Δε διακυβεύονταν και λίγα πράγματα απόψε στην Τούμπα, τόσο τα ορατά όσο και μερικά που δε φαίνονταν, μερικά που απλά… αιωρούνταν στον αέρα. Πάντα μια αναμέτρηση με τον Άρη άλλωστε έχει τους δικούς της κώδικες και ιδιαιτερότητες.
Μετά τη βαριά ήττα στην OPAP Arena, ο ΠΑΟΚ είχε αρκετά να ξεπεράσει. Έγιναν ακόμα περισσότερα κατά τη διάρκεια του ματς με τους “κιτρίνους”. Κι όμως τα έβγαλε πέρα σε όλα.
Οι “ασπρόμαυροι” έβαλαν δύσκολα οι ίδιοι στον εαυτό τους από το ξεκίνημα. Όχι γιατί δεν παρουσιάστηκαν πειστικοί και αποδοτικοί. Το αντίθετο. Γιατί τα έκαναν όλα καλά, αλλά για μια ακόμα φορά δεν κατάφεραν να κεφαλαιοποιήσουν το διάστημα της υπεροχής τους. Πίεσαν ψηλά, έκλεψαν μπάλες, βρέθηκε πολλές φορές με προϋποθέσεις μέσα και γύρω από την περιοχή. Μέχρι εκεί όμως, δίχως γκολ.
Έτσι το 20λεπτο πέρασε χωρίς να ματώσει “δίχτυ”, ακολούθησαν τα νεύρα και οι διακοπές που χάλασαν κάπως τον ρυθμό, και σα να μην έφταναν όλα αυτά, έπρεπε να έρθει και ένα ακόμα κραυγαλέο λάθος. Έπρεπε ο ΠΑΟΚ να πιέσει πιο ασφυκτικά την πλάτη του στον τοίχο. Να βάλει πιο δυνατά το πιστόλι στον κρόταφό του. Στο πιο καίριο χρονικό σημείο, την τελευταία φάση του πρώτου μέρους, με τον πιο παιδιάστικο τρόπο.
Ο Δικέφαλος συνέχισε λοιπόν να προσθέτει βάρος πάνω του, συνέχισε να προσθέτει ανοιχτά ζητήματα προς διαχείριση, συνέχισε να βάζει εμπόδια στον εαυτό του.
Η (μικρή είναι η αλήθεια) μουρμούρα στην κερκίδα λειτουργούσε επικουρικά στο όλο θολό τοπίο της συνέχειας. Παρόλα αυτά, και χωρίς να γίνει κάποια αλλαγή σε πρόσωπα, ο ΠΑΟΚ συνέχισε με την ίδια θέληση και την ίδια πίστη. Γύρισε το ματς μέσα στο έξι λεπτά, κατάφερε να ισοφαριστεί με ένα υπέροχο (ανύποπτο) γκολ του Νταρίντα, όμως έβγαλε ξανά αντίδραση. Με ένα εξίσου θεαματικό γκολ του Αντρίγια, που γενικά το άξιζε για τη συνολική του εμφάνιση.
* Δυο κραυγαλέες ευκαιρίες στις αρχές του κάθε ημιχρόνου πήγαν να λυγίσουν τον Ντάντας, ο οποίος πάντως στα υπόλοιπα δεν υστέρησε. Ο Πορτογάλος φάνηκε ότι το πήρε… βαρέως, έκλεψε μπάλα και κέρδισε το πέναλτι του 2-1, φάνηκε από τον τρόπο που έτρεξε να πάρει την μπάλα και να την στήσει στην βούλα σα να έλεγε “εγώ τα έχασα αλλά πήρα το αίμα μου πίσω για την ομάδα”.
* Πάντως το φαινόμενο των μετριότατων τελειωμάτων που έχει ο ΠΑΟΚ φέτος, και που μουντζουρώνει συχνά τη γενική συνολική εικόνα και προσπάθεια, είναι αναγκαίο να λυθεί το καλοκαίρι. Αν παίζαμε football manager, το πρώτο και βασικό φίλτρο αναζήτησης θα ήταν το finishing. Για κάθε πιθανή μεταγραφή, για κάθε θέση. Από 15 και πάνω…
