Πώς γίνεται σε ένα παντελώς αδιάφορο ματς, το τελευταίο της σεζόν, σε ένα άδειο γήπεδο, με ομάδες αναπληρωματικών, χωρίς ουσιαστικό κίνητρο, να καταφέρνεις να ξεχωρίζεις; Αν είσαι ο Έλληνας διαιτητής, μπορείς! Αν είσαι ο Τζοβάρας, μπορείς ακόμα πιο εύκολα!
Ο αθεόφοβος ρέφερι από τη Φθιώτιδα κατάφερε να σφυρίξει 12-0 φάουλ, 1-0 πέναλτι και δυο εκτελέσεις από τη βούλα (με τη βοήθεια του VAR…) στο πρώτο ημίχρονο. Εναντίον του γηπεδούχου ΠΑΟΚ και υπέρ του φιλοξενούμενου Αστέρα Τρίπολης, οι παίκτες του οποίου προφανώς επιδόθηκαν σε ποδόσφαιρο… τίκι-τάκα χωρίς να δώσουν μπάλα στον αντίπαλο. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς…
Φανταστείτε ο συγκεκριμένος, ή οποιοσδήποτε άλλο γηγενής συνάδελφός του, να είχε να διαχειριστεί κάποιο κρίσιμο ντέρμπι. Ή τον τελικό του κυπέλλου που έρχεται. Κανείς δε φταίει που έχασαν τις θέσεις τους. Κανείς δε φταίει που το προσεχές Euro θα το δουν όλοι από στην τηλεόραση από τον καναπέ. Μόνο οι ίδιοι.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο ΠΑΟΚ θυσίασε τα πάντα στον βωμό της αναμέτρησης στο ΟΑΚΑ την 22η Μαϊου. Αυτό που ίσως “πόνεσε” ήταν η απώλεια του φετινού αήττητου της Τούμπας, αλλά και αυτό έχει μόνο στατιστική σημασία.
Ο Πάμπλο Γκαρσία δεν παρέκκλινε ούτε εκατοστό από τη διαχείριση παικτών που είχε στο μυαλό του, τα λεπτά που θα παίξουν όσοι ήταν να παίξουν. Άσχετα αν -για παράδειγμα- ο Νίλσεν Περέιρα ήταν για να αλλαχτεί από το πρώτο δεκάλεπτο. Έπρεπε να βγει όλο το ματς με αυτόν στην αριστερή πτέρυγα. Έστω κι αν η προηγούμενη συμμετοχή του ήταν τέσσερις μήνες πριν! Άσχετα αν η ομάδα του -ήταν οφθαλμοφανές- δεν είχε την παραμικρή ομοιογένεια και συνοχή μέσα στο γήπεδο. Το πλάνο ήταν αυτό και δεν άλλαζε με τίποτα.
*Με το μπάσκετ, η αλήθεια είναι ότι, έχω χάσει επαφή τα τελευταία χρόνια. Δε θα το παίξω ειδικός. Μετά από αυτό που είδα μάλιστα στο αποψινό ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, και το καλάθι που δε μέτρησαν οι διαιτητές, συνειδητοποίησα ξανά έναν από τους λόγους που έχει χαθεί γενικότερα η επαφή (και η αγάπη) του κόσμου με το άθλημα.
Το είπε άλλωστε και ο Άρης Λυκογιάννης μετά το ματς: “Το άμοιρο μπάσκετ δεν χρειάζεται άλλο κοπάνημα, βρισκόμαστε στον πάτο του βαρελιού και ακόμα βαράμε”.
Καμιά ντροπή από κανέναν και σφαγή στο γόνατο για μια ομάδα που σφίζει από υγεία και προοπτικές. Μια ομάδα που της αξίζουν συγχαρητήρια για φέτος και πολλή περισσότερη στήριξη για του χρόνου.
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas
