Ο Φιλίπε Σοάρες από το πουθενά έγινε ο MVP του ΠΑΟΚ στο κλείσιμο του πρώτου γύρου.
Ο Πορτογάλος που αποκτήθηκε πέρσι χρειάστηκε περίπου ένα χρόνο για να προσαρμοστεί, αλλά τελικά το κατάφερε και πλέον είναι απολαυστικός μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Μάλιστα, κατάφερε να καθιερωθεί στην ενδεκάδα του Δικεφάλου και πλέον αποτελεί ένα από τα βασικά γρανάζια της ομάδας.
Ο Φιλίπε Σοάρες μίλησε στο INPAOK για όσα έζησε αυτόν τον ένα χρόνο στην ομάδα, αλλά και για το αν τελικά έβγαλε τον πραγματικό του εαυτό στο γήπεδο.
Επίσης αναφέρθηκε και στο πως έζησε τον εγκλωβισμό του στο αεροδρόμιο της Αθήνας, ενώ μίλησε και για τον Ιβάν Σαββίδη
Αναλυτικά όσα είπε ο Πορτογάλος στο INPAOK:
Είσαι στον ΠΑΟΚ σχεδόν ένα χρόνο. Πώς νιώθεις τον εαυτό σου μετά από ένα χρόνο στον ΠΑΟΚ και την Ελλάδα;
«Πλέον νιώθω πως έχω προσαρμοστεί. Ήταν ένα δύσκολο ξεκίνημα. Ήταν η πρώτη μου φορά μακριά από την πατρίδα μου και αυτό μπορεί να είναι δύσκολο και περίεργο όχι μόνο για έναν ποδοσφαιριστή, αλλά και για ανθρώπους που φεύγουν για δουλειά στο εξωτερικό. Ήταν πρόβλημα το ότι δεν είχα προσαρμοστεί, Πλέον έχω προσαρμοστεί, ξέρω τους συμπαίκτες μου, τους συμπαθώ κιόλας. Είμαστε σε καλή κατάσταση τώρα, τόσο μέσα στο γήπεδο, όσο και εκτός αυτού. Έχουμε δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς μεταξύ μας και είμαστε σε εκπληκτική κατάσταση. Νομίζω πως είμαι σε καλή κατάσταση και πλέον είμαι έτοιμος!»
Είπες πως είχες κάποιες δυσκολίες στο να προσαρμοστείς. Θες να το εξηγήσεις λίγο παραπάνω;
«Σκέψου πως μιλάμε για άλλη χώρα, άλλο ποδόσφαιρο και άλλη γλώσσα. Ήρθα εδώ μόνος, οκ μερικές φορές με επισκέφθηκαν οι γονείς μου, αλλά είναι δύσκολο. Όταν ήρθα είχε πραγματικά πολύ κρύο. Εγώ δεν είχαν συνηθίσει τέτοιο καιρό. Για παράδειγμα στην Πορτογαλία δεν έχουμε χιόνι και εδώ είχε πολύ χιόνι.
Ήταν κάτι διαφορετικό. Μετά από εκείνη την περίοδο, πήρα χρόνο στο τέλος των Play Off και ένιωθα καλά και είχα αρχίσει να δείχνω το ποδόσφαιρο μου. Με την αρχή της σεζόν πίστευα πως θα είναι το ίδιο. Τελικά δεν ήταν. Εγώ και ο προπονητής δεν ήμαστε στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά τώρα το κατάλαβα μετά από μια φανταστική κουβέντα που είχαμε και πλέον άλλαξα τον εαυτό μου και κατάλαβα τον τρόπο σκέψης του, τις ιδέες του. Νομίζω πως τώρα όλα είναι όπως πρέπει να είναι, Τώρα είναι στιγμή να δείξω τον εαυτό μου».
Ένιωσες ποτέ πίεση λόγω των χρημάτων που δαπανήθηκαν για σένα;
«Δεν το σκέφτομαι αυτό όχι. Εγώ απλά θέλω να παίζω ποδόσφαιρο και να κάνω το καλύτερο για τον ΠΑΟΚ, να δίνω τα πάντα για το κλαμπ και τον κόσμο. Με εμπιστεύτηκαν, πρέπει να δώσω τα πάντα. Ωστόσο ναι, αν το σκεφτόμουν θα είχα τεράστια πίεση γιατί δαπανήθηκαν πολλά χρήματα. Δεν αφήνω όμως τον εαυτό μου να το σκέφτεται.
Φέτος είναι πιο εύκολα τα πράγματα για εσένα λογικά. Νιώθεις σα να είσαι στην πατρίδα σου με τόσους Πορτογάλους στο ρόστερ…
Όχι απλά εύκολα, πολύ πιο εύκολα! Με τον Ντάντας εδώ, αλλά και τους υπόλοιπους Πορτογάλους είναι πιο εύκολο. Ακόμα και ο Αντρέ, που είναι μικρός τον ξέρω πολύ καιρό. Εντάξει τον Ντάντας βέβαια τον ξέρω πραγματικά πολλά χρόνια. Είμαστε φίλοι από 6 ετών. Μπορείς να φανταστείς πόσο χάρηκα όταν έμαθα πως θα έρθει».
Τι θα έλεγε σε κάποιον από την Πορτογαλία για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον ΠΑΟΚ.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πιο σκληρό, πιο δυνατό. Δεν θα δεις εύκολα σκορ 4-0, 3-0. Οι ομάδες είναι καλά οργανωμένες στο αμυντικό κομμάτι τους. Έχει πολύ επαφή και δεν μετράει τόσο η τεχνική. Έχει πολύ συναίσθημα, το οποίο περνάει και στους οπαδούς. Νομίζω οι οπαδοί είναι τόσο έντονοι εξαιτίας του ελληνικού στυλ ποδοσφαίρου ή ίσως να είναι και το αντίστροφο. Είναι κάτι το αλληλένδετο.
Οι οπαδοί εδώ είναι διαφορετικοί, είναι αλλιώς είναι πιο…. τρελοί, αλλά με την καλή έννοια. Ο τρόπος που φωνάζουν στο γήπεδο μας, που πανηγυρίζουν τις νίκες, είναι τρελό! Επίσης, στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετές ομάδες με φανατικό κοινό, στην Πορτογαλία είναι μόλις 3 ομάδες με κόσμο. Το ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα.
Όσον αφορά τον ΠΑΟΚ. Όλοι ξέρουν τι θα πει ΠΑΟΚ. Όλοι έχουν δει στο ίντερνετ τον κόσμο του και την ατμόσφαιρα που δημιουργείται στην έδρα μας. Ο ΠΑΟΚ είναι μια διάσημη ομάδα στην Πορτογαλία, Εγώ τον ήξερα και η αλήθεια είναι πως ήρθα με ιδιαίτερο ενθουσιασμό στον σύλλογο.
Πες μας λίγο το όλο στόρι από τη στιγμή που χτυπά το τηλέφωνο σου και ο Ζοσέ Μπότο σου εκδηλώνει το ενδιαφέρον, μέχρι τη στιγμή που τελικά γίνεσαι παίκτης της ομάδας:
«Ήταν μια δύσκολη περίοδος. Η ομάδα δεν με άφηνε να φύγω και εγώ ήθελα σαν τρελός να έρθω στον ΠΑΟΚ. Για 2 μήνες υπήρξαν έντονες διαπραγματεύσεις. Ο πρόεδρος, ο κύριος Ιβάν Σαββίδης έκανε τα πάντα για να με φέρει και τον σέβομαι για αυτό. Ήταν πολύ δύσκολο. Πίεσα ακόμα και εγώ για να έρθω. Όπως θυμάσαι ακόμα και στο ταξίδι είχα πρόβλημα. Αποκλείστηκα στο αεροδρόμιο λόγω του χιονιού. Νομίζω πως ήταν το πεπρωμένο που μου έλεγε πως θα πρέπει να δυσκολευτώ για να έρθω εδώ. Εγώ έλεγα από μέσα μου οκ Φιλίπε θα περιμένεις δύο ημέρες στο αεροδρόμιο, αλλά τελικά η επιθυμία σου θα γίνει πραγματικότητα. Τελικά ήρθα και υπέγραψα.
Ο παίκτης που βλέπουμε τώρα είναι ο κανονικός Φιλίπε ή έχεις και άλλα να δείξεις;
«Όχι, όχι. Είμαι ακόμα νεαρός και θα βελτιώνομαι συνεχώς. Αυτό που βλέπετε είναι μικρό δείγμα του Φιλίπε. Νομίζω πως μπορώ να γίνω ακόμα καλύτερος. Όλοι έχουν τους στόχους τους και εγώ έχω τους δικούς μου. Θέλω να γράψω αριθμούς, θέλω να κερδίσω τρόπαια. Ξέρω ότι ο αυριανός Φιλίπε θα είναι ακόμα καλύτερος».
Η απόσταση από την 1η θέση και των Παναθηναϊκό είναι η πραγματική διαφορά των δύο ομάδων;
Όλοι είδαν στο μεταξύ μας παιχνίδι πως ήμαστε καλύτεροι. Έτσι είναι όμως το ποδόσφαιρο. Χάσαμε σε ένα παιχνίδι που έπρεπε να κερδίσουμε. Δεν είναι η πραγματική διαφορά των δύο ομάδων. Είμαστε καλύτεροι από αυτούς και το πιστεύουμε όλοι, δεν το λέω για να το πω. Εμείς θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε και να πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε. Θέλουμε να κερδίσουμε όλα τα ματς ως το τέλος. Ωστόσο, κοιτάμε το κάθε ματς ξεχωριστά».
Το φετινό πρότζεκτ του ΠΑΟΚ δεν είναι κάτι τόσο συνηθισμένο για τα δεδομένα της Ελλάδας. Μπορεί μια ομάδα με τόσους νεαρούς παίκτες να έχει και στόχο τα τρόπαια;
«Ναι, προφανώς ναι. Έχουμε πολλούς νεαρούς που παίζουν. Οκ στην Ευρώπη δεν τα πήγαμε καλά. Χάσαμε πόντους στην Ελλάδα, επειδή είχαμε τα πάνω και τα κάτω μας. Αυτά τα παιδιά είναι το… νέο αίμα και χρειάζονται στήριξη όπως έγραψες και στα social media. Αυτό το νέο αίμα σε συνδυασμό με την εμπειρία που έχουμε μπορούν να μας κάνουν να πετύχουμε πολλά».
Ο προπονητής σε έχει βάλει και στο 10 και στα χαφ. Που σου αρέσει πιο πολύ να παίζεις;
«Μου αρέσουν και οι δύο θέσεις αυτές και νιώθω άνετα σε αυτές. Όπου μου πει ο προπονητής να παίξω, θα παίξω. Θα είναι μια δική του απόφαση, μια δική του ιδέα και εγώ πιστεύω στις ιδέες του. Είναι ο ηγέτης όλων μας και πιστεύουμε τυφλά σε αυτόν» .
Αλήθεια αν δεν ήσουν ποδοσφαιριστής έχεις σκεφτεί ποιο επάγγελμα θα ακολουθούσες;
«Όταν ήμουν 16 ήθελα να μπω στον στρατό! Μου αρέσει αυτή η ζωή. Είμαι επηρεασμένος από τον πατέρα μου βέβαια, που ήταν στο στρατό για κάποια χρόνια. Δεν ξέρω νομίζω πως θα μου άρεσε. Γενικά στο σχολείο ήμουν λίγο τεμπέλης, επίσης δεν με λες και διάνοια. Νομίζω πως ίσως θα ακολουθούσα στρατιωτική καριέρα».
Σπάνια θα σε δει κάποιος να μη χαμογελάς. Είσαι όντως τόσο χαρούμενος εδώ;
«Ναι! Μου αρέσει η ζωή μου. Δεν μπορώ να παραπονεθώ για τίποτα. Είμαι στην ομάδα και στον τόπο, που θέλω εγώ να παίζω. Φίλε παίρνω λεφτά για να παίζω ποδόσφαιρο, κάτι που είναι απίστευτο, πώς να μη χαμογελάω; Δεν μπορώ να παραπονεθώ για τίποτα. Η ζωή είναι μικρή, η καριέρα ενός ποδοσφαιριστή ακόμα πιο μικρή. Εντάξει δεν είμαι πάντα έτσι χαλαρός. Αλλά νομίζω πως στη ζωή χρειαζόμαστε το χαμόγελο και ο ένας τον άλλο».
Κοιτώντας πίσω σε αυτόν τον σχεδόν ένα χρόνο στον ΠΑΟΚ. Αν είχε τη δυνατότητα να αλλάξεις κάτι. Τι θα ήταν αυτό;
«Μπορεί πολλοί να πιστεύουν πως θα άλλαζα το όλο θέμα με το αεροδρόμιο, αλλά αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα είναι εμπειρία ζωής (γέλια). Θα άλλαζα τον τελικό του περσινού Κυπέλλου. Ήμουν εκεί, ένιωθα έτοιμος, αλλά οι διακοπές του αγώνα με επηρέασαν. .Ένιωθα παγωμένος, όχι από φόβο, αλλά επειδή έβλεπα κάτι που δεν είχα ξαναδεί. Υπήρχε και ο διαιτητής βέβαια.. Ήταν περίεργη ημέρα, ότι μπορούσε να συμβεί για να χάσουμε συνέβη»
Δεν θα μπορούσε να κλείσει αυτή η συνέντευξη χωρίς να μας διηγηθείς το πώς πέρασες στο αεροδρόμιο τότε που εγκλωβίστηκες λόγω του χιονιά…
«Ήθελα να έρθω στη Θεσσαλονίκη να υπογράψω και να ξεκινήσω το νέο μου βήμα. Τελικά έπρεπε να κοιμηθώ στον καναπέ του αεροδρομίου του Αθήνας. Ήταν τρελό το τι συνέβη. Ακόμα και τότε όμως ο κύριος Σαββίδης με βοήθησε! Έβαλε εμένα, τον ατζέντη μου και τον δικηγόρο μου σε ένα λόμπι, που οι πιλότοι κοιμούνται. Είχε θέρμανση και ήταν καλά εκεί. Έξω από εκεί δεν είχες χώρο, διότι κανείς δεν μπορούσε να βγει από το αεροδρόμιο, αλλά ουτε και να μπει. Ήμαστε εκεί όλοι κολλημένοι. Για μένα δεν ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα, το θέμα μου ήταν ότι εγώ ήθελα να φτάσω στη Θεσσαλονίκη. Τις πρώτες ώρες δεν είχαμε νερό και φαγητό, αλλά τότε έγιναν κάποια τηλεφωνήματα από τον ΠΑΟΚ και είχα τα πάντα».
