Με τον όρο “σκοταδισμός” περιγράφεται η σκόπιμη πρακτική περιορισμού της γνώσης και της πληροφόρησης. Τον 18ο αιώνα, οι Διαφωτιστές χρησιμοποιούσαν τον όρο σκοταδιστής σε κάθε εχθρό του πνευματικού διαφωτισμού και της φιλελεύθερης διάχυσης της γνώσης. Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά εν έτη 2023; Σας ήρθε κάτι ανάλογο στο μυαλό σήμερα, 15 Φεβρουαρίου του συγκεκριμένου σωτήριου έτους;
Στην αποκάλυψη ενός σκανδάλου δεν έχει σημασία το πότε. Όπως στις περιπτώσεις ενός βιασμού όπου κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αναρωτηθεί για τον χρόνο που το θύμα θα κάνει το coming out, κανείς δεν μπορεί να πει “γιατί τώρα”, έτσι κι εδώ δεν έχει αξία η όποια “καθυστέρηση” αλλά η ουσία. Το τετελεσμένο. Γιατί ο “βιασμός” του ΠΑΟΚ δε γίνεται για πρώτη φορά αλλά είναι εξακολουθητικός. Διαιτητικός “βιασμός”, καθεστωτικός “βιασμός”, ποδοσφαιρικός “βιασμός” αλλά και “βιασμός” της κοινής λογικής.
Ο Δικέφαλος λοιπόν αποφάσισε να καταγγείλει έναν από αυτούς, τον πιο πρόσφατο αλλά και έναν από τους πιο κραυγαλέους. Μία ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος, μία ξεκάθαρη κλοπή δυο βαθμών σε νεκρό χρόνο.
Μία φάση οφσάιντ με το γκολ ισοφάρισης του Αστέρα Τρίπολης στο 93’ που γίνεται αντιληπτή ακόμα και με κάμερα από παρακείμενη πολυκατοικία, δεν την είδε κανείς. Ούτε ο Τσαγκαράκης, ούτε ο βοηθός του. Μία φάση που δεν ελέγχθηκε ποτέ από τους VARίστες Τζήλο-Καλαμπόκη έχοντας δέκα τηλεοράσεις μπροστά τους, αλλά κυρίως την υποχρέωση να ελέγξουν κάθε πιθανή παράβαση.
Αν ο ΠΑΟΚ ήθελε να βγάλει (και τα έβγαλε…) τα μάτια του αυτοκτονώντας στην Τρίπολη είναι δικό του θέμα. Δικό του δικαίωμα. Το δικό τους θέμα και υποχρέωση ήταν να δουν το οφσάιντ. Άλλο να βγάζεις τα μάτια σου, άλλο να κλείνουν τα δικά τους οι άλλοι.
Και άλλο να τα κλείνουν με το ζόρι τα μάτια ακόμα και του κόσμου που παρακολουθεί την αναμέτρηση από το σπίτι του. Ένα πλάγιο ριπλέι που δεν προβλήθηκε ποτέ, ούτε καν με καθυστέρηση, με τις κατάλληλες γραμμές για την παράβαση του οφσάιντ. Ένα ριπλέι από την κάμερα-φάτσα στον Ίνγκασον για το πιθανό επιθετικό φάουλ σε βάρος του.
Ένας σκοταδισμός στην πλήρη του λειτουργία και μεγαλείο. Ένας σκοταδισμός που εφαρμόστηκε και από την αρχή μέχρι το τέλος της υπόθεσης ΕΕΑ-Γιώργου Σαββίδη. Που κράτησε για άλλη μια φορά όμηρο τον ΠΑΟΚ και έρμαιο στις ορέξεις τους, με στόχο τον αποπροσανατολισμό ομάδας και κοινής γνώμης, τη φθορά των στελεχών της ΠΑΕ και τη δημιουργία εντυπώσεων.
Επειδή όμως δεν είχαν τα κατάλληλα όπλα για να “σκοτώσουν” τον Δικέφαλο, αποφάσισαν να ρίξουν στον αέρα για εντυπωσιασμό. Καθαρά προσχηματικά. Αν όντως η ΠΑΕ ήταν ένοχη, όφειλαν να προχωρήσουν σε τιμωρία αφαίρεσης βαθμών. Αν όντως ήταν αθώα, έπρεπε να την κηρύξουν ως τέτοια στην απόφασή τους. Το χρηματικό πρόστιμο ήταν ακόμα ένα φτύσιμο στον καθρέφτη τους, μία απέλπιδα προσπάθεια να μην ξεφτιλιστεί η επιτροπή και ο Τζουλάκης.
Μέσα σε όλον αυτόν τον σκοταδισμό της ημέρας όμως, πάντα θα υπάρχει μια αχτίδα φωτός. Ένα δροσερό αεράκι, ή αλλιώς ο Mr Breeze… Γιατί ο ΠΑΟΚ οφείλει – και το κάνει – να “απαντά” αγωνιστικά μέσα στον ποδοσφαιρικό μεσαίωνα που ζει. Αφήνει τη μιζέρια για τους άλλους και επιβραβεύει το ταλέντο, την ποιότητα, τα νιάτα.
Η επίσημη ανανέωση του Γιάννη Κωνσταντέλια μέχρι το 2027 ήταν η είδηση που χρειάζονταν όλοι για πετάξουν από πάνω τους τις παχιές ποσότητες βρωμιάς του παρασκηνίου. Ήταν το απαραίτητο αεράκι για να διώξει την ατέλειωτη μπόχα…
