Για το έπος της Γενεύης, την δημιουργία της μεγάλης ομάδας του μπασκετικού ΠΑΟΚ αλλά και κάποιους… προδότες, μίλησε μεταξύ άλλων σε συνέντευξη που παραχώρησε στο επίσημο κανάλι της «ασπρόμαυρης» ΠΑΕ στο Youtube, ο άλλοτε πρόεδρος του Δικεφάλου, Νίκος Βεζυρτζής, κάνοντας κατάθεση… ψυχής.
Αναλυτικά τα όσα είπε:
«Μιλήσανε δυστυχώς άτομα που σε πολύ λίγο καιρό πρόδωσαν τον ΠΑΟΚ και φύγανε και ίσως είναι το μόνο σημείο που με στεναχωρεί. Πριν 30 χρόνια, εκείνη ήταν η μέρα που άλλαξε όλη την ιστορία του ΠΑΟΚ. Είναι η μέρα που μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας για να ανεβάσουμε τον ΠΑΟΚ εκεί που έπρεπε να πάει, είχαμε την πρώτη επιτυχία. Η επιτυχία δεν ήταν μικρή, ήταν η μεγαλύτερη του ελληνικού μπάσκετ. Και χαίρομαι και συγκινούμαι πάντα όταν το βλέπω, γιατί πιστεύω ότι εκείνη την μέρα κατόρθωσε ο ΠΑΟΚ να βγάλει όλη την Ελλάδα στον δρόμο και να κάνει όλους τους Έλληνες απανταχού ευτυχισμένους. Χαίρομαι επίσης γιατί πριν 30 σε αυτή την προσπάθεια ήμουν μπροστάρης εγώ, με την άξια διοίκηση που είχα μαζί μου, στην οποία ήμασταν όλοι φίλοι και παραμένουμε μέχρι και σήμερα οι περισσότεροι. Μην ξεχνάμε ότι από κείνη την μέρα ξεκίνησε η μεγάλη ιστορία του ΠΑΟΚ, η καθήλωση του μεγάλου αντιπάλου μας. Το πρωτάθλημα, ο δεύτερος τελικός τον οποίο τον χάσαμε στο τελευταίο δευτερόλεπτο από κάποιον που σήμερα βαυκαλίζεται και θέλει να αναλάβει και τις τύχες του ελληνικού μπάσκετ, δυστυχώς για μένα. Ήρθε το πρωτάθλημα που περιμέναμε τόσα χρόνια, τόσα χρόνια περίμενε αυτός ο λαός να πάρει ένα τίτλο και τον πήρε και μετά ήρθε η στιγμή που πήραμε το Κύπελλο Κόρατς και μετέπειτα η μεγαλύτερη απογοήτευση που έχω νιώσει στη ζωή μου, ο ΠΑΟΚ να μπορέσει να είναι το φαβορί για να πάρει το δεύτερο μεγαλύτερο τίτλο στην Ευρώπη και θα ήταν ο πρώτος Πανευρωπαϊκός τίτλος. Εκείνο το Final Four της Αθήνας το οποίο θα μου μείνει αξέχαστο. Αντί ο ΠΑΟΚ να πάει με εκείνο τον τίτλο δέκα βήματα μπροστά, δυστυχώς έκανε δέκα βήματα πίσω. Ήταν η εποχή της πολύ μεγάλης ομάδας του ΠΑΟΚ, η εποχή που όλη η Ευρώπη ασχολούνταν μαζί μας. Η εποχή που όταν πηγαίναμε στη Βαρκελώνη, στη Μαδρίτη, στο Μιλάνο, στο Τελ Αβίβ, τον ΠΑΟΚ τον υποδεχόταν από το αεροδρόμιο φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφοι, τηλεοράσεις. Ήταν ο ΠΑΟΚ του μεγαλείου, των μεγάλων παικτών και τις οργάνωσης που πρώτη φορά είχε ελληνική και ευρωπαϊκή ομάδα. Για αυτό βρίσκομαι σήμερα εγώ. Βρίσκομαι γιατί έχω μάθει και βλέπω και ακούω, γιατί πάντα ενδιαφέρομαι για τον ΠΑΟΚ, ότι αυτά τα παιδιά που είναι σήμερα στην ομάδα, έχουν όραμα και στόχους και μπορούν να πάνε τον ΠΑΟΚ εκεί που πρέπει. Θέλει μεγάλες θυσίες. Το γνωρίζω. Όταν ακούω για χρήματα στεναχωριέμαι. Γιατί είναι χρήματα που πέφτουν σε ένα κουβά, χάνονται και όταν φύγεις δεν αναγνωρίζεται τίποτα από κανέναν. Πιστεύω όμως ότι με την όρεξη και την αγάπη που έχουν για τον ΠΑΟΚ τα παιδιά της διοίκησης, γιατί είναι βγαλμένα από τα σπλάχνα του, μπορούν να πάνε τον ΠΑΟΚ εκεί που πρέπει. Δεν χρειάζεται βιασύνη. Όλα γίνονται σιγά- σιγά. Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται σιγά- σιγά, όχι από την μια μέρα στην άλλη. Εμείς για να φτάσουμε να πάμε στη Γενεύη, να πάρουμε το Κόρατς, το πρωτάθλημα, χρειάστηκαν πολλά χρόνια αγώνα, προσπάθειας. Φτάσαμε σε ένα σημείο να πάρουμε αυτούς τους τίτλους. Μην ξεχνάτε ότι είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια άλλη σπουδαία ομάδα με πλειάδα τίτλων στο ενεργητικό της και μπορέσαμε να την αντιμετωπίσουμε και να πάρουμε το πρωτάθλημα».
