Το έχω πει από την αρχή της φετινής σεζόν: Σταθερότητα και ΠΑΟΚ είναι δυο λέξεις που ελάχιστα θα συναντηθούν αυτήν την περίοδο. Στην αρχή, τώρα που βρισκόμαστε στη μέση, αλλά και μέχρι το τέλος. Η μεταβατική φάση στην οποία βρίσκεται ο Δικέφαλος δεν έχει να κάνει με μια απλή τροποποίηση ή παραλλαγή όσων βλέπαμε μέχρι πέρσι. Πρόκειται για μια ολική μετάλλαξη, με εντελώς νέα εργαλεία και έναν εντελώς νέο εργοδηγό. Η υπομονή λοιπόν είναι απαραίτητη.
Η ομάδα συνεχίζει -και θα συνεχίσει- να ταλανίζεται από μεταπτώσεις, αγωνιστικές αρρυθμίες, κενά στο ρόστερ και δυσλειτουργίες σε κάθε γραμμή της. Τα προβλήματα είναι πολλά, είναι μεγάλα, και μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο όταν το στραβό αποτέλεσμα δίνει το πάτημα. Κάτι σαν αυτό που έγινε απόψε στο Αλκαζάρ. Μια ξεγυρισμένη σφαλιάρα από τον ουραγό της βαθμολογίας είναι ό,τι πρέπει για να αναδείξει ακόμα περισσότερο τα μειονεκτήματα.
Προφανώς και δεν έχει σημασία ότι ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε να έχει κερδίσει, ότι ήταν καλύτερος, ότι είχε πολλές ευκαιρίες, ότι δέχθηκε γκολ στη μία φάση της ΑΕΛ. Γιατί (ακόμα και) αυτά είναι σημεία αναφοράς της κακής λειτουργίας της ομάδας. Δεν μπορεί να παρηγορεί, ούτε είναι τυχαίο ότι οι φιλοξενούμενοι έκαναν 20 τελικές προσπάθειες και δε βρήκαν δίχτυα (εκτός του πέναλτι). Δεν μπορεί να παρηγορεί, ούτε είναι τυχαίο ότι ο αντίπαλός του σκόραρε στην πρώτη και τελευταία τελική εντός περιοχής. Όλα αυτά από κάπου προκύπτουν. Και επαναλαμβάνονται.
Στο “ποιος φταίει” για την αγωνιστική αναποφασιστικότητα, την αναποτελεσματικότητα, το “χάλασμα” του μυαλού, τους φορ, τα εξτρέμ, τις μεταγραφές, τη χαμένη αυτοπεποίθηση, οι απαντήσεις πάντα θα είναι πολλές και θα ποικίλουν. Ο Γκαρσία έχει να λύσει θέματα με τους παίκτες, ο ΠΑΟΚ έχει να λύσει θέματα με τον Γκαρσία και ο κόσμος έχει να λύσει θέματα με τον ΠΑΟΚ.
Όταν υπάρχουν τόσα πολλά ανοιχτά προβληματικά ζητήματα, όταν η αποσταθεροποίηση χτυπάει την πόρτα, τότε είναι που ο οργανισμός του ΠΑΟΚ πρέπει να λειτουργήσει στο μάξιμουμ. Ως μεγάλη ομάδα που οφείλει να διαχειρίζεται τις μεγάλες φουρτούνες. Τότε είναι που οι κατάλληλοι άνθρωποι που υπάρχουν στις ανάλογες θέσεις πρέπει να έχουν την ηρεμία και την οξυδέρκεια για να βρουν τις λύσεις. Από τον πρώτο στην ιεραρχία έως τον τελευταίο. Πρώτα να το ισορροπήσουν και μετά να το ανατρέψουν.
ΥΓ1. Το ξεφτιλίσαμε τελείως με τον Τσόλακ. Το ξεφτίλισε ο ίδιος ο Κροάτης, το ξεφτίλισε ο κόσμος, το ξεφτίλισε και ο Γκαρσία απόψε. Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που δεν “πιάνει” με τη μία σε μια ομάδα. Ή μπορεί να μην “πιάσει” καθόλου. Σίγουρα όμως δεν είναι τυχαίος όταν έχει τέτοια νούμερα στην καριέρα του.
ΥΓ2. Μιλώντας για αστάθεια και μεταπτώσεις, μην απορήστε αν ο ΠΑΟΚ βγάλει μάτια στο επόμενο ή στα επόμενα ματς…
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas