Δεν είχε ιδιαίτερα περίπλοκη ανάγνωση η γκέλα του ΠΑΟΚ στους “Ζωσιμάδες”. Δεν είναι ίδια με τις υπόλοιπες που έχουν μαζευτεί κόντρα στους “μικρομεσαίους” και λογικά θα κοστίσουν στο τελικό μέτρημα, αλλά πονάει το ίδιο.
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου επέλεξε να εμπιστευτεί τον Φιλίπε Σοάρες στο κέντρο και τον Τάισον στις πτέρυγες, αναγκάστηκε να εμπιστευτεί τον Τόμας στην κορυφή της επίθεσης, αλλά δεν πήρε σχεδόν τίποτα από κανέναν. Ο Πορτογάλος ήταν “μαύρη τρύπα” στον άξονα, ο Βραζιλιάνος εμφανίστηκε μόνο σε ένα μικρό διάστημα του δεύτερου μέρους, ο Ισπανός ήταν “λίγος” στα τελειώματα και στις τελικές του ενέργειες.
Με τα τρία νέα πρόσωπα μάλλον να αποσυντονίζουν το βασικό σχήμα, και με τη συγκέντρωση όλων να μην πιάνει ούτε τη βάση, ο Δικέφαλος σπατάλησε το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα στα Γιάννινα. Ο ΠΑΣ ήξερε καλά τι θέλει και τι μπορεί, όσο περνούσε η ώρα συμπυκνωνόταν στις τριπλή ζώνη άμυνας στο δικό του μισό και οι διαθέσιμοι χώροι ήταν ελάχιστοι.
Όταν οι φιλοξενούμενοι αποφάσισαν να ζωντανέψουν υπήρχε ακόμα λίγος χρόνος αλλά δεν μπόρεσαν να το μαζέψουν. Λίγο ο Τσιντώτας, λίγο η ατυχία στέρησαν από τους “ασπρόμαυρους” κάτι που θεωρητικά δικαιούνταν αλλά δεν “μάτωσαν” για να το κάνουν πράξη.
Τα 10-15 λεπτά υψηλότερης έντασης στο φινάλε δεν έφτασαν, έστω κι αν ήρθαν οι μεγάλες φάσεις και το δοκάρι, και ο ΠΑΟΚ συνειδητοποίησε τον λόγο μιας ενδεχόμενης μη κατάκτησης κορυφής στο φινάλε της σεζόν. Αυτός δεν θα είναι τα ντέρμπι με τους μεγάλους αλλά τα “ντέρμπι” με τους υπόλοιπους. Εκεί όπου ξοδεύτηκαν οι περισσότεροι πόντοι. Κι όταν μάθεις να σπαταλάς, μετά δύσκολα μαζεύεις…
ΥΓ. Όλα τα παραπάνω δε σημαίνουν φυσικά ότι οι οφθαλμίατροι θα σταματήσουν να έχουν δουλειά. Νέος υποψήφιος πελάτης ο Χαλκιδικιώτης Τσακαλίδης που προφανώς τα έβλεπε θολά και δεν μπόρεσε να προσέξει το χέρι του Πήλιου στου πρώτο ημίχρονο. Ναι, ναι. Ψιλά γράμματα.