Μέχρι σήμερα, ο φετινός ΠΑΟΚ τα είχε κάνει όλα εκτός από κάτι. Μία ανατροπή. Να μείνει πίσω στο σκορ και να κερδίσει. Το έκανε στο παιχνίδι που μπορεί να του αλλάξει όλη την σεζόν. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Το Facebook έχει την τάση να σου υπενθυμίζει παλιές αναρτήσεις που έκανες σε ανάλογες χρονικές ημερομηνίες. Τέτοια εποχή πριν τρία χρόνια ξεκινούσε ο Γολγοθάς του πρώτου lock-down απέναντι στον άγνωστο τότε εχθρό που λεγόταν Covid-19.
Μία από τις πιο viral φωτογραφίες για το φρενάρισμα της διάδοσης -που είχα ποστάρει και στον προσωπικό μου λογαριασμό- απεικονιζόταν από μία συστοιχία σπίρτων.
Αρκούσε ένα από αυτά να βγει από την φυσιολογική του θέση για να σταματήσει η αναζωπύρωση. Την θυμήθηκα φευγαλέα βλέποντας την ενδεκάδα του ΠΑΟΚ, δίχως τον Ίνγκι Ίνγκασον.
Εδώ και καιρό όλα πήγαιναν πρίμα στο ασπρόμαυρο στρατόπεδο. Οι τιμωρημένοι άρχισαν να επιστρέφουν. Οι τραυματίες, να αποθεραπεύονται. Οι ντεφορμέ, να φορμάρονται. Το σύνολο που έμοιαζε με άμορφη μάζα στο ξεκίνημα της σεζόν είχε γίνει συμπαγές, αρραγές. Οι αλλαγές από αγώνα σε αγώνα ήταν πια ελάχιστες. Ο Λουτσέσκου δεν χρειαζόταν να πειράξει το παραμικρό, ομάδα που κερδίζει (και παίζει και καλά) δεν έχει κανέναν λόγο να αλλάξει.
Το απρόοπτο πρόβλημα του Ισλανδού στην γάμπα θαρρεί κανείς ότι έφερε μία ξαφνική επιδημία σε όλους τους κεντρικούς αμυντικούς του ΠΑΟΚ.
Ο Ιβάν Νάσμπεργκ έπαθε θλάση. Σε μία από τις τελευταίες προπονήσεις ο Κουλιεράκης αισθάνθηκε έντονες ενοχλήσεις. Ο Μιχαηλίδης έχει να παίξει ένα χρόνο από εκείνη την ημέρα που έκοψε τον χιαστό του. Ο μόνος σίγουρος και υγιής στόπερ ήταν ο Κάργας. Ο τέταρτος στόπερ στην ιεραρχία.
