Η 9η Ιουνίου είναι ξεχωριστή ημερομηνία για τον Πέτζα Στογιάκοβιτς, ο οποίος κλείνει τα 44 του χρόνιά.
Λίγοι είναι οι παίκτες που έχουν περάσει από τη χώρα μας και το impact πάνω στο παρκέ παραμένει αναλλοίωτο όσα χρόνια κι αν περάσουν. Στην κατηγορία αυτή ανήκει ο Πέτζα Στογιάκοβιτς, που πέρασε για μια 5ετία από τη χώρα μας για λογαριασμό του ΠΑΟΚ (1993-98) λατρεύτηκε από τον κόσμο και απέδειξε ένα πράγμα, πως η μετέπειτα πορεία του στο ΝΒΑ δεν ήταν τυχαία.
Η πορεία του μνημονεύεται ακόμα και σήμερα. Και όχι άδικα…
Η αρχή στον Ερυθρό Αστέρα
Ο Στογιάκοβιτς ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα σε ηλικία 15 ετών το 1992 στον Ερυθρό Αστέρα, όπου αγωνίστηκε για έναν χρόνο, καταφέρνοντας να αναδειχτεί κορυφαίος έφηβος της χώρας, πανηγυρίζοντας ταυτόχρονα την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε επίπεδο ανδρών και εφήβων της περιόδου 1992/93. Ως παίκτης της επαγγελματικής ομάδας κατέγραψε 39 αγωνιστικά λεπτά, πετυχαίνοντας 113 πόντους.
Την επόμενη περίοδο αγωνίστηκε μόλις σε δύο αναμετρήσεις κυπέλλου στην αρχή της σεζόν, έχοντας συνολικά 31 πόντους. Κατά τη θητεία του στην ομάδα του Βελιγραδίου υπήρξε συμπαίκτης με τον Ντέγιαν Τομάσεβιτς.
Το μεγάλο σουτ μέσα στο ΣΕΦ
Λίγο πριν αφήσει την Ελλάδα για να δοκιμάσει την τύχη του στον μαγικό κόσμο του NBA, ο Πέτζα Στογιάκοβιτς του ΠΑΟΚ κατάφερε να βάλει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του στην σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.
Και αυτό διότι η… βόμβα του Σέρβου σουτέρ του ΠΑΟΚ έμεινε στην ιστορία, καθώς με το δικό του τρίποντο στην εκπνοή του τρίτου ημιτελικού της Α1, άφησε τον Ολυμπιακό εκτός τελικών μετά από πέντε συνεχόμενες κατακτήσεις!
Ο «Πέτζα» πήρε τη μπάλα στην τελευταία επίθεση και δεν το σκέφτηκε καθόλου. Περίμενε να περάσουν τα δευτερόλεπτα και την κατάλληλη στιγμή, σηκώθηκε μπροστά στον Βούκσεβιτς, ευστόχησε για τρεις και έδωσε την μεγάλη πρόκριση στον Δικέφαλο.
Η πορεία στο ΝΒΑ και ο τίτλος λίγο πριν το τέλος
Το ταλέντο του Στογιάκοβιτς κίνησε το ενδιαφέρον του NBA, με αποτέλεσμα να επιλεγεί το 1996 από τους Σακραμέντο Κινγκς στο νούμερο 14 των ντραφτ, 9 θέσεις ψηλότερα από τον τότε συμπαίκτη του στον δικέφαλο του Βορρά, Ευθύμη Ρεντζιά. Με τους Σακραμέντο Κινγκς αγωνίστηκε από το 1998 μέχρι τον Ιανουάριο του 2006.
Το ντεμπούτο του Στογιάκοβιτς στο NBA πραγματοποιήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1999 κόντρα στους Σαν Αντόνιο Σπερς, όπου είχε απολογισμό 2 πόντων σε 17 λεπτά. Η ολοκλήρωση της πρώτης του σεζόν στο NBA, βρήκε τον Σέρβο φόργουορντ με 48 συμμετοχές στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και μέσο όρο 8,4 πόντων σε 21,4 λεπτά ανά αγώνα. Επιπλέον αγωνίστηκε και στα πέντε παιχνίδια που έδωσαν οι Kings στα πλέι οφ κόντρα στους Γιούτα Τζαζ.
Κατά την αγωνιστική περίοδο 1999/00 μέτρησε 74 συμμετοχές στην κανονική διάρκεια (11,9 πόντοι ανά παιχνίδι) και 5 στα πλέι οφ (8,8 πόντοι σε 25,8 λεπτά ανά αγώνα), ενώ την επόμενη κατάφερε να αναδειχτεί σε πρωταγωνιστή με 83 συμμετοχές σε regular season (με μέσο όρο 20 πόντων) και playoffs (όπου σημείωσε 21,6 πόντους ανά παιχνίδι κόντρα σε Φοίνιξ Σανς και Λος Άντζελες Λέικερς). Τη σεζόν 2001/02 έφτασε με τους Κινγκς μέχρι τους τελικούς της Δύσης κόντρα στους – μετέπειτα πρωταθλητές – Λέικερς, από τους οποίους εν τέλει αποκλείστηκαν με 3-4 νίκες.
Κορυφαία του χρονιά ήταν η περίοδος 2003-04 όπου σκόραρε 24,2 πόντους μ.ό. ανά αγώνα σε σύνολο 81 συμμετοχών. Το 2006 έγινε ανταλλαγή με τον Ρον Άρτεστ και μεταπήδησε στους Ιντιάνα Πέισερς όπου αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της σεζόν, ενώ την ίδια χρονιά έγινε και πάλι ανταλλαγή με τους Χόρνετς της Νέας Ορλεάνης για τα δικαιώματα του Άντριου Μπετς, υπογράφοντας πενταετές συμβόλαιο που προέβλεπε συνολικές απολαβές ύψους 64 εκατομμυρίων δολαρίων. Στους Χόρνετς έμεινε μέχρι το μέχρι τον Νοέμβριο του 2010.
Έπειτα είχε ένα σύντομο πέρασμα από τους Τορόντο Ράπτορς, με τους οποίους αγωνίστηκε μόλις σε δύο παιχνίδια εξαιτίας τραυματισμού στο γόνατο. Στις 24 Ιανουαρίου του 2011 υπέγραψε συμφωνία με τους Ντάλας Μάβερικς και την ίδια χρονιά κατέκτησε μαζί τους τον μοναδικό του τίτλο στο ΝΒΑ. Λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2011, ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την ενεργό δράση.
Κεφάλαιο εθνική ομάδα
Ο Στογιάκοβιτς κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας / Σερβίας και Μαυροβουνίου το 1998 μαζί με άλλους ελληνοποιημένους καλαθοσφαιριστές που αγωνίζονταν μέχρι τότε στο ελληνικό πρωτάθλημα (Τάρλατς, Γκούροβιτς και Γιάριτς). Αγωνίστηκε με τα χρώματά της από το 1999 έως το 2003. Κορυφαίες στιγμές του Στογιάκοβιτς με το εθνόσημο ήταν η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 2001 και του Μουντομπάσκετ του 2002. Σε αμφότερες τις διοργανώσεις αναδείχτηκε από κοινού με τους Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Βλάντε Ντίβατς, Ντράγκαν Τάρλατς, Μίλαν Γκούροβιτς κ.ά. σε έναν από τους πρωταγωνιστές εκείνης της ομάδας.
Αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε επίσημη διοργάνωση το 1999 στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας, όπου παρά την κατάκτηση της τρίτης θέσης είχε μικρή συμμετοχή. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 (6η θέση) αγωνίστηκε σε 5 αγώνες όπου είχε 10,8 πόντους ανά παιχνίδι. Στο Ευρωμπάσκετ του 2001 πραγματοποίησε σπουδαίες εμφανίσεις και αναδείχτηκε MVP της διοργάνωσης. Μεταξύ άλλων, πέτυχε 29 πόντους (με 7/7 τρίποντα) στο 114-78 της Γιουγκοσλαβίας επί της Λετονίας για τα προημιτελικά και 30 στον ημιτελικό κόντρα στην Ισπανία, όπου οι Γιουγκοσλάβοι επικράτησαν με 78-65.
Ακόμη προσέθεσε άλλους 15 πόντους (όπου ωστόσο είχε φτωχότερα στατιστικά) στον τελικό με την διοργανώτρια Τουρκία που βρήκε νικητές τους τους πλάβι με 78-69. Στο Μουντομπάσκετ του 2002 που διεξήχθη στην Ιντιανάπολις των ΗΠΑ, ο Στογιάκοβιτς ήταν πρώτος σκόρερ των Γιουγκοσλάβων με 18,8 πόντους ανά αγώνα, ενώ στον νικηφόρο τελικό κόντρα στην Αργεντινή (84-77) σημείωσε 27 πόντους (8/8 βολές, 6/8 δίποντα και 2/12 τρίποντα). Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2003, όπου η Γιουγκοσλαβία κατετάγη έκτη, αποτέλεσε την τελευταία παρουσία του Στογιάκοβιτς σε μεγάλη διοργάνωση με την εθνική της χώρας του.
Το επόμενο έτος δεν συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας λόγω μη επίτευξης συμφωνίας με την ομοσπονδία και την τεχνική ηγεσία σχετικά με την ημερομηνία ενσωμάτωσής του στην προετοιμασία, ενώ το 2005 απείχε από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γαλλίας προκειμένου να αναρρώσει από τραυματισμούς που τον είχαν ταλαιπωρήσει εκείνη τη σεζόν. Το 2006, μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της εθνικής ομάδας από τον Ντράγκαν Σάκοτα, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο επιστροφής του στους πλάβι ενόψει του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας, κάτι το οποίο τελικά δεν συνέβη.
