Ήταν 23 Μαΐου του 2014, όταν ο Παναγιώτης Ποικιλίδης άφησε την τελευταία του πνοή και βύθισε στο πένθος όλη την οικογένεια του ΠΑΟΚ.
Μπορεί να πέρασαν εννέα χρόνια, αλλά κανείς δεν τον έχει ξεχάσει…
Ο Παναγιώτης Ποικιλίδης γεννήθηκε στην Καλαμαριά το 1965. Ήταν αθλητής του ΒΑΟ, όπως κι ο αδελφός του Γιώργος, τέσσερα χρόνια μεγαλύτερός του. Αυτός τον μύησε στα ταπί, από νωρίς, από το 1981. Με ύψος 1,88μ. δύναμη και μακριά χέρια, η κλίση του δεν του έδινε περιθώρια για άλλες επιλογές.
Εκτός αθλητισμού, ασχολήθηκε με τα κοινά στο δήμο Καλαμαριάς (αντιδήμαρχος το 1999 και το 2005), λάτρευε το μπάσκετ και το ψάρεμα και όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με τον ΠΑΟΚ, το έκανε ψυχή τε και σώματι.
Το 2000 μάλιστα, επανίδρυσε το τμήμα πάλης του ΠΑΟΚ το οποίο είχε καταργηθεί από την περίοδο της Κατοχής. Από το 2007 βρισκόταν στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ (με ένα μικρό κενό κάποια στιγμή) όπου έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ως παλαιστής, το 1984 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες ήταν τέταρτος, το 1992 στη Βαρκελώνη όγδοος στα βαρέα και το 1996 στην Ατλάντα ήταν πέμπτος Ολυμπιονίκης στα 130κ. Ποτέ δεν ξέχασε ότι το 1984 έχασε το ολυμπιακό μετάλλιο στις λεπτομέρειες, αν και ήταν ο μόνος που κέρδισε τον χρυσό Ολυμπιονίκη της κατηγορίας του!
Στη συλλογή του είχε και δύο μετάλλια, χάλκινο το 1987 και χρυσό το 1991, από Μεσογειακούς Αγώνες. Επίσης, κατέλαβε την 4η θέση δύο φορές (1991, 1993) σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, καθώς και την 6η θέση σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (1986). Το 1983 κατέκτησε χρυσά μετάλλια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων στην ελευθέρα και ελληνορωμαϊκή πάλη.
Όταν έφυγε ήταν 49 και είχε διαγνωσθεί με ανεύρυσμα αορτής κι υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Δυστυχώς, η κατάσταση του επιδεινώθηκε μετά από μερικές ώρες , με αποτέλεσμα να φύγει από τη ζωή, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένεια του ΠΑΟΚ αλλά και τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα.
