Ο ΠΑΟΚ έκανε στον Βόλο ίσως το καλύτερό, το πιο γεμάτο, φετινό του παιχνίδι. Πρόσθεσε τέσσερα γκολ στην καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος, κράτησε – ακόμα πιο σημαντικό – για τέταρτο συνεχόμενο ματς το μηδέν στην άμυνα και κατέκτησε το έκτο συνεχόμενο τρίποντο στην Super League. Πήρε ψυχολογία για τα δυο ντέρμπι-ορόσημο της ερχόμενης βδομάδας για κύπελλο και πρωτάθλημα, δείχνει ότι βρίσκει ρυθμό και φόρμα την πιο κατάλληλη περίοδο.
Συνήθως, μετά από τέτοιες εμφατικές εμφανίσεις και αποτελέσματα, δύσκολα υπάρχει κάποιος ποδοσφαιριστής που έχει υστερήσει. Όντως, από την “παρέλαση” του Δικεφάλου στον Πανθεσσαλικό Στάδιο, είναι πολλοί που θα μπορούσαν να χριστούν σημαιοφόροι. Ο Ζίβκοβιτς με τα συνεχή ρήγματα που δημιουργούσε στην αντίπαλη άμυνα και τις εκτελέσεις κόρνερ που μετατρέπονταν σε γκολ. Ο εξαιρετικός Άκπομ που δεν έχασε ούτε μια υποδοχή μπάλας, ούτε ένα μοίρασμα μπάλας, ούτε μια μονομαχία, ήταν μέσα στις φάσεις και επιβραβεύτηκε με το γκολ στο τέλος. Ο Ίνγκασον που παρουσιάζεται σε κάθε παιχνίδι καλύτερος, αποτελεσματικότερος και πιο επιδραστικός.
Τα φώτα θα μπορούσαν λογικά να πέσουν, και όντως πέφτουν, στον Σάστρε που πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση με τον ΠΑΟΚ. Το γκολ μάλιστα που πέτυχε επιτείνει την λάμψη στο ντεμπούτο που όλοι ανυπομονούσαν να παρακολουθήσουν. Ανεβάζει τον πήχη των προσδοκιών, έστω κι αν ένα γκολ στο πρώτο ματς μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί όμως και τίποτα. Θυμίζω ότι με γκολ είχε ξεκινήσει την καριέρα του στον Δικέφαλο ο Μουργκ, και μάλιστα στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ.
Η πρώτη εμφάνιση δεν είναι ακριβές δείγμα, παρόλα αυτά ο Ισπανός μπακ, μετά από ένα αναγνωριστικό ξεκίνημα που έψαχνε πατήματα, “κούμπωσε” γρήγορα με τους υπόλοιπους, ήταν συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα και έδειξε ποιοτικός στα ανεβάσματά του.
Ο νέος λοιπόν είναι πάντα ωραίος, αλλά και ο παλιός είναι πάντα… αλλιώς. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Γιασμίν Κούρτιτς ο οποίος συνεχίζει σε έναν φρενήρη ρυθμό, συνεχίζει να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο, συνεχίζει να αποτελεί έναν παίκτη-ορχήστρα για τον Δικέφαλο.
Δεν είναι μόνο τα νούμερα του, δεν είναι μόνο τα γκολ που σημειώνει, δεν είναι μόνο οι ασίστ που δίνει. Απόψε στον Βόλο “έγραψε” πάλι από ένα σε κάθε κατηγορία. Είναι η συνολική εξωφρενικά πληθωρική παρουσία του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του αγωνιστικού χώρου.
Γρήγορο δεν τον λες, εκρηκτικό δεν τον λες, παλικαράκι δεν τον λες, αλλά ο Σλοβένος καταφέρνει να βρίσκεται παντού την σωστή ώρα και με την σωστή απόφαση. Θα μαζέψει την μπάλα από τα στόπερ για να “σπάσει” την πίεση του αντιπάλου και να μεταφέρει το παιχνίδι προς τα μπροστά, θα βρίσκεται στην μεσαία γραμμή για να μοιράσει, να δημιουργήσει, να συντονίσει, να κόψει, να μαρκάρει, όπως επίσης θα πατήσει και την μεγάλη περιοχή του αντιπάλου για να απειλήσει, να δώσει ύψος στην ομάδα ή να εκτελέσει. Μπορεί να παίξει όλα τα όργανα της ορχήστρας και να καταφέρνει να βγάζει παντού τον ίδιο μελωδικό ήχο…
Το ματς του Βόλου όμως τέλειωσε και όλα αυτά τα μελιστάλακτα δε θα έχουν μεγάλη ουσία αν ο ΠΑΟΚ δεν σταθεί αντάξιος των περιστάσεων στα δυο κομβικά ραντεβού που έχει την προσεχή βδομάδα. Δυο αντίπαλοι, δυο στόχοι, κάτι περισσότερο από μισή σεζόν έμελλαν να κρίνονται μέσα σε διάστημα μερικών ημερών. Η ομάδα του Λουτσέσκου δείχνει να είναι έτοιμη, με σκοπό να το επιβεβαιώσει μέσα στο γήπεδο. Τώρα είναι ώρα για άντρες…
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Instagram: theohastas
Twitter: Thodoros Hastas
