Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για την υποχρέωση του ΠΑΟΚ να βρει κίνητρο για τη συνέχεια του πρωταθλήματος, μειώνοντας τη διαφορά από την κορυφή.
Μια ισοπαλία που –σε συνδυασμό με τη νίκη του ΟΣΦΠ επί του ΟΦΗ- τον απομάκρυνε ακόμα περισσότερο από την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα, κατέγραψε την Κυριακή στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ.
Η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου, παρουσιάστηκε επηρεασμένη από τις 8 αλλαγές που επιχείρησε η τεχνική ηγεσία, σε σχέση με το παιχνίδι κόντρα στην Μίντιλαντ. Η επιβάρυνση πολλών παικτών, οι τραυματισμοί, οι τιμωρίες και φυσικά ο COVID, ανάγκασαν τον Ρουμάνο προπονητή να ανακατέψει την τράπουλα και να παρουσιάσει ένα σχήμα που είχε θέληση αλλά, όχι συνοχή, ρυθμό και την απαραίτητη ενέργεια.
Αν προσθέσουμε στην εξίσωση και την τακτική του Ιωνικού να παίξει με 11 παίκτες πίσω από την μπάλα (το έχει αναγάγει σε επιστήμη) και να ψάχνει την γρήγορη αντεπίθεση (το εφάρμοσε με μεγάλη επιτυχία και στην Τούμπα), έχουμε την εικόνα του αγώνα που δικαίως τελείωσε ισόπαλος.
Ο Δικέφαλος ξεκίνησε φουριόζος το παιχνίδι αλλά δεν βρήκε το γκολ στις ευκαιρίες που δημιούργησε. Στη συνέχεια χρειάστηκε τις εντυπωσιακές επεμβάσεις του Πασχαλάκη (διανύει εξαιρετική περίοδο και βγάζει τα… κάστανα από τη φωτιά) για να μην μείνει πίσω στο σκορ μέχρι να βρει τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα, με το εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Σβαμπ που δεν αποδείχθηκε αρκετό για να του χαρίσει το τρίποντο.
Ο Μπίσεσβαρ αποχώρησε κατάκοπος (λογικό αν αναλογιστούμε πόσο… κουπί έχει τραβήξει φέτος), ο Καντουρί δεν μπήκε με καθαρό μυαλό στο παιχνίδι, o Τσόλακ δυσκολεύεται να βρει γκολ, η απόδοση του Ζαμπά εξακολουθεί να κυμαίνεται σε… ρηχά νερά, ο Μιτρίτσα είχε διάθεση αλλά όχι ουσία και ο ΠΑΟΚ έμεινε με τον βαθμό της ισοπαλίας.
Διαβάστε ολόκληρο το blog του Κώστα Βασιλόπουλου, πατώντας εδώ
