Η Ελλάδα παρακολουθεί συγκλονισμένη τις εξελίξεις μετά την μετωπική σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη.
57 νεκροί και 56 αγνοούμενοι και εκατοντάδες τραυματίες είναι μέχρι στιγμής ο απολογισμός με τις προβλέψεις να θέλουν αυτά τα νούμερα να μεγάλωνουν.
Πυροσβεστική, ΕΚΑΒ, ΕΜΑΚ έκαναν και κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες από την πρώτη στιγμή και επιχειρούν στο σημείο ακατάπαυστα.
Ένας από αυτούς τους ήρωες είναι και ο προπονητής της εφηβικής ομάδας πόλο του ΠΑΟΚ, Ιωάννης Παπαγιαννάκης. Ο κύριος Παπαγιαννάκης υπηρετεί 23 χρόνια στην ΕΜΑΚ και βρέθηκε στο σημείο του δυστυχήματος από νωρίς.
Το INPAOK επικοινώνησε μαζί του και ο ίδιος δέχθηκε να μιλήσει. Τα όσα περιέγραψε με… σπασμένη φωνή σε κάποια σημεία της συνέντευξης είναι συγκλονιστικά.
Αναλυτικά όσα είπε ο ήρωας προπονητής του Δικεφάλου Ιωάννης Παπαγιαννάκης στο INPAOK:
«Αντικρίσαμε βιβλική καταστροφή. Ήταν ένα… αποκρουστικό θέαμα, ένα συνοθύλευμα σιδέρων και λαμαρίνων. Όταν αρχίσαμε να σηκώνουμε κομμάτια από τα βαγόνια με τη βοήθεια του γερανού και καταφέρναμε να εισχωρήσουμε μέσα στα βαγόνια βγάζαμε μόνο θύματα, τα οποία δεν ήταν σε καλή κατάσταση οπτικά. Ήταν ένα πραγματικό άσχημο θέαμα. Είμαι 23 χρόνια στην ΕΜΑΚ. Έχω πάει σε πολλά συμβάντα, έχω δει πολλά, αλλά αυτό στα Τέμπη ήταν ένα από τα χειρότερα. Θα το σκέφτομαι για πολύ καιρό.
Όσον αφορά τη φωτογραφία, ήταν μια στιγμή που ο φακός με έπιασε από μακριά. Δούλευα αρκετή ώρα και προσπαθούσαμε να απεγκλωβίσουμε ένα θύμα. Ζορίστηκα από το θέαμα και μου βγήκαν όλα τα συναισθήματα στην επιφάνεια. Ήταν κάτι στιγμιαίο, δεν πρέπει να λυγίζουμε σε αυτές τις στιγμές, αλλά είμαστε άνθρωποι και καμιά φορά τα συναισθήματα μας καταβάλουν. Πρέπει να τα διαχειριζόμαστε. Εκείνη την ώρα πέρασε από το μυαλό ο γιος μου, που σπουδάζει στην Αθήνα και πηγαινοέρχεται με το τρένο. Πριν τρεις εβδομάδες γυρίσαμε με τον ΠΑΟΚ με αυτό το δρομολόγιο, θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς σε αυτή τη θέση».
Συνέχισε λέγοντας:
Ότι και να πούμε δεν περιγράφεται με λόγια αυτή η κατάσταση, με έχουν πάρει αρκετοί τηλέφωνο και δεν μπορώ να αποδώσω με λόγια όσα είδαμε και έγιναν εκεί, είναι κάτι που δεν περιγράφεται. Φτάσαμε εκεί τρεις ώρες μετά το συμβάν, ήμαστε η ομάδα που είχε μαζί της τον σκύλο. Η εμπειρία μας δείχνει πως ήταν δύσκολο να υπήρχε επιζών. Ξέραμε πως με τις θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν ήταν δύσκολο να υπάρχει κάποιο σημείο ζωής. Για εμάς είναι ιερό πράγμα ο σεβασμός στον νεκρό, να παραδώσουμε τον δικό τους άνθρωπο στην εκάστοτε οικογένεια. Θέλω να πω τα βαθιά μου συλλυπητήρια σε όλες της οικογένειες το λέω μέσα από την καρδιά μου».
