Μετά τον ΠΑΟΚ έκανε κι ο Ολυμπιακός γκέλα με το καλημέρα στο πρωτάθλημα αφού έμεινε στο 0-0 με τον Ατρόμητο στο Καραϊσκάκη το βράδυ της Κυριακής.
Η ομάδα του Μαρτίνς άργησε πολύ να μπει στο ματς, αναλώθηκε σε φλύαρη κατοχή μπάλας και όταν πια… θυμήθηκε να παίξει το ποδόσφαιρο που ξέρει μπορεί, από το 60ο λεπτό και μετά, αποδείχθηκε πως ήταν ήδη αργά. Ο μαζικά αμυνόμενος Ατρόμητος έβγαλε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλες τις άμυνες, οι «ερυθρόλευκοι» επιθετικοί έχασαν τα… άχαστα και έτσι για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια, οι πρωταθλητές ξεκίνησαν το πρωτάθλημα χωρίς νίκη.
Όσον αφορά στην εικόνα του αγώνα, από τα πρώτα λεπτά είχε καλό ρυθμό και υψηλή αγωνιστική ένταση, με τις δύο ομάδες να κάνουν ένα σχετικά μοιρασμένο παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με έντονη πίεση μεν, κέρδισε μπάλες, αλλά ταυτόχρονα έκανε και πολλά λάθη στις πάσες. Έκανε κατοχή μπάλας, ανέβασε ψηλά τα μπακ του και έκανε αρκετό παιχνίδι από πίσω κυρίως με τον Σωκράτη, όμως δεν έβρισκε τις φάσεις που θα ήθελε, τουλάχιστον όχι από οργανωμένο παιχνίδι.
Πολύ καλά στημένος τακτικά και ο Ατρόμητος την ίδια ώρα, πίεσε και αυτός πολύ έντονα στα χαφ, πηγαίνοντας πολύ δυνατά στην μπάλα και γενικά δείχνοντας ότι θα είναι ανταγωνιστικός στο Φάληρο. Στα πρώτα 45′ οι δύο ομάδες είχαν από μία κλασική ευκαιρία, ο Ολυμπιακός με το τετ-α-τετ του Τικίνιο και ο Ατρόμητος με το δοκάρι στο σουτ του Μουνίθ. Το πρώτο μέρος ολοκληρώθηκε με την κατοχή μπάλας στο 58% για τους «ερυθρόλευκους» και τις τελικές να είναι 5-4 υπέρ τους. Το ματς ήταν εμφανές πως κυλούσε όπως το ήθελε ένας εξαιρετικά συμπαγής Ατρόμητος, με λίγες φάσεις και χωρίς οι γηπεδούχοι να μπορούν να κάνουν το σύνηθες επί Μαρτίνς παιχνίδι τους.
Αρκετά πιο οπισθοχωρημένος ήταν ο Ατρόμητος στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους. Ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο, κυκλοφόρησε τη μπάλα, δοκίμασε παιχνίδι από τα άκρα με αρκετές σέντρες, όμως ο η ομάδα του Άνχελ Λόπεθ έβγταλε με σχετική άνεση όλες τις άμυνες, με τις γραμμές πολύ κοντά, χωρίς κενά στην άμυνα, με σωστές αλληλοκαλύψεις και χωρίς πολλές προωθήσεις. Ήταν ξεκάθαρο πως θα ήταν… δουλειά του Ολυμπιακού να βρει λύσεις και να αλλάξει αυτή την εικόνα στο ματς, με πιο σβέλτες, πιο αποτελεσματικές επιθέσεις και σίγουρα με περισσότερους παίκτες στην αντίπαλη περιοχή.
Σε γενικές γραμμές, αυτό το 4-4-2 του Μαρτίνς δεν έδειξε να δουλεύει όπως μάλλον το είχε προγραμματίσει, τουλάχιστον από τη μέση και μπροστά, στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού. Γενικά οι Πειραιώτες αναλώθηκαν σε πιο ανορθόδοξο παιχνίδι, με πολλά γεμίσματα και σέντρες αφού δεν είχαν ούτε τους χώρους, ούτε την αποτελεσματικότητα ώστε να βγάλουν τις γνωστές αυτοματοποιημένες επιθετικές του προσπάθειες. Έστω κι έτσι, από τη συμπλήρωση μιας ώρας και μετά, άρχισαν να πατούν περιοχή και να βρίσκουν φάσεις, έχοντας πέντε τελικές στο δεκάλεπτο 60-70.
Στα τελευταία λεπτά πια, ο Ατρόμητος είχε… αποδεχθεί τον ρόλο του και αυτός ήταν απλά να αμύνεται μαζικά, με αρκετές καθυστερήσεις και χωρίς κανένα πλάνο να βγει ορθολογικά η μπάλα από την περιοχή του.
Ο Ολυμπιακός πλέον έπαιζε φουλ επίθεση ψάχνοντας τη μία φάση για γκολ. Βρήκε ορισμένες απίθανες ευκαιρίες, κυρίως με Ελ Αραμπί και Τικίνιο, όμως το μηδέν στον πίνακα παρέμεινε ως το φινάλε, με τον Ατρόμητο να βρίσκει σπουδαίο αποτέλεσμα και να υποχρεώνει τον Ολυμπιακό στην πρώτη του φετινή απώλεια βαθμών.
