Κάτι τέτοια ματς είναι που ό,τι και να κάνεις, πάντα θα βρεθεί κάποιος να σου προσάψει μια μπούρδα. Ανάλογα με την εξέλιξη, ανάλογα με το δοκάρι και μέσα ή δοκάρι και έξω. Λες και ο ΠΑΟΚ δεν έχει κίνητρο. Λες και ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου έχει αφήσει ποτέ έστω κάποιο κύτταρο τέτοιου δείγματος. Το γεγονός ότι “στράβωσε” νωρίς το ντέρμπι της Νέας Φιλαδέλφειας, έδωσε το πάτημα σε μερικούς να τραγουδούν. Απόψε ήταν έτοιμοι για το επόμενο κομμάτι της συναυλίας. Αυτοί που είτε δεν ξέρουν τον ΠΑΟΚ είτε δε νιώθουν από ΠΑΟΚ. Είτε μέσα είτε έξω από τον σύλλογο.
Ο Δικέφαλος κατέβηκε σε μια παστωμένη και πυρακτωμένη Λεωφόρο του υποψήφιου πρωταθλητή Παναθηναϊκού με ένα κάρο θέματα στο κεφάλι του. Με μια ενδεκάδα έκτακτης ανάγκης. Με δίδυμα στόπερ και κεντρικών χαφ που δεν έχουν παίξει ποτέ μαζί, που αποτελούν από τρίτες μέχρι πεμπτο-έκτες επιλογές στο φετινό ρόστερ.
Έπρεπε να διαχειριστεί ένα γρήγορο γκολ που ξανά προήλθε από δικά του λάθη, έπρεπε να διαχειριστεί έναν μεγάλο αντίπαλο, στην έδρα του, που είχε αντικειμενικά πιο σημαίνων στόχο. Τίποτα από όλα τα παραπάνω όμως δε διαφοροποίησαν το σταθερό και στοχευμένο πλάνο που δουλεύει η ομάδα από την αρχή της σεζόν. Ανεξαρτήτως γηπέδου και αντιπάλου, ανεξαρτήτως απουσιών και προσώπων.
Οι “ασπρόμαυροι” πήραν μια εξτρά εκτός προγραμματισμού βοήθεια με την πρόωρη αποχώρηση του Ολιβέιρα. Η είσοδος του Μπράντον Τόμας, η κινητικότητα και η ταχύτητά του έδωσαν διαφορετική υφή σε μια έτσι κι αλλιώς προβληματική στην τελική ενέργεια μεσοεπιθετική γραμμή.
Σε συνδυασμό με την οξυδέρκεια και την ενέργεια που έβγαλε ο φορμαρισμένος Αντρίγια, μαζί με το μυαλό και τις επιλογές που έδωσε ο Ελ Καντουρί, ο ΠΑΟΚ δημιουργούσε προϋποθέσεις και ουσιαστικά άγχωνε κάθε λεπτό και περισσότερο τον αντίπαλό του.
Όχι φυσικά ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε φάσεις για να σκοράρει. Σε αυτές έπαιξαν ρόλο – πέρα από το προαναφερθέν στρες των γηπεδούχων – τα αντανακλαστικά και οι τοποθετήσεις του Κοτάρσκι.
Η αποβολή του Σένγκεφελντ – που ήταν ουσιαστικά το… δεύτερο γκολ του Τόμας στο ματς – έδωσε την χαριστική βολή σχετικά με τι ήθελαν πια οι “πράσινοι”. Να μη χάσουν. Κάτι που τελικά κατάφεραν. Ας βγάλουν πλέον οι δυο πρωτοπόροι τα μάτια τους μόνοι τους.
