Οι πρόωρες κρίσεις δεν είναι κάτι ασυνήθιστο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Από βιαστικές αξιολογήσεις ποδοσφαιριστών μέχρι προπονητών ή ολόκληρων ομάδων. Από εκεί άλλωστε “χρίζονται” κατά καιρούς οι πρωταθλητές Αυγούστου, οι πρωταθλητές χειμώνα, τα κλαμπ που θα σαρώσουν τα πάντα και τελικά δεν παίρνουν τίποτα.
Οι προβλέψεις δεν είναι πάντα για να διαψεύδονται, στατιστικά δεν γίνεται να μην υπάρχουν και επιβεβαιώσεις. Το θέμα όμως είναι ότι εκ των πραγμάτων σταχυολογούνται μέσα από – όπως λένε και στα γκάλοπ – “φωτογραφίες της στιγμής”. Μέσα από αυτές, ο Παναθηναϊκός – με 4/5 ματς στην Λεωφόρο – προβάλει ήδη ως το γκραν φαβορί για την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, από το οποίο δεν έχει περάσει ούτε ξυστά εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Κάτι ανάλογο συνέβη προ μερικών βδομάδων με την ΑΕΚ, πριν καν δώσει επίσημο ματς (!), για τον Ολυμπιακό των Μαρσέλο-Χάμες. Ακόμα και ο Άρης έθεσε (από μόνος του αυτός και κατά δήλωση των παραγόντων του) ως στόχο το νταμπλ.
Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του, ούτε τόλμησε ούτε βρέθηκε ποτέ (την φετινή σεζόν) σε θέση για να ανοίξει το στόμα του με τέτοιες φανφάρες. Έτσι κι αλλιώς, η νέα ποδοσφαιρική πολιτική που έχει χαράξει χρειάζεται υπομονή, έστω κι αν αυτό δεν σημαίνει ότι θα απέχει από τις διεκδικήσεις.
Αυτό που θέλω να επισημάνω δεν είναι ούτε ότι κάποιος δεν εμφανίζεται καλύτερος τώρα, ούτε ότι κάποιος δεν προβάλει εν δυνάμει ανώτερος από τους υπόλοιπους. Η βασική παράμετρος έχει να κάνει με τον χρόνο. Ειδικά η φετινή ποδοσφαιρική σεζόν φαντάζει (και είναι) τόσο μεγάλη σε εύρος και ιδιαιτερότητες, που σχεδόν σε αναγκάζει να κρατάς μικρό καλάθι για οτιδήποτε.
Με μόλις πέντε συμπληρωμένες αγωνιστικές, κανένας δεν μπορεί να (αυτο) ανακηρυχθεί πρωταθλητής, δευτεραθλητής κ.ο.κ. Ακόμα περισσότερο, όσον αφορά στα ψηλά πατώματα της βαθμολογίας, ο δρόμος είναι πολύ πιο μακρύς. Με μια διαδικασία Play Off πέντε ομάδων που δεν έχουν τεράστιες αγωνιστικές διαφορές μεταξύ τους, την άνοιξη θα διαμορφωθεί ουσιαστικά ένα νέο μίνι πρωτάθλημα που μπορεί να ανατρέψει οποιοδήποτε δεδομένο θα έχει προκύψει από την κανονική περίοδο των 30 αγωνιστικών.
Χώρια που τον χειμώνα θα υπάρξει η αναγκαστικά μεγάλη διακοπή λόγω Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μια παράμετρος που κανείς δεν μπορεί υπολογίσει, πόσο δε μάλλον όταν δεν υπήρξε ποτέ κάτι ανάλογο στο παρελθόν.
Κανείς ακόμα δεν είναι τίποτα στα τέλη Σεπτεμβρίου. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο ΠΑΟΚ θα βγει κερδισμένος από όλη αυτή την μακρόχρονη διαδικασία. Ο δρόμος είναι σίγουρα μεγάλος, χωρίς όμως να ξέρουμε πού θα τελικά αυτός θα βγάλει για το σύνολο του Ραζβάν Λουτσέσκου…
