έφτασε στα 53 εκατομμύρια ευρώ, και πριν από 2 μήνες, κουρεύτηκαν δάνεια των επιχειρήσεων Πηλαδάκη, ύψους περίπου 150 εκατομμυρίων ευρώ, συμπεριλαμβανόμενου αυτού για το γήπεδο, διαγράφοντας περίπου 140 εκατομμύρια ευρώ!
XANTHI FC ARENA
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο Χρήστος Πανόπουλος αποφάσισε να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο της κατασκευής ενός ιδιόκτητου γηπέδου στην περιοχή των Πηγαδίων.
Μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια δημιουργήθηκε ένα αθλητικό κέντρο – κόσμημα- με επτά γήπεδα, ένα ξενοδοχείο (Le Chalet) και ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο 7.361 θέσεων από τις οποίες οι 6.000 είναι σκεπαστές.
Το συνολικό κόστος ανήλθε στα 6.500.000 ευρώ και τα έργα ολοκληρώθηκαν το καλοκαίρι του 2004, αφού ένα χρόνο νωρίτερα μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε τα πάντα πέριξ του αθλητικού κέντρου. Οι ζημιές αποτιμήθηκαν, τότε, στα 4,5 εκατ. ευρώ, ενώ δεν προχώρησαν ποτέ οι σκέψεις για επέκταση της χωρητικότητας, με τη δημιουργία και τέταρτης εξέδρας, στις 9.000 θέσεις.
πηγή: FORZA
