Ο Βλάνταν Ίβιτς πήρε τον τίτλο του καλύτερου προπονητή της Τσάμπιονς Λιγκ για τον μήνα Νοέμβρη και μίλησε σε αγγλική ιστοσελίδα για πολλά θέματα, αποκαλύπτοντας την… αδυναμία που έχει στον Γκάρι Λίνεκερ.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ και νυν της Γουότφορντ:
«Ο Γκάρι Λίνεκερ με έκανε να… ερωτευτώ το ποδόσφαιρο. Ήταν ο τρόπος που πετύχαινε τα γκολ. Παρακολουθούσα και εγώ τότε όπως και πολλά παιδιά και ήταν ο καλύτερος σκόρερ. Θυμάμαι ότι τον έβλεπα στο Μουντιάλ του 1986. Ήταν ένας από τους καλύτερους επιθετικούς και παίκτες γενικότερα στην εποχή του. Δεν ήξερα πριν έρθω εδώ ότι πλέον παρουσιάζει την εκπομπή Match of the Day».
Για την άνοδο στην Premier League και το αν οι τρεις που έπεσαν (Γουότφορντ, Νόριτς και Μπορνμουθ) πέρσι έχουν το προβάδισμα για να επιστρέψουν:
«Και οι τρεις έχουν ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και πρέπει να θυμόμαστε ότι τόσο ο Ντάνιελ Φάρκε στην Νόριτς, όσο και ο Τζέισον Τίνταλ στην Μπόρνμουθ είναι δυο προπονητές που δούλευαν με τους ίδιους παίκτες την περσινή σεζόν. Μετά από 17 παιχνίδια, δεν βλέπω τόση διαφορά στην ποιότητα μεταξύ και των άλλων ομάδων στο πρωτάθλημα. Καμία φορά η διάθεση των ομάδων μπορεί να είναι πιο σημαντική από την ποιότητα, αν δεν δώσεις το 100%. Αυτό είναι κάτι που δουλεύουμε και προσπαθούμε να δίνουμε το μάξιμουμ σε κάθε παιχνίδι».
Για το πως κατάφερε να κάνει μια ομάδα που είχε συνηθίσει να… χάνει, σε μια ομάδα νικητών, μετά και το τραύμα του υποβιβασμού:
«Καλή ερώτηση αυτή και αυτό γιατί πρόκειται για μια διαφορετική προσέγγιση που υπάρχει στην ομάδα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Έξι μήνες πριν αναλάβω, ο στόχος ήταν η επιβίωση και η παραμονή στην Πρέμιερ Λιγκ, πράγμα που σημαίνει ότι έπαιζαν με έναν διαφορετικό τρόπο σε σχέση με το πως παίζουμε τώρα. Προσπαθούμε να μεταμορφώσουμε μια ομάδα που έπαιζε στην κόντρα επίθεση, να είναι κυρίαρχη και να παίζει επιθετικά. Είναι κάτι που έχουμε δουλέψει αρκετά και πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε για να αλλάξουμε την νοοτροπία μας».
Για το γεγονός ότι η Γουότφορντ έχει αλλάξει 14 προπονητές τα τελευταία 10 χρόνια:
«Οι αλλαγές προπονητών είναι μια απόφαση της ομάδας. Όλοι όσοι έρχονται εδώ, έρχονται να πετύχουν ότι καλύτερο. Όλοι θέλουν να πετύχουν. Εξαρτάται από την διάθεση της ομάδας και από το πόσο γρήγορα θα προσαρμοστείς στις συνθήκες που βρίσκεις προκειμένου να πάρεις αποτελέσματα. Πρέπει πάντα να βλέπεις το ποτήρι μισογέματο γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσο καιρό θα μείνεις κάπου. Έτσι είναι οι ζωές μας και δεν είναι εύκολο ειδικά όταν έχεις την οικογένεια σου μαζί. Η σύζυγος του και δυο κόρες μου, η μια έξι και άλλη εννέα ετών, ήταν μαζί μου στο Ισραήλ για δυο χρόνια και τώρα είναι εδώ μαζί μου. Είναι μια ωραία δουλειά, αποφάσισα να το κάνω γιατί την αγαπάω».
Για το γεγονός ότι έχει σχολιαστεί ως ένας… αγέλαστος προπονητής:
«Η οικογένεια μου, η γυναίκα μου και τα παιδιά μου με κάνουν και γελάω. Είναι δύσκολο να κάνεις φίλους από την αρχή, επειδή όσο είμαι εδώ πρέπει να ακολουθώ τις οδηγίες της κυβέρνησης για να μείνουμε σπίτι και να μην είμαστε τόσο… κοινωνικοί. Προτιμώ να γελάω ιδιωτικά περισσότερο και θα ήθελα να γελάω και στην δουλειά μου. Προτιμώ όμως να περιμένω μέχρι το τέλος της σεζόν, όταν ελπίζω να έχουμε έναν καλό λόγο για να γελάμε όλοι μαζί».
