Αν υπήρχε σήμερα μια σημαντική βελτίωση του ΠΑΟΚ σε σχέση με τις τελευταίες αγωνιστικές ήταν μόνο το γεγονός ότι πέτυχε περισσότερα γκολ από τον αντίπαλό του. Όσο λίγο ή πολύ κι αν φαίνεται αυτό. Περισσότερα γκολ από τον Βόλο, άρα νίκη, άρα τρεις πόντοι, άρα ηρεμία… Κατά τα άλλα, για ακόμα μια φορά ο Δικέφαλος έπαιξε με την φωτιά, έβγαλε τα ίδια κουσούρια στο παιχνίδι του και τα ίδια προβλήματα στην άμυνα. Η διαφορά ήταν ότι η επίθεσή του, όταν αυτή αποφάσισε να λειτουργήσει, ήταν πιο αποτελεσματική από άλλες φορές.
Δεν φταίνε μόνο τα πρόσωπα για τον Γκαρσία
Ο Πάμπλο Γκαρσία θέλησε να φρεσκάρει την ενδεκάδα του ρίχνοντας μέσα τους Περέιρα, Εσίτι και Ουάρντα. Ο πρώτος δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί αμυντικά στο πλάνο πίεσης του Βόλου, ο δεύτερος δεν έχει ρυθμό αγώνων και χωρίς αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει, ενώ ο τρίτος παίζοντας σε θέση επιτελικού δε βρήκε ποτέ χώρους να κινηθεί με την μπάλα.
Ο Ουρουγουανός επίσης άλλαξε ακόμα μια φορά παρτενέρ στον Ίνγκασον προτιμώντας τον Κρέσπο. Καμιά διαφορά. Ουσιαστικά, επιβεβαιώθηκε ξανά ότι το πρόβλημα στην άμυνα δεν έχει σχέση με τα πρόσωπα (άσχετα αν ο Κρέσπο ήταν και ατομικά κακός σήμερα) αλλά με τη συνεννόηση και τη χημεία μεταξύ των παικτών. Αρχικά μεταξύ των δυο στόπερ, ύστερα μεταξύ της τετράδας της άμυνας και έπειτα της τετράδας της άμυνας και των χαφ.
Τι έγινε στο δεύτερο ημίχρονο
Τι άλλαξε στο δεύτερο ημίχρονο; Κατά κύριο λόγο, η είσοδος του Ελ Καντουρί έδωσε τη χαμένη ισορροπία (η μεγάλη κουβέντα για αυτόν τον ΠΑΟΚ) και οργάνωση μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Από ένα σημείο και μετά, άλλαξε και η ένταση που έβγαλε η πλειοψηφία των παικτών που βρίσκονταν στο γήπεδο. Ο Σβαμπ ανέβηκε έχοντας δίπλα του τον Ελ Καντουρί, οι πλάγιοι άνοιξαν περισσότερο το πλάτος της επίθεσης, ενώ ολοένα και περισσότεροι ποδοσφαιριστές των γηπεδούχων ανέβαιναν ψηλά και έφταναν στην αντίπαλη περιοχή. Κάπου εκεί ήρθε και η είσοδος του Κρμέντσικ να δώσει μεγαλύτερη οντότητα στην επιθετική γραμμή, να αυξήσεις τους κινδύνους και τις φάσεις, και τελικά να προσφέρει ο ίδιος ο Τσέχος το τρίτο γκολ που έκρινε οριστικά τον νικητή.
Ο έλεγχος για Κρμέτσικ, Μουργκ
Ο Κρμέτσικ προφανώς και συγκέντρωσε τα περισσότερα βλέμματα και σχόλια. Ως συνήθως, τα διθυραμβικά σχόλια δεν έλειψαν από τις απανταχού μπαλαδόφατσες. Μέχρι για τον νέο Πρίγιοβιτς διάβασα, μετά από μια συμμετοχή 25 λεπτών ως αλλαγή. Τι έκανε σε αυτό το 25λεπτο ο 27χρονος παίκτης; Τα βασικά! Τις βασικές κινήσεις ενός φορ, τα βασικά ξεμαρκαρίσματα ενός φορ, τη βασική συμμετοχή στις φάσεις ενός φορ. Έχασε τις ευκαιρίες του, έβαλε το γκολ του. Άκρως θετικό εντός έδρας ντεμπούτο που θα μπορούσε να ήταν το ίδιο θετικό (ίσως και περισσότερο) αν έδινε ασίστ αντί να είχε γκολ στη φάση του 90′. Λίγο έλειψε να μη βρει δίχτυα, αντί να πασάρει στον εντελώς ξεμαρκάριστο Ζίβκοβιτς. Ο Σέρβος μάλιστα, δείχνοντας πόσο υπεράνω είναι και πόσο ίσως κατάλαβε την ανάγκη να βάλει γκολ ο Κρμέτσικ, δεν έκανε ούτε μορφασμό!
Πέρα από τον Κρμέτσικ, εντύπωση μού προκάλεσε για άλλη μια φορά ο τρόπος που αγωνίζεται ο Μουργκ. Μια άψυχη αγωνιστική συμπεριφορά, χωρίς την παραμικρή διάθεση να βάλει πόδια στη φωτιά, με πάσες και τελειώματα που κάνει μόνο κάποιος που δεν έχει άλλη ανάσα.
ΥΓ1. Άσχετα με το τι έκανε σήμερα ο Κρμέτσικ, επιμένω ότι είναι τουλάχιστον απαράδεκτη η αντιμετώπιση που έχει ο Τσόλακ. Και όχι μόνο ο Τσόλακ…
ΥΓ2. Στα αισιόδοξα η -διόλου αμελητέα- βελτίωση του ΠΑΟΚ στις στημένες φάσεις (της επίθεσης…).
ΥΓ3. Και τώρα Ολυμπιακός. Πρώτος και βασικός στόχος είναι να έχουμε ένα ήρεμο φινάλε εκεί γύρω στις 21.30 το βράδυ της Τετάρτης στην Τούμπα. Όλα τα άλλα, θα έρθουν…
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas
