Είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η συνέντευξη που παραχώρησε πριν λίγες μέρες ο Όλαφ Ρέμπε στην εφημερίδα FORZA.
Τη διάβασα στο χαρτί, τη διάβασα στις ιστοσελίδες που αναδημοσιεύτηκε, την ξαναδιάβασα. Οι φορές άλλωστε που μίλησε ο Γερμανός τεχνικός διευθυντής ήταν μετρημένες στα δάχτυλα ενός… ακρωτηριασμένου χεριού. Κανείς δεν ήξερε την άποψή του για τα θέματα που έτρεξε στην ομάδα, το πώς δούλευε, τι σκεφτόταν.
Η πλειοψηφία του κοινού έπεσε -λογικά- πάνω σε όσα ιντριγκάρουν, σε όσα εξάπτουν την περιέργεια και τη φαντασία. Τι έγινε με τον Μάτος, τον Φερέιρα και το “Abel go home”, γιατί έφυγε ο Άκπομ, γιατί ήρθε ο Τσόλακ, τι θα ακολουθήσει με τον Τζόλη, το Financial Fair Play.
Οι πιο σημαντικές δηλώσεις όμως του Ρέμπε ήταν “κρυμμένες” ανάμεσα στις γραμμές. Δυο αποστροφές του λόγου του που απεικόνιζαν μια πραγματικότητα, για όσους ήθελαν και θέλουν να τη δουν.
“Εγώ απόλαυσα την παρουσία μου εδώ, δεν ένιωσα ιδιαίτερη πίεση” ήταν η πρώτη έκφραση, η οποία φανερώνει το πόσο ελεγχόταν στις κινήσεις του, ίσως το πόσο ένιωσε το βαρύ φορτίο του ονόματος του ΠΑΟΚ.
Ακόμα πιο γλαφυρή ήταν η παρακάτω δήλωση: “Πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ έχει όλα τα συστατικά για να είναι πετυχημένος… Το μυστικό, κατά την άποψή μου, έγκειται στο γεγονός ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι θα πρέπει να εργάζονται σε μία κατεύθυνση. Τότε όλα είναι πιθανά”.
Αυτό το τελευταίο ήταν η αποτύπωση του σημερινού ΠΑΟΚ και ο τρόπος για να επιστρέψει στην κορυφή. Όλοι με μια ενιαία γραμμή, ένα στόχο. Το κατάλαβε και το εξέφρασε ένας ξένος άνθρωπος που γνώρισε την Τούμπα μόνο για δέκα μήνες.
Ο Ρέμπε τα είπε όλα σε δυο φράσεις. Είναι κι αυτό κάτι που άφησε πίσω του φεύγοντας…
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas