Προφανώς και θα ήταν προτιμότερο για τον ΠΑΟΚ να έχει “καθαρίσει” την πρόκριση από το πρώτο παιχνίδι με την Ριέκα, να έχει βρει το ευρύ σκορ που έψαχνε και να ταξιδέψει με άλλον αέρα στον Κροατία σε μια βδομάδα. Να κερδίσει κάποια ηρεμία μερικών ημερών. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι περίοδος για χαλάρωση σε κανέναν τομέα του κλαμπ. Ούτε εξωαγωνιστικά, ούτε αγωνιστικά. Η ισοπαλία της Τούμπας κρατάει στην τσίτα το ποδοσφαιρικό τμήμα, όπως στην τσίτα είναι όλοι οι υπόλοιποι που ασχολούνται με τις πολλές ανοιχτές μεταγραφικές υποθέσεις.
Στην ατμόσφαιρα του γηπέδου δεν πέρασε ούτε μια… τρίχα από την περιρρέουσα γκρίνια και απογοήτευση για τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Ο κόσμος του Δικέφαλου έκανε το καθήκον του, η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου επίσης, απλά τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως θα έπρεπε με βάση την εικόνα του αγώνα.
Οι γηπεδούχοι μάλλον “ξόδεψαν” ένα πρώτο ημίχρονο δείχνοντας περισσότερο σεβασμό σε μια ομάδα που ήταν φανερά υποδεέστερη, βρέθηκαν πίσω στο σκορ χωρίς να το αξίζουν, έβαλαν δύσκολα στον εαυτό τους.
Στο δεύτερο μέρος έκαναν ακόμα περισσότερο εμφανές το πόσο καλύτεροι είναι από τους αντιπάλους τους, αλλά “κολλούσαν” λίγο πριν στείλουν την μπάλα στα δίχτα. 21 τελικές προσπάθειες, 17 κόρνερ, κανένα γκολ. Έπρεπε να έρθει ένα παίκτης της Ριέκα να δώσει τη λύση στην εκπνοή του αγώνα.
Με βάση τα όσα παρακολουθήσαμε απόψε, ο ΠΑΟΚ μπορεί να πάρει την πρόκριση στην Κροατία χωρίς να χρειαστεί να βγάλει το… τέρας από μέσα του. Ένα 10-20% παραπάνω τύχη ή ευστοχία ίσως είναι αρκετά. Τα πάντα όμως πρέπει να αποδειχθούν στο γήπεδο. Μέχρι τότε, ηρεμία δε θα βρει. Ούτε εντός, ούτε εκτός ομάδας…
