Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβει κανείς ότι η σεζόν Super League για τον ΠΑΟΚ έχει τελειώσει. Σωματικά και κυρίως πνευματικά. Δεν υπάρχει κανένα κίνητρο και καμιά κατσάδα από κανέναν να επαναφέρει την κατάσταση. Ειδικά μετά την βαθμολογική εξασφάλιση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου, η υπόθεση – στο μυαλό των περισσοτέρων στην ομάδα- μπήκε ήδη στο αρχείο.
Τα δυο εναπομείναντα παιχνίδια των Play Off δεν πρόκειται να έχουν καμιά διαφορά επί της ουσίας, δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από αγώνες προετοιμασίας ενόψει του τελικού στο ΟΑΚΑ. Ένας τελικός που αποτελεί τον μοναδικό λόγο για τον οποία η ομάδα δεν έχει “διαλύσει” από τώρα.
Στο ματς με τον Άρη δεν είδαμε κάτι διαφορετικό, ίσως δεν περιμέναμε να δούμε και κάτι πολύ διαφορετικό. Όταν το σύνολο έχει τερματίσει σε δυνάμεις και ψυχικά αποθέματα, τα περιθώρια βελτίωσης είναι μικρά. Ακόμα και αυτά βέβαια μπορούν να χαθούν μέσα στην φάση ελεύθερης πτώσης που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα.
Όταν σε παίρνει από κάτω, όταν δεν μπορείς να σηκώσεις κεφάλι, είναι δύσκολο να κάνεις το αυτονόητο και είναι σχεδόν αδύνατον να κάνεις υπερβάσεις.
Η ήττα από τους “κιτρίνους” ήταν ένα ακόμα καταναγκαστικό στάδιο στην περίοδο υπομονής που οφείλουν να έχουν όλοι, μέσα κι έξω από το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Δεν υπάρχει άλλη επιλογή για τις επόμενες δέκα μέρες, μέχρι το βράδυ της 21ης Μαΐου. Είναι η μοναδική για να μην χαθεί η πίστη στην κατάκτηση ενός τροπαίου (που ο Δικέφαλος πάντα έχει ανάγκη), είναι η μοναδική για να αντέξει κανείς την αγωνιστική εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα τον τελευταίο μήνα.
Πώς γίνεται ο ΠΑΟΚ να γυρίσει το κουμπί στον τελικό με τον Παναθηναϊκό; Η πρόταση δίνει την απάντηση από μόνη της: Τελικός.
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Instagram: theohastas
Twitter: Thodoros Hastas
