Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι στο τέλος πάντα θα λάμπει η αλήθεια. Νομίζω πως ήρθε η ώρα αυτή να λάμψει σε κάποια θέματα που αφορούν τον ΠΑΟΚ!
Δεν ήταν λίγες οι φορές που κυρίως τα ελληνικά ΜΜΕ έγραφαν για το υποτιθέμενο ενδιαφέρον των «ασπρόμαυρων» για τον Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς. Βέβαια, στη συνέχεια τα αναπαρήγαγαν και οι Σέρβοι, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Θέμα Πρίγιοβιτς στον ΠΑΟΚ φέτος, δεν υπήρξε. Κανείς δεν αμφισβητεί, όσα προσέφερε ο υψηλόσωμος φορ στον Δικέφαλο, αλλά στον Δικέφαλο δεν εξέτασαν την περίπτωση του! Φυσικά, υπήρχαν και αυτοί που θέλησαν με το ζόρι να δημιουργήσουν… καπνό για τους δικούς τους μοναδικούς λόγους. Ωστόσο, φωτιά δεν υπήρξε. Μάλιστα, μέσα στο ζόρι τους που ο Σέρβος δεν αποτελεί στόχο της ομάδας προσπαθούν να μειώσουν τον Ολιβέιρα ή ακόμα και να χαλάσουν τη μεταγραφή. Και μέσα σε όλα τα άλλα δηλητηριάζουν και το μυαλό του κόσμου με την υπόθεση του συμβολαίου του Σφιντέρσκι, που είναι εντελώς διαφορετικό θέμα.
Και να σας πως και κάτι; Από τη στιγμή που ο Ολιβέιρα κάνει στον Λουτσέσκου εγώ δεν έχω κάτι να πω. Τόσα χρόνια λέμε ο ΠΑΟΚ να φέρνει παίκτες που θέλει ο προπονητής. Ε, ο Πορτογάλος είναι ο επιθετικός που ο Ρουμάνος τεχνικός θεωρεί πως ταιριάζει απόλυτα σε αυτό που θέλει να παίζει!
Δεύτερη αλήθεια, τα 20 εκατομμύρια ευρώ των «ασπρόμαυρων» για μεταγραφές. Αυτό δεν υπήρξε ΠΟΤΕ! Ο Ιβάν Σαββίδης παιδιά ποτέ δεν υποσχέθηκε κάτι τέτοιο. Άλλωστε, ο ισχυρός άνδρας του Δικεφάλου δεν έδωσε ποτέ συγκεκριμένο μπάτζετ για μεταγραφές αποφάσισε ξαφνικά μετά από τόσα χρόνια στο τιμόνι του ΠΑΟΚ να δώσει μπάτζετ; Και στην τελική δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς πως τέτοια θέματα και νούμερα μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην ομάδα από τη στιγμή που δεν είναι αλήθεια. Γιατί; Γιατί αυτομάτως υποβαθμίζει κάθε μεταγραφικό στόχο στα μάτια του κόσμου. Διότι όταν ακούγονται τέτοια τρελά ποσά, όλοι περιμένουν να δουν σούπερ σταρ να περνούν το κατώφλι της Τούμπας.
Οπότε συγγνώμη, αλλά όσοι τα γράφουν-λένε και αναπαράγουν αυτά, είναι απλά επικίνδυνοι και σίγουρα δεν βοηθούν σε τίποτα το να υπάρχει ηρεμία στον οργανισμό του Δικεφάλου. Ίσως θα πει κάποιος αυτό να θέλουν, από αυτό να… τρέφονται. Να θέλουν να βλέπουν τον σύλλογο σε μια διαρκή ανακατωσούρα για να μπορούν να πατάνε εκεί πάνω και να κρύβονται πίσω από αυτή.
Επίσης, αλήθεια είναι πως ο ΠΑΟΚ έχει αργήσει στο θέμα του τεχνικού διευθυντή. Έχουν περάσει αρκετοί μήνες από τη μέρα που ο Όλαφ Ρέμπε έφυγε για τη Νυρεμβέργη πριν ο Ιβάν Σαββίδης κάνει δεκτή την παραίτηση του και η θέση ακόμα παραμένει κενή. Από τη στιγμή που ο Λουτσέσκου δεν θέλει και δεν υποστηρίζει τον ρόλο του μάνατζερ όλων, επιβάλλεται να έρθει άνθρωπος στη θέση. Καταλαβαίνω πως κάθε επιλογή από όσες έχουν τσεκαριστεί έχουν και μειονεκτήματα, αλλά αν το ένα μας ξινίζει και το άλλο μας βρωμάει, δουλειά δεν γίνεται.
Ακόμα μια αλήθεια είναι πως δυστυχώς όπως τα καταφέραμε ως χώρα, είναι δύσκολο να προσελκύσουμε στο πρωτάθλημα μας βαριά βιογραφικά που έχουν ακόμα δίψα για ποδόσφαιρο. Ο Δικέφαλος φέτος δεν θα αγωνιστεί ούτε στα προκριματικά του Champions League, ούτε σε αυτά του Europa League, αλλά σε αυτά του UEFA Conference League. Όπως γίνεται ευκόλως κατανοητό οι ποδοσφαιριστές από το πάνω ράφι πρώτα θα κοιτάξουν τις ομάδες από τα εξελιγμένα πρωταθλήματα με συμμετοχή στις πιο «μεγάλες» διοργανώσεις και μετά την Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ.
Ουφ, τα είπα γιατί θα έσκαγα…
