Τη μεγαλύτερη νίκη μέσα στο 2021, και μια από τις μεγαλύτερες (μετά απ΄ αυτές κόντρα στην Μπεσίκτας και την Μπενφίκα) της φετινής σεζόν, πέτυχε το βράδυ της Τετάρτης στο ΟΑΚΑ ο ΠΑΟΚ. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος.
Δεν έχει σημασία πως ήρθε η νίκη επί της ΑΕΚ στο φινάλε. Δεν έχει σημασία πως ο ΠΑΟΚ δεν είχε καλή απόδοση. Δεν στέκομαι στο τελικό αποτέλεσμα, που σαφώς και δίνει μεγάλο προβάδισμα στον Δικέφαλο για πρόκριση στον τελικό της διοργάνωσης.
Στέκομαι στο γεγονός ότι αντιμετώπισε μια ομάδα που απεγνωσμένα έψαχνε για ένα αποτέλεσμα μετά την βαριά από τον ΟΣΦΠ και κυρίως στον τρόπο με τον οποίο πανηγυρίστηκε το γκολ.
Όσοι νιώθουν από ποδόσφαιρο και ΠΑΟΚ, μπορούν να καταλάβουν πόσο άλλαξε την ψυχολογία της ομάδας το γκολ του Μουργκ στο φινάλε του προημιτελικού. Η αγωνία των Βιειρίνια, Κρμέντσικ, Καντουρί, Ζίβκο Ζίβκοβιτς στον πάγκο πριν την εκτέλεση του φάουλ και ο τρόπος που εισβάλλουν στο γήπεδο για να πανηγυρίσουν, είναι το μεγαλύτερο κέρδος για τον ΠΑΟΚ.
Μεγαλύτερο και από την ίδια τη νίκη. Κουτσαίνοντας τρέχει ο αρχηγός να γίνει ένα κουβάρι με τους υπόλοιπους για να πανηγυρίσει. Σαν… τρελοί αντιδρούν Ζίβκο Ζίβκοβιτς, Καντουρί και Κρμέντσικ μόλις η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα της ΑΕΚ.
Σαν μικρό παιδί ο Ουάρντα (τραβόντας με λύσσα την μπλούζα του για να την σκίσει) τρέχει πάνω στον Γκαρσία που με γυαλισμένο μάτι (όπως και ο Χρήστος Καρυπίδης δίπλα του), πανηγυρίζουν το ασπρόμαυρο γκολ της λύτρωσης.
Σε δευτερόλεπτα οι παίκτες, τα μέλη της τεχνικής ηγεσίας και όλο το σταφ, έχουν γίνει ένα κουβάρι μπροστά στον πάγκο του ΠΑΟΚ και ξεσπούν. Έχουν διώξει από πάνω τους το άγχος και το βάρος και νιώθουν απελευθερωμένοι. Όχι μόνοι τους. Όλοι μαζί. Σαν ομάδα. Σαν ΠΑΟΚ.
