Η απουσία εύκολου γκολ (στις ελάχιστες ευκαιρίες που δημιούργησε), τα ατομικά λάθη και η έλλειψη πάθους ανάλογου με το πάθος που είχαν οι παίκτες της ΑΕΚ, έφεραν άλλη μια ήττα για τον ΠΑΟΚ. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος.
Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση το παιχνίδι. Η ΑΕΚ παρουσιάστηκε καλύτερη, έχοντας σαφή προσανατολισμό να εκμεταλλευτεί την υπεροχή της στον τομέα της ταχύτητας και της ικανότητας των παικτών της, να «κλέβουν» μπάλες πιέζοντας ασφυκτικά στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Το πλάνο του Αλμέιδα είχε αποτέλεσμα καθώς η ασφυκτική πίεση, προκάλεσε το λάθος από το οποίο προήλθε το πρώτο γκολ που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη του αγώνα. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε τα αγωνιστικά και ψυχικά αποθέματα που χρειάζεται μια ομάδα, για να ανατρέψει το εις βάρος της σκορ σε ένα γήπεδο, που έβραζε από ενθουσιασμό και ανάγκη για μια νίκη επί του Δικεφάλου.
Δεν θεωρώ ότι αποτελεί δικαιολογία για τον ΠΑΟΚ η απουσία παικτών καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτοί που αγωνίστηκαν στην Αθήνα, έχουν μεγαλύτερα συμβόλαια από όσους έμειναν στην Θεσσαλονίκη. Μοναδική εξαίρεση ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς.
Ο Κωνσταντέλιας ξεκίνησε για πρώτη φορά φέτος στην 11αδα και έδειξε ότι δικαιούται χρόνο και χώρο καθώς ίσως είναι ο μόνος παίκτης του ΠΑΟΚ που μπορεί να «σπάσει» άμυνες και να πατήσει την αντίπαλη περιοχή με την μπάλα στα πόδια. Δεν διαθέτει άλλο παίκτη με την ενέργεια και τις ικανότητες του νεαρού, το ρόστερ του Δικεφάλου.
Για την συζήτηση που άνοιξε σχετικά με το πλάνο του Λουτσέσκου να χτίζει η ομάδα το παιχνίδι της από την άμυνα, θα αναφερθώ μέσα στην εβδομάδα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Κώστα Βασιλόπουλου με ένα κλικ ΕΔΩ…
