Ο ΠΑΟΚ πήγε ξεγραμμένος από όλους στο «Καραϊσκάκης», όμως παρά την διαιτητική κλοπή, κέρδισε τον Ολυμπιακό και ωρίμασε μέσα σε ένα βράδυ! Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος
Δεν μπορεί να μην το είδε. Δεν γίνεται να μην το είδε. Από όποια κάμερα, από όποια οπτική γωνία κι αν το δει κανείς, προκύπτει το ίδιο συμπέρασμα.
Δεν είναι καν γκρίζα φάση, δεν είναι αμφισβητούμενη, δεν είναι 50-50. Αν ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήγαινε στο VAR να δει την φάση είναι σχεδόν βέβαιο πως και ο ίδιος -με βαριά- καρδιά θα έδειχνε την λευκή βούλα.
Είναι πέναλτι διπλής κουταμάρας. Πρώτα του Μπα που κοιτάζει τον ουρανό και γκρεμίζει τον Ολιβέιρα και εν συνεχεία του Τζολάκη που βγαίνει σαν τον Superman και ισοπεδώνει κι αυτός τον Πορτογάλο επιθετικό.
Δεν θέλεις VAR για τέτοιο πέναλτι. Φαίνεται από την γρήγορη κίνηση, με γυμνό μάτι, είναι τόσο εξόφθαλμο, τόσο καραμπινάτο, τόσο οφθαλμοφανές που δεν χωράει καν δεύτερη σκέψη.
Κι όμως! Δύο ζευγάρια μάτια, αυτά του Πορτογάλου VARίστα Ζοάο Πινέιρο και του Λετονού διαιτητή Αντρίς Τρεϊμάνις, το είδαν, το ξαναείδαν και πήραν μία απόφαση που απειλεί να τινάξει στον αέρα ένα ολόκληρο πρωτάθλημα.
Όχι, γιατί αλλοίωσαν το ντέρμπι στο «Καραϊσκάκης» -στον ΠΑΟΚ έφτασε τελικά και το 1-2, μα γιατί κλόνισαν την εμπιστοσύνη στην έννοια του VAR και του ξένου διαιτητή, που είχε φέρει μία κατάσταση ισονομίας στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Αν σταματήσουμε να δεχόμαστε το αλάθητο της ετυμηγορίας του VAR, αν αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε / ξανασκεφτόμαστε την χρησιμότητα των ξένων διαιτητών, αν αρχίσουμε να αμφιβάλουμε για αυτά που βλέπουμε και επιστρέφουμε στο ζωικό βασίλειο της μαϊμούς και του ουρακοτάνγκου, τότε το παιχνίδι θα έχει χαθεί.
Αλήθεια, ποιος μπορεί να θέλει την επιστροφή σε μία τέτοια κατάσταση χάους, ποιος μπορεί να επωφελείται από κάτι τέτοιο; Ποιος να θέλει την απόλυτη αποσταθεροποίηση; Ποιος να θέλει να γίνουν όλα Κούγκι; Τροφή για σκέψη…
Αν έφτιαχνε το ιδανικό σενάριο, ο Ράζβαν Λουτσέσκου, πολύ δύσκολα να σκαρφιζόταν κάτι πιο ηδονικό για τον ίδιο και την ομάδα του.
Ένα διπλό, σε μία τέτοια έδρα, με ξεκάθαρη διαιτητική κλοπή. Κόντρα σε όλους και σε όλα. Μία βραδιά ωρίμανσης για το γκρουπ του, μία στάλα αυτοπεποίθησης, αυτοεκτίμησης, ηθικού.
Ο ΠΑΟΚ έχει κάνει και καλύτερα παιχνίδια μέσα στην σεζόν και έμεινε με τα χέρια αδειανά. Αυτή τη φορά όμως ήταν αυτός που εξαργύρωσε τοις μετρητοίς ότι του έδωσε / του χάρισε / του πρόσφερε ο αντίπαλος.
Την ώρα που ο Μίτσελ μπορούσε να εξαντλήσει την ποδοσφαιρική φλυαρία παίζοντας με τρεις σέντερ-φορ ταυτόχρονα (!) τον Ελ-Αραμπί, τον Μπακαμπού και τον Ούι Τζο (συν τον Μασούρα και τον Βαλμπουενά), μπουκώνοντας τους πάντες και τα πάντα, ο ΠΑΟΚ έχει έναν, που τον προφυλάσσει ως κόρη οφθαλμού.
Την ώρα που ο Ολυμπιακός έχει παίξει με 40 διαφορετικούς παίκτες, ο Δικέφαλος έπαιξε με άμυνα βγαλμένη από την Κ23 και επιστράτευσε τον ξεχασμένο Σάστρε για να παίξει αριστερός μπακ με ανάποδο πόδι, όταν «λύγισε» και ο τελευταίος κανονικός αριστερός μπακ που είχε (Τσαούσης)!
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο του Σωτήρη Μήλιου με ένα κλικ ΕΔΩ…
