Σύμφωνα με το λεξικό, κυνικός είναι αυτός που εκφράζεται με απόλυτη ευθύτητα και ειλικρίνεια, χωρίς ευγένεια ή ευπρέπεια. Αυτό λοιπόν κάνει ο φετινός ΠΑΟΚ στους έως τώρα αγώνες του. Είναι απλός, ωμός, και σίγουρα όχι τόσο εκθαμβωτικός. Ωστόσο, αν εξαιρέσουμε τα ματς με τη Μποέμιανς και τον ΠΑΣ, καταφέρνει να παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει.
Για ακόμα μια φορά οι «ασπρόμαυροι» δεν προσέφεραν θέαμα, δεν έβγαλαν συνεργασίες, δέχθηκαν φάσεις, και βγήκαν από την… αρένα ματωμένοι, αλλά νικητές. Στον πρωταθλητισμό μετράνε κυρίως οι βαθμοί που μπαίνουν στο «σακούλι» και όχι τόσο οι εμφανίσεις. Τη δεδομένη χρονική στιγμή ο Δικέφαλος αυτό μπορεί να κάνει, να παίρνει έτσι τα παιχνίδια. Με δυσκολία, με μαχητικότητα με ζόρισμα αγωνιστικό και ψυχολογικό. Κάποια στιγμή θα ανέβει βέβαια, αλλά δεν νομίζω πως ξαφνικά θα τρίβουμε τα μάτια μας από όσα θα δούμε.
Σίγουρα, η βελτίωση της ανασταλτικής λειτουργίας είναι κάτι που πρέπει να γίνει άμεσα, αφού μπορεί ο Πασχαλάκης να θυμίζει τον τερματοφύλακα του νταμπλ, αλλά προφανώς και δεν μπορεί να βγάζει τα πάντα, καθώς δυστυχώς δεν είναι ο αληθινός Superman.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Μάνου Τσαλγατίδη εδώ
