Εκτενή συνέντευξη στο gazzetta παραχώρησε ο Νίκος Μπότης, ο οποίος αναφέρθηκε στα πρώτα του βήματα με τον ΠΑΟΚ και την παρουσία του πλέον στην Ίντερ.
Οι δηλώσεις του 19χρονου τερματοφύλακα:
Πώς είναι η ζωή σου στο Μιλάνο;
Δεν υπάρχει ιδιαίτερη ζωή εκτός γηπέδου γιατί το σπίτι μου είναι κοντά σε αυτό έτσι ώστε να είμαι συνεχώς μέσα στο κλίμα της ομάδας και του ποδοσφαίρου. Ουσιαστικά για αυτό είμαι εδώ, για να μην σταματάω να δουλεύω και να εξελίσσομαι. Έχω έναν ακόμα χρόνο σχολείο γιατί στην Ιταλία διαρκεί έναν χρόνο περισσότερο σε σχέση με την Ελλάδα. Οπότε, τα πρωινά είμαι απασχολημένος με το σχολείο και το βράδυ, όταν γυρίζω από την προπόνηση, προτιμώ να κάθομαι στο σπίτι και να μιλάω με την οικογένειά μου στο τηλέφωνο ή να βλέπω κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου.
Μένεις μόνος σου στο Μιλάνο;
Ναι, η οικογένειά μου μένει στην Ελλάδα. Έχω νοικιάσει ένα σπίτι, αλλά και όταν ήμουν στον ξενώνα της ομάδας, πριν κλείσω τα 18, έμενα μόνος. Εκεί μου παρείχαν τα πάντα έτσι ώστε να μπορώ να είμαι όσο πιο συγκεντρωμένος γίνεται στο ποδόσφαιρο.
«Υπάρχει επιμονή στις Ακαδημίες του ΠΑΟΚ»
Πότε πήρες την απόφαση να ασχοληθείς επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο;
Όταν ήμουν 11 χρονών, πριν φύγω από τη Λάρισα για να πάω στον ΠΑΟΚ. Τότε ξεκίνησα να ασχολούμαι περισσότερο με την βελτίωσή μου ως ποδοσφαιριστής παρά το γεγονός ότι ήμουν ακόμα μικρός. Όλα τα έκανα με την βοήθεια του πατέρα μου. Στη συνέχεια μετακόμισα στη Θεσσαλονίκη για να ενταχθώ στην Ακαδημία του ΠΑΟΚ κι εκεί όλα πήραν τον δρόμο τους.
Όμως τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να πάρεις αυτήν την απόφαση;
Μου άρεσε πολύ η ιδέα να είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Δεν το πολυσκέφτηκα. Απλά συνέχισα με αυτό και η αλήθεια είναι ότι έως τώρα μου έχουν πάει όλα καλά.
Πώς ήταν το πρώτο σου διάστημα στις Ακαδημίες του ΠΑΟΚ;
Όλα για εμένα ξεκίνησαν από το μηδέν. Μετακομίσαμε οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη και ξεκινήσαμε από το τίποτα. Ήξερα μόνο πού βρίσκεται το γήπεδο και το σχολείο. Ήμασταν και είμαστε πολύ δεμένοι ως οικογένεια και έτσι με τη βοήθειά τους κατάφερα σιγά σιγά να βρω τα πατήματά μου. Μέχρι να κάνω φίλους και να εγκλιματιστώ, οι δικοί μου ήταν το μοναδικό μου στήριγμα.
Ποιο πιστεύεις, από την εμπειρία σου στις Ακαδημίες του ΠΑΟΚ, ότι είναι το στοιχείο εκείνο που δικαιολογεί τα εξαιρετικά αποτέλεσμα της δουλειάς που γίνεται σε αυτές;
Δίνεται πολύ μεγάλη βάση και στην ατομική και στην ομαδική εξέλιξη του γκρουπ. Υπάρχει επιμονή και γίνεται πολύ καλή επιλογή προπονητών. Η δουλειά ξεκινά από χαμηλά και είναι υψηλού επιπέδου σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Είναι, ακόμα, πάρα πολύ σημαντικό ότι όλες οι ομάδες της Ακαδημίας βγαίνουν στο εξωτερικό και παίζουν αγώνες κόντρα σε μεγαθήρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Αυτό βοηθάει τα παιδιά να αποκτήσουν εμπειρίες από το ψηλότερο επίπεδο. Η ομάδα φροντίζει να μην λείψει τίποτα σε κανέναν ποδοσφαιριστή. Κάνει τον παίκτη να μην θέλει να δικαιολογηθεί για τίποτα.
Ήσουν στην Ακαδημία με δύο παιδιά που σήμερα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στον ΠΑΟΚ, τον Κωνσταντέλια και τον Κουλιεράκη. Ξεχώριζαν από τότε;
Θέλω να δώσω συγχαρητήρια και στα δύο παιδιά για όσα κάνουν. Έχουν πετύχει αυτό ακριβώς που αποτελεί τον μεγαλύτερο στόχο του project των Ακαδημιών του ΠΑΟΚ, να φτάσουν, δηλαδή, στην πρώτη ομάδα. Είμαι πολύ χαρούμενος για εκείνους, τους παρακολουθώ στους αγώνες. Σίγουρα έκαναν από τότε την διαφορά. Κατάγονται από άλλες πόλεις, δεν ξεκίνησαν τόσο νωρίς, όσο εγώ, στην Ακαδημία του ΠΑΟΚ. Ήρθαν πιο μετά. Είναι έναν χρόνο μεγαλύτεροι από εμένα και έτσι δεν ήμασταν κάθε μέρα μαζί, αλλά έχουμε συνυπάρξει και στον ΠΑΟΚ και στην Εθνική. Εύχομαι να συνεχίσουν την επιτυχημένη πορεία τους. Θα χαιρόμουν ιδιαίτερα να τους δω και αυτούς σε μεγάλη ομάδα του εξωτερικού.
Πώς αντέδρασες όταν έμαθες ότι ενδιαφέρεται για εσένα ένας σύλλογος όπως η Ίντερ;
Δεν το συνειδητοποίησα ποτέ. Όταν είχα μάθει ότι σε ένα ματς ήταν scouter της Ίντερ, δεν είχα αγχωθεί καθόλου. Το ήθελα και προσπάθησα για αυτό.
Όταν, όμως, μπήκες για πρώτη φορά στο αεροπλάνο για να έρθεις στην Ιταλία;
Ήταν πολύ περίεργο γιατί ήταν μία ακόμα αλλαγή. Δεν με ένοιαζε, όμως, τίποτα. Δεν το πολυσκέφτηκα. Η πανδημία ήταν σε έξαρση εκείνο το διάστημα αλλά ούτε και αυτό ήταν κάτι που με προβλημάτισε. Από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο ήμασταν κλεισμένοι στον ξενώνα. Οι μικρότερες ηλικιακές κατηγορίες είχαν φύγει, είχαμε μείνει μόνο οι παίκτες της Κ19 και κάναμε προπονήσεις. Μέναμε ο καθένας στο δωμάτιό του μόνο και συνεχίζαμε τη δουλειά. Από το γήπεδο στο δωμάτιο και πάλι στο γήπεδο. Δεν επιτρεπόταν να πάμε πουθενά. Ακόμα και για φαγητό μέναμε ο καθένας στο δωμάτιό του.
Ποια διαφορά σου έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση ανάμεσα στον τρόπο λειτουργίας της Ακαδημίας της Ίντερ και εκείνης του ΠΑΟΚ;
Η Ακαδημία του ΠΑΟΚ είναι ευρωπαϊκού επιπέδου και δεν υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Απλά εδώ υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός και οι παίκτες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα είναι υψηλότερου επιπέδου. Αυτό με κάνει πιο γρήγορο και πρέπει να είμαι πιο αποφασιστικός και ολοκληρωμένος για να σταθώ και να πρωταγωνιστήσω.
