Η διαδρομή του Ιβάν Σαββίδη στο Δικέφαλο, τις τύχες του οποίου ανέλαβε πριν από δέκα χρόνια κι οι μεγάλες αλλαγές που επέφερε
Κάποιες ημερομηνίες στη σχεδόν 100χρονη ιστορία του ΠΑΟΚ είναι ξεχωριστές και, σίγουρα, μία από αυτές είναι κι η 10η Αυγούστου 2012, όταν ο Ιβάν Σαββίδης κατέβαλε το ποσό των δέκα εκατομμυρίων ευρώ στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ και έγινε κάτοχος του 51% των μετοχών.
Δεν ήταν, φυσικά, η πρώτη φορά, που ο ΠΑΟΚ άλλαζε ιδιοκτήτη από το 1979 και μετά, όταν δημιουργήθηκαν οι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες. Αλλά ήταν η πρώτη φορά, που η ομάδα περνούσε στα χέρια ενός πολύ ισχυρού οικονομικά παράγοντα, που εγγυόνταν ένα καλύτερο αύριο. Πολύ δε περισσότερο, από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ του 2012 είχε περιέλθει κυριολεκτικά στα όρια της επιβίωσής του.
Πολλά πράγματα στο Δικέφαλο φαντάζουν σήμερα αυτονόητα, όμως η προ δεκαετίας κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική. Αν το καλοσκεφθεί κανείς, τα δέκα χρόνια δεν είναι δα και μια τόσο μεγάλη χρονική περίοδος. Στην Ελλάδα, όμως, ξεχνάμε (γενικότερα) εύκολα, είτε τα καλά, είτε και τα άσχημα.
Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο Σαββίδης ήρθε στον ΠΑΟΚ (για δεύτερη φορά, αφού είχε προηγηθεί το 2006 η αποτυχημένη, τότε, προσπάθεια του ν΄ αναλάβει τις τύχες του ασπρόμαυρου συλλόγου) στην κατάλληλη χρονική στιγμή, όταν η κατάσταση είχε φθάσει στο μη παρέκει και οι λύσεις, για να έμενε όρθιος ο Δικέφαλος, είχαν στερέψει.
Ένα σύντομο μόνο φρεσκάρισμα της μνήμης για τον ΠΑΟΚ στο πρώτο μισό 2012.
Ηταν η εποχή, που η ανάγκη για μείωση του μπάτζετ κατά τουλάχιστον 20% υπαγόρευε την αποχώρηση δύο βασικών (και αναντικατάστατων, στην ουσία) παικτών του, των Βιεϊρίνια και Κοντρέρας (στο ίδιο πλαίσιο γίνονταν κι άλλες κινήσεις, όπως η πρόταση ανανέωσης με μείωση αποδοχών στον Σαλπιγγίδη), που νομοτελειακά θα οδηγούσε σε αγωνιστική αποδυνάμωση.
Ηταν η εποχή, που οι μεταγραφικές επιλογές αφορούσαν παίκτες επιπέδου Νιμανί, που έρχονταν στην Τούμπα για να δοκιμαστούν και έπειτα ν΄ αποκτηθούν ως δανεικοί από τις ομάδες τους (το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο Γιώργος Δώνης κατέφευγε σε δοκιμές παικτών, όπως ήταν ο Σάμι Μπανγκουρά από τη Γουϊνέα κι ο Αγγλος-με καταγωγή από την Τζαμάικα-Τζιλς Μπαρνς…).
Ηταν η εποχή που η ΟΥΕΦΑ επέβαλλε στον ΠΑΟΚ ποινή μονοετούς αποκλεισμού του από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τριετή αναστολή για τα οικονομικά του (επιπλέον, μέχρι τις 30 Ιουνίου 2012 απαιτούνταν η εξασφάλιση πέντε εκ. ευρώ, προκειμένου να διασφαλιστεί η αδειοδότηση της ομάδας σε Ελλάδα και Ευρώπη για τη σεζόν, που θ’ ακολουθούσε).
Ηταν η εποχή, που ο ΠΑΟΚ αδυνατούσε να ικανοποιήσει οικονομικά, παίκτες όπως οι Κολοβέτσιος, Μπούντιμιρ και Ρομέου, που προτιμούσαν να συνεχίσουν την καριέρα τους σε ΠΑΣ Γιάννινα, ΑΠΟΕΛ και Λεβαδειακό αντίστοιχα (μόλις τέσσερα ήταν τα νέα πρόσωπα εκείνο το καλοκαίρι: Μπονγκάνι Κουμάλο -δανεικός από την Τότεναμ, Σανθ Χακόμπο, Ματέους Βιβιάν και Λίαμ Λόρενς, ενώ οι Λίνο και Γκαρσία είχαν ανανεώσει για άλλον ένα χρόνο τα συμβόλαια τους). Από την άλλη, η Μπάγερν Λεβερκούζεν κατέβαλλε τη ρήτρα του 1,5 εκ. ευρώ, εξασφαλίζοντας συμφωνία με τον Κώστα Σταφυλίδη (παρέμεινε στο Δικέφαλο για μια ακόμη σεζόν), λύνονταν κοινή συναινέσει η συνεργασία με τον Ντάριο Κρέσιτς, ενώ οριστικοποιούνταν κι η μεταγραφή του Στέλιου Μαλεζά στη Φορτούνα Ντίσελντορφ αντί 500 χιλιάδων ευρώ.
Ηταν η εποχή, που η διοίκηση (διορισμένη από το Πρωτοδικείο) υπό την προεδρία του Ζήση Βρύζα αγωνιούσε να βρει πόρους, προκειμένου ο ΠΑΟΚ να εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ (μέχρι που ο Σαββίδης κατέβαλλε στην ΠΑΕ, στις 21 Μαΐου 2012, δάνειο ύψους δύο εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να καλυφθούν οι τρέχουσες άμεσες ανάγκες της).
Θα μπορούσε ακόμη ν΄ αναφερθεί μια άλλη σειρά γεγονότων και περιστατικών της πολύ δύσκολης καθημερινότητας του (χρεωμένου) ΠΑΟΚ εκείνης της τόσο κοντινής και, ταυτόχρονα, τόσο μακρινής εποχής, με τον πολύ μικρό βαθμό συσπείρωσης των φιλάθλων του (το καλοκαίρι του 2012 είχαν διατεθεί μόλις 8.426 εισιτήρια διαρκείας). Ο Σαββίδης, όμως, είχε πάρει τις αποφάσεις του και δεν είχε την παραμικρή διάθεση να κάνει πίσω. «Έβλεπα μια ομάδα στα όρια της επιβίωσης. Πήρα μια απόφαση: να ζήσει» τόνιζε ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου του 2012 από την Παναγία Σουμελά, στις πρώτες του δηλώσεις με την ιδιότητα του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ.
Οι κατακτήσεις τίτλων κι η αποπληρωμή των χρεών
Δέκα χρόνια μετά, οι ομοιότητες του ΠΑΟΚ εκείνης της εποχής με την αντίστοιχη σημερινή ομάδα είναι λίγες. Μόνο από το 2017 και μετά έχουν μπει στην τροπαιοθήκη του Δικεφάλου τέσσερα κύπελλα και ένα πρωτάθλημα, όταν στη μέχρι τότε διαδρομή του μετρούσε συνολικά τέσσερα κύπελλα και δύο πρωταθλήματα. Οι τίτλοι θα ήταν κατά ένας περισσότερος, αν δεν χάνονταν άδικα το πρωτάθλημα της σεζόν 2018-19, στο καθοριστικό ντέρμπι με την ΑΕΚ, με το γκολ του Βαρέλα στο 89΄ της αναμέτρησης.
Από την αρχή της θητείας του στον ΠΑΟΚ ο Σαββίδης «κυνήγησε» πολύ το ζήτημα των χρεών προς το κράτος, θεωρώντας ότι μόνο με την οριστική διευθέτηση του ζητήματος θα μπορούσε η ομάδα του να πατήσει στέρεα στο έδαφος και να προγραμματίσει με ασφάλεια το μέλλον της. Μέχρι που έφθασε η μέρα (12 Μαΐου 2015) να καταβάλει στην εφορία το ποσό των 10,89 εκατομμυρίων ευρώ, εξοφλώντας το σύνολο των χρεών της ΠΑΕ προς την πολιτεία.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ
Το νέο μεγάλο στοίχημα
Ισχυρή ήταν βούληση του Σαββίδη για την αποκατάσταση της ισονομίας στις εγχώριες διοργανώσεις. Δε δίστασε να αποσύρει τον ΠΑΟΚ από τη διοργάνωση του κυπέλλου της σεζόν 2015-2016, αντιδρώντας στη διαιτησία του Ανδρέα Παππά στον αγώνα της Τούμπας εναντίον του Ολυμπιακού. Ο Σαββίδης είχε διαπιστώσει ήδη από τις πρώτες του ημέρες στον ΠΑΟΚ το πρόβλημα με τη διαιτησία στο ελληνικό πρωτάθλημα, θέτοντας στις υψηλές του προτεραιότητες την κάθαρση και την εξυγίανσή της. Kαι ήταν ο ίδιος που πρωτοστάτησε για τον ορισμό ξένων διαιτητών στα ντέρμπι του πρωταθλήματος και στους τελικούς κυπέλλου, για την έλευση ξένων παραγόντων για τη στελέχωση της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας και, φυσικά, για τη χρήση του VAR.
*** Όταν πριν δέκα χρόνια απέκτησε την πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ, δεν κάθισε την ίδια στιγμή και στη θέση του προέδρου. Αυτό έγινε πολύ αργότερα, και πιο συγκεκριμένα στις 17 Οκτωβρίου 2016.
*** Η 11η Μαρτίου 2018 είναι από τις ημερομηνίες, που είναι βέβαιο ότι ο Σαββίδης έχει κυκλώσει στο προσωπικό του ημερολόγιο. Ήταν το ντέρμπι τίτλου με την ΑΕΚ, το γκολ του Βαρέλα στο 89΄ της αναμέτρησης. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ δεν μπόρεσε συγκρατηθεί, εισέβαλλε στον αγωνιστικό χώρο, φέροντας και το όπλο του. Ηταν η μέρα που χάθηκε άδικα ένα πρωτάθλημα, ήταν η μέρα που προκάλεσε την ποινή τριών χρόνων απαγόρευσης εισόδου στον Σαββίδη σε όλα τα γήπεδα της ελληνικής επικράτειας.
*** Το επόμενο πολύ μεγάλο στοίχημα του Σαββίδη, που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν είναι άλλο από την κατασκευή νέου γηπέδου. Με την έλευση του στον ΠΑΟΚ, φλέρταρε με την ιδέα της κατασκευής νέου γηπέδου λιγότερο ή περισσότερο μακριά από την Τούμπα και, σε κάθε περίπτωση, όχι στον υφιστάμενο χώρο. Με την πάροδο των χρόνων πείστηκε κι ο ίδιος ότι η αρχική του ιδέα δεν ήταν και η καλύτερη, αποφασίζοντας να προχωρήσουν όλες οι διαδικασίες για την κατασκευή του νέου γηπέδου και πάλι στην Τούμπα. Μέχρι που τον περασμένο Ιούνιο δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ το Προεδρικό Διάταγμα για τη Νέα Τούμπα (λίγες ημέρες αργότερα υπογράφηκε η συμφωνία η ανάθεσης, σε σχήμα εταιριών, της μελέτης του masterplan και του business plan για το νέο γήπεδο).
Πηγή : FORZA
